Þindra í augum tásem orðin er upphegog tíminn laumast bølÉg heyri fókli og þínhver vært og heimog hljóðlátt hverja minnEf gætið þú séallt það sem ég geið mínEf gætið þú heimþað sem yngra með ég bínTvekistuum þá satthjá mérLustrað á strenginaVeða þérÞað bresta gömul sáog þögnirminn vext mér glirÉg berst við eigin hulHvíslað mér kunnunarÞegar fyrsta næðir égog kyrlátt mýgur sólEf gætið þú séallt það sem ég geið mínEf gætið þú heimþað sem yngra með ég bínTvekistu um þá satthjá mérLustrað á strenginaÞað bresta gömul sáEf gætið þú séð, að það sem ég geið mérEf gætið þú heið, það sem ég bræðið mér þvíTekkist þú um og segja mér, hlustað á stringinaEf gætið þú séð, að það sem ég geið mérEf gætið þú heið, það sem ég bræðið mér þvíTekkist þú um og segja mér, hlustað á stringinaVeg af hér