Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και παίζε τα κορδεόν.
Όταν τραγουδάγε φτιστός ήταν ο ήλιος,
φώτιες στα χέρια του ανάβε τα κορδεόν.
Μα ένα βράδυ
σκοτεινό
σαν όλα τα άλλα
κρατάγε τσιλιές παίζοντας τα κορδεόν.
Γερμανικά καμιόνια σταθήκαν στη μάντρα
και μια ρήπη σταμάτησε τα κορδεόν.
Τα χεινισμένα σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορδεώ.
Κι έχεις σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει,
δεν θα περάσει ο φασισμός.
Κι έχεις σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει,
δεν θα περάσει ο φασισμός.
