Dagur er að kvöldi komin,
hvert í sjæst á himniski.
Mið mjúknu við vanga leikur,
vestan gólan og völli.
Sendlingur í fjöru finnur, fæðu núna handa sér.
Æðarfögg með unga sína,
hunir gladur út við stjér.
Það er sælu staður,
solsettrið í gardi,
sjæst nú allur fjallar hingurinn.
Það er sælu staður, solsettrið í gardi,
sólin hverfur bak við jökulinn.
Þú finnur upp að fjöru sandi,
þýfilinn og baldusbrá.
Landselu rálambar yfi, lykkur mestu sinn í á.
Þú finnur þarn í fjöldan austa,
forn að sög á gamlu merk.
Sjáðu hvernig sólin gillir,
sífelt draft kjell staðaberg.
Það er sælu staður,
solsettrið í gardi,
sjæst nú allur fjallar hingurinn.
Það er sælu staður, solsettrið í gardi,
sólin hverfur bak við jökulinn.
Á skaga tónni við tinn vakir,
þá verð sér getur bröðis gjótt.
Hann þarf ekki að sinna sínu,
um sömar bjarta júni nót.
Og þú horfið yfir flóan en á fallegt sólarlag.
Og þú býður mér arbyrtu í laðbyrjan í andag.
Það er sælu staður, solsettrið í gardi,
sjæst nú allur fjallar hingurinn.
Það er sælu staður,
solsettrið í gardi,
sólin hverfur bak við jökulinn.
Sólin hverfur bak við jökulinn.
Það er sælu staður, solsettrið í gardi,
sjæst nú allur fjallar hingurinn.
Það er sælu staður, solsettrið í gardi,
sólin hverfur bak við jökulinn.
Sólin hverfur bak við jökulinn.