Tayo'y mga Pinoy,
Tayo'y hindi kano,
Huwag kang mahiya,
Kung ang isyong mo ay pangu.
Tayo'y mga Pinoy,
Kung ang isyong mo ay pangu.
Tayo'y mga Pinoy,
Tayo'y hindi kano,
Huwag kang mahiya, Kung ang isyong mo ay pangu.
Ako ay sinilang kung saan nagmumula ang sikat ng araw.
Ako ay may sarili kulay ng kanumanggi,
Ngunit di ko maipakita ang tunay tung sarili.
Kung ating hahanapin ay matatakpuan,
Tayo'y may kakanyahang dapat nahangaan.
Subalit na saan ang sikat ng araw,
Pa tayo ang humahanga doon sa kanuran.
Sabi ni Herb Bear, huwag tayo manggaya,
Huwag kang manggagaya kung hindi mo rin kaya.
Mangopya kamay, siguraduhin mong,
Mas mahuday sa kilopyahang at matinong-matinong.
Kahit ang ilong mo'y baliko,
kahit na pangit,
sarap at pangon.
Basta't patay-pantay, walang kulay, walang away,
Awitin natin sa pay-sabay.
Tayo'y mga Pinoy,
Tayo'y hindi kano,
Huwag kang mahiya,
Kung ang ilong mo ay pangu.
Ako'y Pinoy sa isip at puso't damdamin,
At may paniwala sa sariling ating dawaing Pinoy.
May pagmamalaki,
isigaw sa mundo at ipagsabi,
Na dito sa silangan,
ako ay itsinila,
Kung saan nagmumula ang sikat ng araw,
Ako ay may sariling kulay na kayo mangi,
Ngunit di ko maipakita ang tulad ng sarili.
Sabi ni Herb Bear,
huwag tayo manggaya,
Huwag kang manggagaya kung hindi mo rin kaya.
Mangopya kamay,
siguraduhin mong,
Mas mahuday sa kilopyahang at matinong-matinong.
Kahit ang ilong mo'y baliko,
Kahit napangit sa ratat pangok,
Batat patay panday,
Walang kulay,
walang away,
Awitin natin sa pay-sabay.
Tayo'y mga Pinoy,
Tayo'y hindi kano,
Huwag kang mahiya,
Kung ang ilong mo ay pangu.
Mayroong isang aso,
dalig pa ang ulol,
Siya'y humihiyaw,
hindi kumapahol,
Katulad ng iba,
pang-Inglis-Inglis pa,
At kung makikinga,
mali-mali naman, huwag na lang.
Tayo'y hindi kano,
Huwag kang mahiya,
Kung ang ilong mo ay pangu.
Tayo'y hindi kano,
Huwag kang mahiya,
Kung ang ilong mo ay pangu.
Ika'y Pinoy!