ไม่นานก็กลาย เริ่มลายออกมาหัวใจที่เกี่ยว พลิวไปไหลไปเพราะเธอรับใคร เข้ามาเบียดฉันเจ็บที่แล้วยังพอจําได้ถูกไปซ้ําทําเราจนตกเพราะใครพร้อมใจ พร้อมกาย รวมเป็นผู้เผ่าถึงใจของเรา ให้เฝ้าส่งลงเธอเธอที่เป็นใจ ไม่เคยหนัดนั้นเลยรบมือข้างเดียวมันคงไม่ดังแน่นอนที่สุด ที่จะห้ามใครห้ามเพียงร่างกาย ห้ามใจยากเย็นเมื่อมีพบกัน ก็มีปลาเป็นช่างเป็นเหมือนเก่ ที่กําหนดไว้เจ็บที่แล้วยังพอจําได้ถูกไปซ้ําทําเราจนตกเพราะใครพร้อมใจ พร้อมกาย รวมเป็นผู้เผ่าถึงใจของเรา ให้เฝ้าส่งลงเธอ ที่เป็นใจ ไม่ค่อยหนักนั้นเลยรบมือข้างเดียวมันคงไม่ดังมีความรักที่กําลัง ถูกไว้ห้ามใจ พร้อมกาย รวมเป็นผู้เผ่าถึงใจของเรา ให้เฝ้าส่งลงเธอ ที่เป็นใจ ไม่ค่อยหนักนั้นเลยหลบมือข้างเดียวมันคงไม่เดิน
