Χρόνια με καταδιώκει το δικό σου άκυγμα
κι όποιο σώμα κι αν αγγίξω δεν το βρίσκω πουθενά.
Αν ήσουν ένα τέλος θα είχα πάλι μιαν αρχή
όμως νιώθω ότι έχει μείνει κάτι ατελειώτο εκεί
και ζω έτσι τη ζωή μου τη μισή.
Ένα όμως δεν καταλαβαίνω και δεν θέλω να δεχτώ
πως κι αν είμαι μακριά σου
δεν σου λείπει ποτέ λεπτό.
Την αλήθεια θέλω να
ακούσω απ' το στόμα μια φορά
που είναι το στόμα που φιλούσα και γινόμασταν φωτιά.
Ένα όμως δεν καταλαβαίνω
μα θα μου ήταν αρκετό ένα τελευταίο φίλι σου να γευτώ.
Κάνω όπως συνεχίζω σε μιαν άλλη αγκαλιά πως
τ' αλήθεια έχω γυρίσει τη σελίδα απ' τα παλιά.
Ξέρεις καλά να μένεις σε μιαν άκρη του μυαλού
κι αν απάντεχα να βγαίνεις και να βρεις και σε παντού
κι ας το ξέρω πως ανήκεις τώρα αλλού.
Ένα όμως δεν καταλαβαίνω
και δεν θέλω να δεχτώ
πως κι αν είμαι
μακριά σου δεν σου λείπει ποτέ λεπτό.
Στην αλήθεια θέλω να ακούσω απ' το
στόμα μια φορά που είναι το στόμα που
φιλούσα
και γινόμασταν φωτιά.
Ένα όμως δεν καταλαβαίνω μα θα μου ήταν
αρκετό ένα τελευταίο φίλι σου να γευτώ.