ΜουσικήΓια όσο μείνει, αυτή η έμπνευση γαμώ δεν με αφήνειΤο ξέρεις ήδη, μοιάζω με δρίδιΦίλτρο για σένα στο σύστημα βλάβει, σκλάβειΕδώ φίλοι δακρύβονται σε μάντσον, μάντσονΣτανήλικα φωνάζουν action, yeahΑπόγονοι όλοι του kindΒρέθηκαν κι αυτοί στην είσο του EpsteinΘέλω χρόνο μα είναι αργάΘέλω να αλλάξει μα πάει αργάΠοιος να με αλλάξει μα απ' τα παιδιάΜε τις άμυνες τα χέρια πάντα ψηλάΚάνε πίσω πριν βγάλω καρφιάΔεν μπορώ να σε νιώσω αφού δεν έχεις καρδιάΔεν έχεις καρδιά, θέλω ακράτεςΠες μου αλήθεια ποιος γαμάει τους ράπερςΜε η φως ταπεινώΙσυχώ στη λεία μου σαν να με πτυνώΤη σχέδια έχω και πω στο κοινόΣίγουρα έχει μου λοχτά το κίνητρα γνώΔεν κράτσε με πυρκαγιάΔεν με σβήνουν, Παναγιά μουΘα τους κάψω αμαρτωλώςΘα τους κάψω αμαρτωλώςΤο μίσος ρε δεν είμαι καλόςΜέχρι το χρέος να πληρωθείΗ προφητεία να εκπληρωθείΟ άγγελος μου κρατά σπαθείΑυτή η μοίρα γράφω οργήΜαζί μου φέρνω την αυγήΜια ηρεμία πριν τη σφαγήΟ νους τους πάντα σορυγείΜα δεν υπάρχει διαφυγήΣτον ηθικό τους πόλεμο, πόλεμο αρχόςΓια έναν κόσμο γρήγορο, πολύ αργόςΣτους ασχέδια στο πιάτομα χαμένο σκοπόςΣτην αγωνίκη σου θα γίνει ο καρπόςΣτον ηθικό τους πόλεμο, πόλεμο αρχόςΓια έναν κόσμο γρήγορο, πολύ αργόςΣτους ασχέδια στο πιάτομα χαμένο σκοπόςΣτην αγωνίκη σου θα γίνει ο καρπόςΤο ντρόγκι σε πίνειΑυτή η κατάρα γάμο δεν σε αφήνειΚι άλλο ποτήρι, φρίζα δεν γίνειΉπνος με ιδρώτα και μόνη με φιάλτηΣτάχτη, μπάτσι, φρενολογιστή στάσηΣτάχτη, μπάτσι, φρενολογιστή στάσηΣυνήθισα την ηρά στα δεκάξιΚάποια στιγμή ο μικρός τα χάσειΑκόμα το ψάχνουν κι ας το πέταξαν στα μάξι τουςΤα σύλλα δεν ήταν δυνατάΣτο σχολείο με αυτοματαΌχι φοιτητές αλλά παιδιάΠως να μην μισώ τα όργαναΤο σύστημα αγωνιάς και εμείς όρφαναΜια ζωή με βάσαναΡε κάστανα, ποια αλλαγήΌλοι οι καπετάνιοι το σκάσαν με βάρκεςΧάμενο στο ροΔεν ένιωθα στην πλάτη το κομμένο φτερόΧωρίς άλλο κι ένα χίλος ξύροΜε πνευμώνει βαρύ και στο μάχι γερόΔεν μετανιώνω, μεγαλώνωΕίμαι εγώ κι ό,τι είδαΕίμαι εδώΚαι το φίλο σε ένα φίλοΚαι σε κάθε φίλο μουΤο μέλλον μας είναι όμορφηΝα μείνουμε καμάρωτοιΗ τέχνη αυτή να εξελιχθείΗ νέα γένεια να διδαχθείΆλλη μία γραμμάτια μου έχω αιθισθείΝα φτάσω στη μέτεξηΔε με νιώθουν μεθυστοίΜε κυρίευει νέμες εισΣτον ειθικό τους πολέμο πολέμα αρχώςΓια έναν κόσμο γρήγορο πολύ αργώΣτος ασχέδια στο πια των μα χαμένους σκόπουςΣτην αγωνή γη σου θα γίνω καρπόςΣτον ιθικό τους πολέμο πολέμα αρχώςΓια έναν κόσμο γρήγορο πολύ αργώςΣτος ασχέδια στο πια των μα χαμένους σκόπουςΣτην αγωνή γη σου θα γίνω καρπός