ਆਸਿਕ ਅਪਨੇ ਮਹਭੂਬ ਅਗੇਰਦ ਕਰਦਾ ਇਸਕ ਦੇ ਮੁਕਾਮੇ ਚੋਨਾ ਨੀ ਚੈਦਾ ਏਕ ਆਖ ਨੀ ਛਾਡ਼ਦਾ ਫਲੇ
ਕੱਸਮ ਰਾਬ ਦੀ ਛੂਟ ਨਾ ਬੋਲਾ ਸਾਰੇ ਚਲੇ ਨੇ ਨੋ ਸੋਪੀਰ ਦੇ ਮੇਲੇ
ਸੁਣ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਕੋਲ ਬੈਕੇ ਆਣੀਆ ਤੇਰੇ ਸਦਕੇ ਮੇ ਲਾਖੁਵਾਰ ਜਾਨੀਆ
ਪ੍ਯਾਓ ਪ੍ਯਾਰ ਬਾਯਾ ਨੇਸ਼ਨੇ ਨਬਾਣੀਆ ਮੇਲੂ ਦਾਸ ਆਤੇ ਸੈ ਦੀਲ ਬਾਰ ਜਾਨੀਆ
ਯੋ ਪੈਆਰ ਮੈਆ ਨੇ ਸਵੇ ਨੇ ਬਾਣੀਆ ਮੇਨੁ ਦੱਸ ਦੇ ਸਾਈ ਦੀਨ ਬਾਰ ਜਾਨੀਆ
ਸੋਨ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਕੋਲ ਬੈਗਿਆਣੀਆ ਤੇਰੇ ਸਦਕੇ ਮੈ ਲਖ ਵਾਰ ਜਾਨੀਆ
ਮੈਨੁ ਤੋ ਕੀ ਆਖਨੈ ਕੀਆਖਨ ਲੈ ਕੋਲ ਮੈਨੁ ਬਾਕਿ ਹੇ ਸਚੀ ਗਾਨ ਡਾਸ ਮੈਨੁ ਸੰਬਜਾਕੀ
ਕੀ ਆਖ ਨੈ ਕੋਲ ਮੇਲੁ ਬਾਕੀ ਹੇ ਸਚੀ ਗਲ ਦਾ ਸੁਨੇਲੁ ਸਨ ਜਾਕੇ
ਤੈਲੇ ਇਸਕ ਦੇ ਪੇਨਾ ਸੋਖਾ ਨੀ ਸਾਂ ਸਕੋਲ ਪੁਛਲੇ ਤੁ ਜਾਕੇ
ਕੀ ਆਖ ਨੈ ਕੋਲ ਮੇਲੁ ਬਾਕੀ ਹੇ
ਤੇਰੇ ਨੈਨਾ ਮਾਰ ਮੁਕਾਯਾ ਹੇ ਚੇਨੁਵੇ ਜਰਾ ਖਿਆਲ ਨੀ ਆਯਾ ਹੇ
ਤੇਰੇ ਨੈਨਾ ਮਾਰ ਮੁਕਾਯਾ ਹੇ ਚੇਨੁਵੇ ਜਰਾ ਖਿਆਲ ਨੀ ਆਯਾ ਹੇ
ਦੀਰਗ ਤੇਰੇ ਮਨਾ ਮਦਾ ਪਤਾਨੀਆ ਸੁਣ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਕੋਲ ਬੈਕੇ ਆਣੀਆ ਸੁਣ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਕੋਲ ਬੈਕੇ ਆਣੀਆ ਤੇਰੇ ਸਤਕੇ ਮੈ ਲਖ ਵਾਰ ਜਾਨੀਆ
ਇਸਿਕ ਦੀ ਨਮਾਦ ਪਰਨੀ ਫਰਦੇ ਇਸਿਕ ਦਾ ਵੇਤੇ ਆਸ਼ਿਕ ਉਂਦੇ ਜਿਦਾ ਲੋਕਲ ਮੈ ਪਰਦੇ ਨੇ ਓਦ ਇਸਿਕ ਉਂਦੇ ਤੇ ਫੇਰ ਆਸ਼ਿਕ ਉਂਦੇ
ਜੇ ਨੇ ਇਕ ਦੇ ਵੇਰੇ ਆਯਾਈ ਓਸ ਭੈਈ ਆਪਨਾ ਏ ਆਪ ਭੁਵਾਯਾ ਏ
ਦੇ ਨੋ ਇਸਕ ਦੇ ਮੇਰੇ ਆਯੇ ਯੋ ਸੁਪਾਈ ਆਪਨਾਈ ਆਪ ਭੁਵਾਈ ਆਯੇ
ਦੱਰ ਸ਼ਨ ਬਾਈ ਦਾਤਾ ਯੋ ਸੁਪਾਈ ਆਯੇ ਤਾਰ ਯਾਰ ਦੇ ਸੀਸ ਚੁਕਾਕੇ
