Είμαι το πιο πολύχθημός το κόσμο, αυτός είναι στην πανεκτήμη, τόσο να το συμβολήσει κάποιο πέτρο.
Τα χέρια μου δείχνουν τα αστέρια, δε θέλω να κοιτάξεις, για να δεις πως νόμιζα μέσα μου για σένα.
Όταν μ' αγγίζεις και μου κλείνεις με τόλμη το μάτι, μου βάζεις πλάτη για να βγω και να αποδείξω κάτι.
Στον εαυτό μου για αρχή και οδυσία φαντάζει, το μουσικό ταξίδι μέχρι που μπορεί να φτάσει.
Σκυλές και χαρίβδες κι αν έχουμε περάσει δεν υπάρχει σαν και σε, στον κόσμο να με εκφράζει την κανά από δω.
Πάμε για άλλο καιρό, να βρούμε νέους ορίζοντες και γαλάζιο ουρανό, ναι, δεν προσπερνάω τέλεπτο.
Δε μένω στο κατάρτι περιπέτειες προσμένω να εκπλαγώ, με θέλουν κάποιοι γύρω όλο το φάγι να εκραγώ.
Μα δε γαμιέται δίχως εφιάλτες θα ήταν βαρετό, δίχως πίστη δεν θα ήταν αυτό, δίχως τις καθημερινές ανάγκες μου δεν θα ήμουν εγώ.
Δίχως αλήθεια δεν θα είχα σκοπό και δίχως τους καλύτερους στο πλήρωμα δεν θα ήταν οι αργόμενοι.
Κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό, σε κάθε σου βήμα, σε κάθε γραπτό, δίνα το πλήρωμα.
Κάθε μέρα γιορτή, κάθε γιορτή τελεπή, την τελετή μουσική, δίνα το πλήρωμα.
Κι κοιτάω την άλλη μεριά, γιατί τους κουνουν πανιά τα όνειρά σου μπροστά, δίνα το πλήρωμα.
Είσαι έφταχτω για αυτό οι γεννημένος, για αυτό, κατα αυτό, ήλα λοιπόν,
Κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό, σε κάθε σου βήμα, σε κάθε γραπτό, δίνα το πλήρωμα.
Καθε μέρα γιορτή, κάθε γιορτή τελεπή, τη τελετή μουσική, δίνα το πλήρωμα.
Κι κοιτάω την άλλη μεριά, γιατί τους κουνουν πανιά τα όνειρά σου μπροστά, δίνα το πλήρωμα.
Είσαι έφταχτω για αυτό οι γεννημένος, για αυτό, κατα αυτό, ήλα λοιπόν.
Όλα μοιάζουν σαν να τα έχει κάποιος ξαναγράψει, η ζωή τρέχει εντάχει ποιος θα την αδράξει,
την ευκαιρία προσδοκή κάποιο παιδί να αρπάξει, σαν το παιχνίδι που από καιρό του έχουνε τάξει.
Φιλάκια, σ' αγαπώ κι εγώ πολύ, αντίο, δυο λέξεις στο τηλέφωνο αρκούν για αυτούς τους δύο,
ξέφεραν στον κόσμο και σου έδωσαν αγάπη, στον γη φροντίδα μόθος, η παιδία από τα λάθη.
Γύρω μας αναμνηστικά, μα πόσο εύκολα ξεχνάμε, τα πιο σημαντικά όσο οι ρυθμοί γοργά κυλάνε.
Ο θάνατος βρυχάται πίσω από τις ασθένειες, κι ας χάσαμε πολλούς καιρός για νέες περιπέτειες.
Ακούσα για πολλές συντέλειες, πως αν δεν βάλεις μέσα στις στιγμές σου πάθος δεν γίνονται τέλειες,
πως πλέον μας ξέχασαν οι ουράνοι οι πατέρες μας, πως όλοι πρέπει να τα βρούμε με το τέρας μέσα μας.
Κι κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό, σε κάθε σου βήμα, σε κάθε γραπτό,
δίμα το πλήρωμα.
Κι κάθε μέρα γιορτή, κάθε γιορτή τα λέει είτε γε lethal.
Είτε το ψυχή tomatoes.
Δίμα το πλήρωμα.
Κι γυρτά την άλλη μεριά, γιατί 32.
Κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό, σε κάθε σου βήμα, σε κάθε γραπτό,
δίμα το πλήρωμα.
Κι κάθε μέρα γιορτή, κάθε γιορτή τα λέει είτε γε lethal.
Δίμα το πλήρωμα.
Κι γυρτά την άλλη μεριά, γιατί φουσκώνουν πανιά, τα όνειρά σου μπροστά.
Δίμα το πλήρωμα.
Είσαι φτιαχμένος γι' αυτό, γεννημένος γι' αυτό, κάθε αυτό, δίμα το πλήρωμα.