Ξέρω πως να μείνω αληθινός, γι' αυτό δεν μπλέκω με κανέναν απ' αυτούςΞέρω πως θα μείνω ζωντανός και σαν το φινικά θα βγω απ' τους καπνούςΞέρουμε τι θέλουν από μας, μα δεν αγγίζουν την αλήθεια μας, ακούςΞέρουμε αυτούς που κάνουν ό,τι δεν μας ξέρουν, μα δεν ξέρουν τι θα τουςΞέρουν όλοι το πως το κάνω, λίγοι ξέρουν ποιος είμαιΠολλοί για μένα λένε, λίγοι για μένα είναι και δεν ξέρουν την αλήθεια να σου πούνεΑφού δρόμο βρήκανε στρωμένου με ψέμα να περπατούνεΓλυκές άπειρες, η χώρα σε πόας, οι συστάσεις δεν θέλω και δεν περνώ απ' ακρόαςΕίμαι δίπλα στους δικούς μου, τι κι αν κρατάω απόσταση, ό,τι νιώθω πλέον γίνεται εντορεμή φασόλασηΤα ρέστα μου στον πρώτο, η γκίνια θέλει φόρτο, το ρίσκο και το νεύρο προσπαθώ να κάνωΌπλο καταφέρνω να εξελίσω μεσηχρόνος, όζω η πολιτεία στέκει και κοιτάς σαν δολοφόνος, πάρ' τ' απόφασηΞέρω πως θα μείνω αληθινός, γι' αυτό δεν πλέκω με κανέναν απ' αυτούςΞέρω πως θα μείνω ζωντανός και σαν το φήνει κάθε αυτό απ' τους καπνούςΞέρουμε τι θέλουν από μας, μα δεν αγγίζουν την αλήθεια, μας ακούςΞέρουμε αυτούς που κάνουν ό,τι δεν μας ξέρουν, μα δεν ξέρουν τι θα τουςΣτέκω προς όλα όσα παίζουν ρόλο για το μέλλον, φίλε των μικρών, αυτών ακένων και του εαυτού μουΆλλο δεν μπορώ να κάνω πως δεν βλέπω τη φλακεία κάθε οθόνη και ηχείοναΠουλάει ψέμα και βία, έχω νεύρα, παραδόξως δεν τα βγάζω μες στα Verse, manΔεχονεύω τους τραγούδους απ' τη γένα και βάει σπέρσαΈδυσκμένη όλης το κήρυγμά, σαν να ανοιγνώ μη πρέζαΚαι θα πρέπει να τη πιεις αφού αράζεις, με τα λέσκα είναι ξενέραΑυτό και άλλα απ' όλα μέσα στη μέρα, δεν περνάνε παρατήρητα, μα στέκομαι πιο πέραΤο φνό είναι το μόνο που έχουμε μες στη μπαλέστρα να ξεπεύγουμεΝα νιώθουμε πιο άνθρωποι εδώ μέσαΔεν με ρώτησες ποτέ σαν θέλω να ακούσω τι λες, maΔεν με νοιάζει αν δεν μ' αρέσεις, δεν θα είμαι στην εξέδραΘα με βρεις σε κάποιο πάτρι να εκφράζομαι με πέσαΜε σκουφιάκια, με καπέλα, κράτησε αν θες τα αρέσταΧρόνια τώρα μας θέλουν μόνους, μα δεν νοιάστηκες παρά μόνο για σέναΤο είπα στο είσαι εντάξει, μα τελικά δεν είσαι εντάξειΚαι αφού περάσανε τα χρόνια πια μιλώ μόνο για μέναΞέρω πως να μείνω αληθινός, γι' αυτό δεν πλέκω με κανέναν από αυτούςΞέρω πως θα μείνω ζωντανός, και σαν το φήνει κάτω απ' τους καπνούςΞέρουμε τι θέλουν από μας, μα δεν αγγίζουν την αλήθεια, μας ακούςΞέρουμε αυτούς που κάνουν ό,τι δεν μας ξέρουν, μα δεν ξέρουν τι θα τουςΞέρω πως να μείνω αληθινός, γι' αυτό δεν πλέκω με κανέναν από αυτούςΞέρω πως θα μείνω ζωντανός, και σαν το φήνει κάτω απ' τους καπνούςΞέρουμε τι θέλουν από μας, μα δεν αγγίζουν την αλήθεια, μας ακούςΞέρουμε αυτούς που κάνουν ό,τι δεν μας ξέρουν, μα δεν ξέρουν τι θα τους