Живот мој раскурен је, ствари су разбацане,
као стара олупина,
кода имам триста година.
Други живот живим ја, кад је љубав престала,
чујем, питаш за мене и шаљеш ми поздраве.
Ти срца немаш,
милости немаш,
касно је и да ти све опростим.
Питаш за мене,
плачеш због мене,
не могу поново да те заволим.
Пустинја у грудима после тебе остала,
као стара олупина,
кода имам триста година.
Први пут преда мно,
као деце стоиш ту,
а сети се мојих речи,
не опраштам превару.
Ти срца немаш,
милости немаш,
касно је и да ти све опростим.
Питаш за мене,
плачеш због мене,
не могу поново да те заволим.
Ти срца немаш,
милости немаш,
касно је и да ти све опростим.
Питаш за мене,
плачеш због мене,
не могу поново да те заволим.
Ти срца немаш,
милости немаш,
касно је и да ти све опростим.
Питаш за мене,
плачеш због мене,
не могу поново да те заволим.