ਕੀ ਆਖਨਾਈ ਕੋਨ ਮੇਨੁ ਬਾਕੇ ਸਤੀ ਗਾਲ ਦੱਸ ਮੇਨੁ ਸਮਜਾਕੇ
ਮੇਰਾ ਆਖਰੀ ਏਸਵਾਨੇ ਸਰ ਪਰ ਜਾਨਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲੇ
ਆਖ ਸਚ ਦੀ ਗਾਲ ਕੈ ਸੁਨਾਨੀਆ ਸੁਨ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਗੋਲ ਬੈਗਿਆਣੀਆ
ਸੁਨ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਗੋਲ ਬੈਗਿਆਣੀਆ ਤੇਰੇ ਸਤ ਕੇ ਮੇਨੁ ਖੁਵਾਰ ਜਾਨੀਆ
ਪੈਡੇ ਇਸਕ ਦੇ ਬਡਾ ਸੋਖਾ ਮੀ ਸ਼ਾਰ ਸਮੁਦੁਲ ਪੁਛਦੇ ਤੁ ਜਾਕੇ
ਈ ਆਖ ਨਾ ਇਗੋਲ ਮੇਨੁ ਬਾਕੇ ਸਚ ਗਾਲ ਦੇ ਸਮੇਨੁ ਸਮਜਾਕੇ
ਇਸ ਇਸਕ ਦੇ ਦੇ ਸਤੂਰੇ ਮੀ ਯੈ ਮੰਝਨੂ ਤੋ ਕੁੰਛ ਨੇ ਜਾਕੇ
ਇਸ ਇਸਕ ਦੇ ਦੇ ਸਤੂਰੇ ਮੀ ਯੈ ਮੰਝਨੂ ਤੋ ਕੁੰਛ ਨੇ ਜਾਕੇ
ਸੱੀ ਪੁਣੁ ਲਬਾ ਜਾਨ ਗਵਾਕੇ ਕੀ ਆਖਨਾ ਇਕੋਲ ਮੇਨੁ ਬਾਕੇ ਸੱੀ ਗਾਲ ਦਾ ਸਮੇਨੁ ਸਬਜਾਕੇ
ਤੇਰੇ ਇਸਕ ਦੀ ਬਦ ਦੀ ਤਾਰੇ ਤੁ ਜੀਤੀ ਓ ਤੇ ਮੇਂ ਗੀਆਰੇ
ਤੇਰੇ ਇਸਕ ਦੀ ਬਦ ਦੀ ਤਾਰੇ ਤੁ ਜ਼ਤੀ ਓ ਤੇ ਮੇਂ ਗੀਆਰੇ
ਮਨ ਵਾਸ ਦੇ ਮੈ ਤੇਰੇ ਕੇ ਪਾਣੀਆ ਸੁਣ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਕੋਲ ਬੈਕ ਆਣੀਆ ਤੇਰੇ ਸਦਕੇ ਮੈ ਲਖ ਵਾਰ ਜਾਣੀਆ
ਦੇ ਇਸਕਦੇ ਦਿਸਰੂਰੇ ਕਲਮਾ ਪਰਨਾ ਸਰਪਰ ਜਰੂਰੇ
ਦੇ ਇਸਕਦੇ ਦਿਸਰੂਰੇ ਕਲਮਾ ਪਰਨਾ ਸਰਪਰ ਜਰੂਰੇ
ਵੋਦੇ ਕਲ ਮੇਨੇ ਮੋਲੀ ਖੁਡਾਈ ਪੁਰਕਾ ਮੀਮ ਦਾ ਮੋਖਿ ਉਤੇ ਪਾਕੇ ਕੀ ਆਖਨਾਈ ਕੋਲ ਮੇਨੁ ਬਾਕੀ ਸਚੀ ਗਾਲ ਦੱਸ ਮੇਨੁ ਸਮਜਾਕੀ
ਛੁਲ ਕੜ ਮੇਰੀ ਗੋਨ ਬੈਕ ਆਣੀ ਆosaur�ੇਰੇ ਸ਼ਦਕੇ ਮੇਲਾ ਖੁਵਾਡ ਜਾਨੀ ਆਂ
ਸੁਨ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਗੋਲ ਬੈਗੀ ਆਣੀਆ ਤੇਰੇ ਸਦ ਕੇ ਮਾ ਲਾਖ ਵਾਰੀ ਜਾਣੀਆ
ਮੇਰੀ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਜਾਣੀਆ ਮੇਰੀ ਜਾਣੀਆ ਮੇਰੀ ਜਾਣੀਆ