Það er það, það er það
Það er það, það er það
Í burtu sildum svo rjóð og kátt
Þarna óttum við heima
Þú varst kirstjórin á gamla gull
Ég í þau dref hvitandók
Til austu sildum við um spyrinsröð
Undirleik hafa bara mjög
Svo við sólfarið lauðumst við það
Nóttinn var gengjind við það
Í morgun skímunni fundum við það
Myrkrið geymir sannleika
Þegar sólinn komur
Var eins og ekkert hefði skórist
Þegar dimir á ný
Föruðum við
Nýðsóskipið mókur lauð
Þú og ég
Þú og ég
Þú og ég
Þú og ég
Þú og ég
