Ξέρω πως να μείνω αληθινός, γι' αυτό δεν μπλέκω με κανέναν απ' αυτούς
Ξέρω πως θα μείνω ζωντανός και σαν το φινικά θα βγω απ' τους καπνούς
Ξέρουμε τι θέλουν από μας, μα δεν αγγίζουν την αλήθεια μας, ακούς
Ξέρουμε αυτούς που κάνουν ό,τι δεν μας ξέρουν, μα δεν ξέρουν τι θα τους
Ξέρουν όλοι το πως το κάνω, λίγοι ξέρουν ποιος είμαι
Πολλοί για μένα λένε, λίγοι για μένα είναι και δεν ξέρουν την αλήθεια να σου πούνε
Αφού δρόμο βρήκανε στρωμένου με ψέμα να περπατούνε
Γλυκές άπειρες, η χώρα σε πόας, οι συστάσεις δεν θέλω και δεν περνώ απ' ακρόας
Είμαι δίπλα στους δικούς μου, τι κι αν κρατάω απόσταση, ό,τι νιώθω πλέον γίνεται εντορεμή φασόλαση
Τα ρέστα μου στον πρώτο, η γκίνια θέλει φόρτο, το ρίσκο και το νεύρο προσπαθώ να κάνω
Όπλο καταφέρνω να εξελίσω μεσηχρόνος, όζω η πολιτεία στέκει και κοιτάς σαν δολοφόνος, πάρ' τ' απόφαση
Ξέρω πως θα μείνω αληθινός, γι' αυτό δεν πλέκω με κανέναν απ' αυτούς
Ξέρω πως θα μείνω ζωντανός και σαν το φήνει κάθε αυτό απ' τους καπνούς
Ξέρουμε τι θέλουν από μας, μα δεν αγγίζουν την αλήθεια, μας ακούς
Ξέρουμε αυτούς που κάνουν ό,τι δεν μας ξέρουν, μα δεν ξέρουν τι θα τους
Στέκω προς όλα όσα παίζουν ρόλο για το μέλλον, φίλε των μικρών, αυτών ακένων και του εαυτού μου
Άλλο δεν μπορώ να κάνω πως δεν βλέπω τη φλακεία κάθε οθόνη και ηχείονα
Πουλάει ψέμα και βία, έχω νεύρα, παραδόξως δεν τα βγάζω μες στα Verse, man
Δεχονεύω τους τραγούδους απ' τη γένα και βάει σπέρσα
Έδυσκμένη όλης το κήρυγμά, σαν να ανοιγνώ μη πρέζα
Και θα πρέπει να τη πιεις αφού αράζεις, με τα λέσκα είναι ξενέρα
Αυτό και άλλα απ' όλα μέσα στη μέρα, δεν περνάνε παρατήρητα, μα στέκομαι πιο πέρα
Το φνό είναι το μόνο που έχουμε μες στη μπαλέστρα να ξεπεύγουμε
Να νιώθουμε πιο άνθρωποι εδώ μέσα
Δεν με ρώτησες ποτέ σαν θέλω να ακούσω τι λες, ma
Δεν με νοιάζει αν δεν μ' αρέσεις, δεν θα είμαι στην εξέδρα
Θα με βρεις σε κάποιο πάτρι να εκφράζομαι με πέσα
Με σκουφιάκια, με καπέλα, κράτησε αν θες τα αρέστα
Χρόνια τώρα μας θέλουν μόνους, μα δεν νοιάστηκες παρά μόνο για σένα
Το είπα στο είσαι εντάξει, μα τελικά δεν είσαι εντάξει
Και αφού περάσανε τα χρόνια πια μιλώ μόνο για μένα
Ξέρω πως να μείνω αληθινός, γι' αυτό δεν πλέκω με κανέναν από αυτούς
Ξέρω πως θα μείνω ζωντανός, και σαν το φήνει κάτω απ' τους καπνούς
Ξέρουμε τι θέλουν από μας, μα δεν αγγίζουν την αλήθεια, μας ακούς
Ξέρουμε αυτούς που κάνουν ό,τι δεν μας ξέρουν, μα δεν ξέρουν τι θα τους
Ξέρω πως να μείνω αληθινός, γι' αυτό δεν πλέκω με κανέναν από αυτούς
Ξέρω πως θα μείνω ζωντανός, και σαν το φήνει κάτω απ' τους καπνούς
Ξέρουμε τι θέλουν από μας, μα δεν αγγίζουν την αλήθεια, μας ακούς
Ξέρουμε αυτούς που κάνουν ό,τι δεν μας ξέρουν, μα δεν ξέρουν τι θα τους