Νάχα τα θάνατο νερό,
ψυχή και νούρια νάχα,
και νούρια νάχα,
να σου δει να αναξυπνάγεις
να το χαρείς,
ακέρυω το όνειρό σου,
να στέκεται όλο ζωντανό,
κοντά σου στο πλευρό σου,
πως να πιστέψω για μυρή πως μπορώ να σε χάσω
πες θα το μου θαμπώ,
που απομείνα ξερό δέντρυ
σε
χιονισμένο κάμπο
