رزا
کرم تارا
چون خالید با هیشگی پرونه میش
ولی شرمندم
دیاسم تو نمیم و خود من بسم
الان تو نبودت با تناییم بندم
بدمستم
دینه ی گرگ اسیر افتادم تو قروزنجیر
قف کردم خودم عبس کردم خدا دست من بگیر
خدا دست من بگیر
خدا دست من بگیر
قلب من حسد پرم تن را بی خیاری هر کرا
عشق دینه ی مشروب فیک دست بوره
هر شاو دل هوره
شدم ازمه زده تو که حساس نری
بیزارم از تو هر کسی که مصبتوه
الو
یه لحظه قطنکو باشد حرف تارم
رو اصابه امرانه رو
من دلخه هنگ تا چرا حالی دی
حس خفگی دارم هیچ هنگی واسه بیار نی
هیچ هنگی واسه بیار نی
خستم
گرفتم فاز ترس یادت باشم گفتی تا آخرش هستم نترس
یه شهور رفتی بی دلیل و بی امان خراو شد رابطه ما نشدی ازم مصاب روان
بعد رفتند منم مشکری ختم از سر شب تا وقت ازام
دنیا مثل چرخ و فلکه یه رومیشکنه قربه
ذاتت بدخوره ولنت و اخلاق گنده
زندگیم رفت رو هوا آی بی خدا دیر کردی دیم نیار
قرب من حسرت پوره
تنها را بی خیاری هر کوره
در اینه یه مشروب فیک دست پوره
هر شو دل هره
شدم ازم زده تو که حساس نری بیزارم از تو هر کسی که هم اسب توه
الوه یه لحظه قات نکن باشت حرف دارم رو از صب امران رو
من دلتنگ در چرا حالی دی استخفیگی دارم
هیچ آنگی واسه به یه حالم نی