ดูตะวัน รับทิวแมทมัน
ใจที่ก็หายขายลับไปกับตะวัน
เส้นแสงสื่นอดุลสงสัน
ที่หวาบลากัน เหมือนดังในหัวใจ
คอยละเมอเพื่อว่าเธอนั้น
เจ้าเป็นใจ
ขวัญ ขวัญชูภูรไทย
สวาทเจ้าหวามฟังจําติดใจ
ไม่เริ่มรอดไกล
ฟังใจอยู่ช่วงนิรรรณ
รักเจ้าเอ้ย รักเคยสุขาตัว
หลับไปไม่หิวขึ้นมา
สุขาตัว
เอามาแหละก่อน
ไม่มานที่หวังพังทะลายลงสุนพัน
เหลือเพียงสะบน
แต่หล่าทรมาน
จําเราตัวเองมีเพียงดินมอง
ใจมีเพียงตวัดน้อง
มองใจด้วยจากน้องคราว
สวดหายเรมลายแหลกหลาน
ทิ้งซากรักไว้ประจาก
ประรมณ์จิตใจละกาย
เสียง เพลิงเมืองอาหาร
ก็จําเราตัวเองมีเพียงดินมอง
ใจมีเพียงตวัดน้อง
มองใจด้วยจากน้องคราว
สวดหายเรมลายแหลกหลักหลาน
เพียงซากรักไว้เพราะจาก ทรมานจิตใจนักไอ
