வண்டி நத்தி சும்மா சும்மா
பட்டுப் பூ ஆட்டுது அம்மா
மாலை கோகில் ஓம்மோ ஓம்மோ
சிறு பூவாய் நெஞ்சுடுக்கும் வளை போன்மா
புதுத்தென்றலைப் போலே தொட ஆதா என்மா
சிறு புவாய் நெஞ்சுடுக்கும் வளாய் போன்மா
புதுத்தென்றலைப் போலே தொட ஆதா என்மா
பூவில்லியும் கை வைக்காதே
பூவைச் சுற்றி முள்ளுண்டே
தள்ளி கொஞ்சம் மெல்ல கொத்தா தான்
தாகமான நெஞ்சம் தான்
தள்ளி என்றுணீர்க்காதே
வெற்பு ஏள்பிக் கூரபடிப் பெண்வானே
வெற்பு மெல்ல ஒருமார்
ஒரிமை வாொற்று விளையuxedயாட்டு தான்,
வஞ்சி என்னை மைண்டுடு உன் பேச்சா.
அழாத வரமதை வழங்காய் அம்மா
நீ முறைத்தாலும் உன்னைப் பெறுவேனே அம்மா
சிறு பூவாய் நெஞ்சோடு கொஞ்சாக ஆப்பம்மா
ஒரு தென்றலைப் போலே தொடாதாய் அம்மா
தார்ட்ரு
நினைத் தாக்கிடுதே,
கதிரும் நினைத் தாக்கிடுதே..
நானும் நினைத் தாக்கினாத அப்பவா
காற்று பூவைத் தாக்காது, கதிரும் என்னை சாய்க்காது
இரண்டும் நீயா தங்க போதா இயா அப்பவா
மழையின் சாரல் தீண்டாதா
பார வர்ஷம் பார்ப்பதும் ஒலையா
மழையும் எங்கன் பூமேனே
கழுவும் என்னைப் புதிதாக்கே
ஏனாகூட பாட்டிகள் உனக்கேண்டா
அல்ல பெண்ணுக்கு உண்மையில் துணையாய் ஆக்கின்றுமா
உன்னை நிழலாய் துடந்து நான் வருவேன் அம்மா
சிறு பூபாய் நெஞ்சுடுக்கும் சதாப்பும்மா
புது தென்றலைப் போலே தொடகாய் என்மா