நாஞ்சில் நாடு என்பது, தென் கணல் கரையிலே விழங்கு,
அந்த நாஞ்சில் நாடிலே ஓர் முதியவள், வயசான கழதிப் பாவம்.
கிளத்தன வந்தாலே துண்மம்... சொக்காண்டாய் விழுந்துகொள் மிகவும் sencillயா திடீரியறு, விழுந்தால் சொக்கார முக்கும்.
மனவி மக்களால்லாம் மறிக்க மாட்டார்கள்,
வயசான கழவன் தெணியில் ஒப்காங்குuriesிriftிறேன்
அப்பா என்ன கழணை
என்ன நாளை என்ன நாளிக்குற floodedிறம்
மனை
பேசாமல் இரு எந்த கழணம் ஆன்றேன் ஓன்றின்று
அர்ணக்ய்யந்யால் சொன்னாத்
மறங்க மனை உரும வார்கள் நனுகு, நனுகென்று மட்டதில்
மதர்சியென வாழர்சியென
மருகு மரை உள்மவர்கள் நனுகு நனுகென் மலவில்
மாதர்சியேனே பலர்சியேனே
கனவு தனில் குதிரை வர நெடியல்
தாடு வாவேனே வீடு போவேனே
பலதழிய இறகழிய புரை பூழரி
விழி சொதி வாயும் வேறிடன்
ஆறி போகு நாள் மனிதர்கள் பல பேசன்
மருகு மரை உள்மவர்கள் நனுகு நனுகென்
மாதர்சியேனே பலர்சியேனே
கனவு தனில் குதிரை வர நெடியல்
கெழத்தன அவமானத்து குழிய così Cannot chant.
அருவிதர் பெரிமான் பேசாததே கிளையாத்that has never been said.
முருகா bleedingCC
இளமைக்கலம்படும்பதம்பெர அறுவாயேminute ochmayaa
நான் கிழைபனாக
உலகத்தாராலே
நேகைக்கும்படியாகவும் இருக்ககூடாது
கிழத்த நாம் வருவதில் உன் திருவ additive கொடு
இளமை
கிழம்படும் பதம்பெர வரிவாய
அந்த முதியவிபல் பாலம், தொழுநோய் வந்துவிட்டாம்
தொழுநோய் என்பது பெரிய நோய்
ஏன் தொழு réflோய் என்ப பேர் வந்துbung
எல்லா நோய்களை அதைக் கண்டா தொழும் அவ்வளவு கொடிய நோய் அந்த
கிழவியை ஒரு மகான் பார்த்த அம்மா வர்த்தப்படாதே
பரமீத்துலன் தீராய் நோய் தீர்க்க வெள்ளவன் ஆகரே
அந்த தொழு நோயினாலே லேதனைப்பட்டு ஒரு மகான்
தெரிவித்த பழையில் குவரியிலே வந்து கடலிலே குழிக்க
அஞ்சி அந்த கட கரையிலே கொஞ்சம் குழியில் உள்ள தண்ணையை
தொட்டுத்தொட்டு தட வி서도 கடல் அவர் அழித்தும் போகும் எடுந்த
அச்சம் அந்த கடல் கரையில் உள்ள சிறிசிறு குழியிலுள்ள
தீர்த்தத்தை எடுத்து குளித்தாள் அதனாலே தொழு நோய் அவரை
தொழுது விட்டு விலைகிறேன்
தொழுது நோய்த்திருந்து அவள் அரோக்கியமான தன்னையை அடைந்தாள்
அந்த பெண்மெளி இந்த தலத்திலே தங்கி சுயம்புரிங்கே சொல்க்கு தொண்டாற்றி வந்தாள்
அருள் வாக்கு சொல்வாள் அந்த அருள் சொல்லுகின்ற வாக்கு பதம் உண்டாயிற்று
தெருமானது அருள் எல்லாரும் தெருமாறி தொண்டிசெய்தி சுயம்பு நாதிரி திருவெடியை அடைந்தாள்