อู๋ หาหา ดิจะ ดินัว จาย
ฮา ฮา ดิจะ ดินาว จาย
อู๋
อู๋
ถ้าหากความรัก เป็นเหมือนเคียงกระดาษ
ฉันก็คงแค่กว่า ทิ้งมันไปง่ายได้
ถ้าหากความรัก เป็นเหมือนเพียงแค่ฝุ่น
ฉันก็คงแค่ปากมือฝุ่น เอามันทิ้งไป
แต่มันไม่ใช่เลย ไม่ง่ายเลย
กับการที่จะลืมเธอ สิ่งที่ได้พบเธอ
ได้พบเธอ จากวันที่เธอจากไป
เธอเป็นตะกอนคนใจ ล้างเท่าไรไม่ออก
บทแรงจะดึงถอนเธอ ให้ผ่นไป
เธอเป็นตะกอนครั้งใน มันลึกเกินจะยังถึง
ก็รักเธอที่หนึ่ง
มันยากเกินจะดึงเธอออกไป
ถ้าหากความชัดเป็นเหมือนของที่ยืมมา
มันก็คงง่ายกว่าแค่เอาไปคืน
ถ้าหากความเหงาเป็นฝันร้ายในบางคืน
เพียงแค่ลุกขึ้นตื่นก็จางหายไป
แต่มันไม่ใช่เลยไม่ง่ายเลยกับการที่จะลืมเธอ
สิ่งที่ได้พบเธอได้พบเธอจากวันที่เธอจากไป
เธอเป็นตะกอนก้นใจล้างเท่าไหร่ไม่ออก
บวชเธอไม่ออก
แปลงเวชดึงทอนเธอให้ปล้นไป
เธอเป็นตะกอนฝังในมันลึกเกินจะยังถึง
เพราะรักเธอที่หนึ่งมันยากเกินจะดึงเธอออกไป
เธอเป็นตะกอนก้นใจล้างเท่าไหร่ไม่ออก
บวชแปลงเวชดึงทอนเธอให้ปล้นไป
ก็รักเธอที่หนึ่ง มันยากเกินจะลืมเธอจากใจ
ก็รักเธอที่หนึ่ง มันยากเกินจะลืมเธอจากใจ
ก็รักเธอที่หนึ่ง มันยากเกินจะลืมเธอจากใจ
ก็รักเธอที่หนึ่ง
