შვამთაში გამთებული სანტლის შუგი გაგვინათებს წასცივ გომბორის ცივისიო გაბორნინებს მილიცდებულხმადაიმ ქალაგში მიტიღვას სატაც ბატაგივით ქაბილხასგული უცგერს მკერთ შიგული უციკო არ ულისადლექსი ხარდას იმდერახარ ოცნე ბაყარ ფაყარ აშვილირობა ხარდას იგატეხარ დელადი ჯაუყინოთ დავულიდიკალაკი ხარ არ ნახულიშენთვისოც მლოდ სამხლასულიჩმენიას ომომავარი და გარდასულიჩემი დელავის იმხერასულისსეცის გიდეს ერთი არმოს დესჩემი გალათი გალათი უფლისსადაც დელნი განანავსწეჩემი გელავი ბებით დებარიარმო მანადრებს მიურა მესდა არ დავრობს დახუმ ჯირსან მასერთლეს მავზაიბა შამიეთახედილას გზასდა უთლო და სიცოც ხრეც გადმწელ ებასუთელავს ვერმინ გადა თელავს ვიდრე სული მაჯანივით უთლოგმივთა მრავალშამიერი ყოველ განისმის ბარში წმდევში და სვალებში შუფიდი ახოვს მოდადრებიმოდი მრავალშამიერი ამ უთხის და ამ ქალაკისამოდი იყოს ხოფნაც მინდა ქართულ ალალკახურ გულისამისალა დაკისე გრემლი მაიცმოვა იყოსი ხოლოდ ვვაზის გლოვახუდ ზემილი ცურეტ პევში შემოდ გომაჩემოც ელაოდ ასობ ზესკანას თუ გვალჯემოც ელაოდ ედა ოდახედის თუ გვალჯემოც ელაოდ ასობ ზესკანას თ�გამახარებ შემიდან ახლა შეს ვისუხეით ჩემოთ გვირო ხალაგო და უზაზგანას მარებ შემ სიმღელახა სიმ�მინამ ულისა სიმღელახა სიმღელახა და სიმფერივან დამვან მხერებებჩემი დელავი სიმხერას უდის, სერცის გიდეზე გიამოს დეს.ჩემი გავათი გავათი უფის, სადაც ბევი და განადეს მზე.ჩემი ხელავი დერგიმდე მარინ, აი მომანადრებ ბიურ ანგეს.და არ გავრომს გავფულ გიშსამას, ერედ ვესმავ სარდაჯანეს.ჩემი თელა ვისით ვერას უნდის, ზესის გიდეს ერგია მომს გერეს.ჩემი კალაკი კალაკი უნდის, სარაც გერმი განანაწევსზე.ჩემი კელმა ბიბედის ებარი აი მომანად რესთიურ ანგეს.დაარ დავრომ სანხურდ იშნაბას, ერე მეს მაზარ დაშანტევს.ერე მეს მაზარ დაშანტევს.შენთვის მღერი ჩემოთ ქაბილო ქალაქო, და ამბულსაც განაცვალებ შემრი.სი მღერახა, სი მღერახა, შემრი.სი მღერახა, სი მღერახა.