ਨੇ ਤੇਰੈ ਖੀਲ ਰੇ ਖੀਲ ਰੇ ਵਾਲ ਬਡਾ ਕੁਝ ਕਾਲ ਦੇ ਨੇਨੇ ਤੇਰੇ ਖੀਲ ਰੇ ਖੀਲ ਰੇ ਔੇ ਪੀਸ਼ਾ ਕਾ ਇਲਾ ਚੋਡਾ ਜਾਕੀਆਨੇ ਦੋਰੇ ਲਾਲ ਪਡਾ ਕੁਝ ਕੇਂਦੇ ਤੇਰ ਖੀਲਰੇ ਖੀਲਰੇ ਵਾਲ ਪਡਾ ਕੁਝ ਕੇਂਦੇਕੀਆਨੇ ਦੋਰੇ ਲਾਲ ਪਡਾ ਕੇਂਦੇ ਤੇਰ ਖੀਲਰੇ ਵਾਲ ਪਡਾ ਕੇਂਦੇਨਾਵਾਬਾਂ ਨੇ ਤੇਰ ਦੀਲ ਦੇ ਸੁਰੁਤੇ ਤਾਲ ਪਡਾ ਕੁਝ ਕੇਂਦੇ ਲੇਅਖੀਆਂ ਦੇ ਦੋਰੇ ਲਾਲੇ ਪਡਾ ਗੁਝ ਕੇਂਦੇ ਲੇਤੇਰੇ ਖੀਲਲੇ ਖੀਲਲੇ ਵਾਲੇ ਪਡਾ ਗੁਝ ਕੇਂਦੇ ਲੇਖੱਤ ਤੇਰੇ ਇਸ ਸਾਂਬ ਕੇ ਰਖਲੇ ਨਾਲ ਰਖਲੇ ਛਲੇਨੀ ਚੁਮਕੇ ਰਖਲੇ ਆਖਤ ਵੀਰਾਂ ਤੁ ਸੋਚੀ ਰੇ ਗੈਕ ਲੇ ਨੀਖੱਤ ਤੇਰੇ ਇਸ ਸਾਂਬ ਕੇ ਰਖਲੇ ਨਾਲ ਰਖਲੇ ਛਲੇਨੀ ਚੁਮਕੇ ਰਖਲੇ ਆਖਤ ਵੀਰਾਂ ਤੁ ਸੋਚੀ ਰੇ ਗੈਕ ਲੇ ਨੀਤੇਰੀ ਉਮਰ ਦੇ ਸੋਲਾਂ ਸਾਲ ਬਡਾ ਕੁਝ ਕੇਂਦ ਲੇ ਅਖਿਆਂ ਦੇ ਦੋਰੇ ਲਾਲ ਬਡਾ ਕੁਝ ਕੇਂਦ ਲੇਤੇਰੀ ਖੀਲਰੇ ਖੀਲਰੇ ਵਾਲ ਬਡਾ ਕੁਝ ਕੇਂਦ ਲੇਪ੍ਯਾਰ ਨਾਲ ਨਾ ਸੈਹੀ ਓ ਗੁਸੇ ਨਾਲ ਵੇਖ ਲਿਆਕਰਪ੍ਯਾਰ ਨਾਲ ਨਾ ਸੈਹੀ ਓ ਗੁਸੇ ਨਾਲ ਵੇਖ ਲਿਆਕਰਬੀਮਾਰਨੁ ਸ਼ਫਾ ਮੀਲ ਜਾਂਦੀ ਏਪ੍ਯਾਰ ਨਾਲ ਨਾ ਸੈਹੀ ਓ ਗੁਸੇ ਨਾਲ ਵੇਖ ਲਿਆਕਰਤੇਡਾ ਦੀਦਾਰ ਚਨਾ ਸਾਦੀ ਮੈਜ਼ਬੂਰੀ ਏਰੋਸ ਤੇਨੁ ਤਕਿਨਾ ਬੈਡਾਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏਤੁਝੇ ਨਾ ਦੀਸੇ ਤੇ ਚੁਮਲੀ ਨਾ ਏ ਤੇਰਾ ਤਰੀਪੀਆਰ ਨੂ ਸ਼ਫਾ ਮੀਲ ਜਾਂਦੀ ਏ ਪ੍ਯਾਰ ਨਾਲ ਨਾ ਸੈਹੀ ਓ ਗੁਸੇ ਨਾਲ ਵੇਖ ਲਿਆਕਰਪੀਆਰ ਨੂ ਸ਼ਫਾ ਮੀਲ ਜਾਂਦੀ ਏ ਪੀਆਰ ਨਾਲ ਨਾ ਸੈਹੀ ਓ ਗੁਸੇ ਨਾ ਵੇਖ ਲਿਆਕਰਰੋ ਰੋ ਹੱਸ਼ ਦੇ ਆ ਹੱਸ ਹੱਸ ਰੋਂ ਦੇ ਆ ਮੈਲ ਜਾਂਦੀ ਏ ਬੀਮਾਰਾ ਨੂ ਸ਼ਫਾ ਮੀਲ ਜਾਂਦੀ ਏਤੁਡੇ ਆਯੇ ਪੀਪਾ ਤੇਡੀ ਤੁਨੀਆ ਦੀਵਾਨੀ ਏ ਘਰ ਜਾਈਏ ਬੱਸ ਤੇਡੀ ਕਹਾਣੀ ਹੇਤੁਡੇ ਆਯੇ ਪੀਪਾ ਤੇਡੀ ਤੁਨੀਆ ਦੀਵਾਨੀ ਹੇ ਜੇਡੇ ਘਰ ਜਾਈਏ ਬੱਸ ਤੇਡੀ ਕਹਾਣੀ ਹੇਦੀਵਾਨੀ ਹੇ ਜੇਡੀ ਕਹਾਣੀ ਹੇ ਬੱਸ ਤੇਡੀ ਕਹਾਣੀ ਹੇ