Það er búa á netinu áInnleiksa hver í sinni skráÞað eru fjarskapallegarFullkónlegast af rænaMogaðnir blíðu þeirra fráÉg stundum leggst í leitað þeimLæðu pókast hundum tveimOg ef ég rand á réttaslóðOg ef þú reynist vera góðMá ég að vel sæki ég þær heimStúpum þær á internetinuÞær er líka úr mesta hredinuÞær eru afskaplega sælegar að sjáÞær er líka bara heim og hugga sérHvor hafa allt á tíma fyrir migOg segja ekki nokkrum manni fráAllt er að lífi er tölvutæktÞað er líka úr mesta hredinuVeran nögli nettir flægtVolvið sem kísil bækta barnÞær berur hljóðan innri harmOg gráttu þær þá gerist netir þartStúpum þær á internetinuÞær er líka úr mesta hredinuÞær eru afskaplega sælegar að sjáEn fyrstum ekki þótt að vera þaðÞað verður svona sérÓttinn vera það, styrftir máli, hver er að horfa á?Í internetinu, hæri lökur í mesta hrettinu, hæri eru dásamlega saklausar að sjá.Það höfðu sjálfsagt eitthvað annaf hvað, en endur þið í látt í burkistar, yfir getna á ókunnugum skjá.Skrýsum þar á internetinu, hæri lökur í mesta hrettinu,svo fjarskaðlega fyrr það er að sjá.En líka ræði rósku berra sá, og líka er eftir verðan á,hafa görmat mann kyn góðan til sig á.Hæri lökur í mesta hrettinu, hæri lökur í mesta hrettinu,