Burda bir insanlar xüsnənir,
Şəstələnib canı çıxır sənir,
Yazıq olub dibana qədərinə,
Yollara xəsmətlə baxır sənir.
Xəbərdə göndərdim rəyma yürəyim,
Dedim ki, sənsiz ömrəm qayıtmadın,
Cavab da göndərmədin heç ayürəyim,
Dərdə düşən yürəyimi sən uğutmadın.
Özünü düşündün, məni heç düşünmədin,
Düşünmədin sənsiz həyat əzab ola,
Nə halimi görmədin, nə görünmədin,
Bir kələ görsən yürəyin xarab ola,
Xəstələnib canı çıxır sənir,
Yazıq olub dibana qədərinə,
Yollara xəsmətlə baxır sənir.
Yəqsələnib canı çıxır sənir.
Gedən gedir, getmək ona asan olur,
Getmirsən, hər yerdə sənin izin qalır,
Sənsiz ən addım, bəşə bir ziyan olur,
Laf elə bir həyatımda gözün qalır.
Bahar fənsi gəlib yenə yağış yanır,
Çövlədirəm səmalara baxa-baca,
Mənsizlik sənə bir gün gəlsin adır,
Axtarasan göz yaşları axa-axa.
Burada bir insanlar xır sənin üçün,
Xəstələnib canı çıxır sənir.
Yazıq olub dibana qədərinə,
Yollara xəsmətlə baxır sənir.
Burada bir insanlar xır sənin üçün,
Xəstələnib canı çıxır sənir.
Yazıq olub dibana qədərinə,
Yollara xəsmətlə baxır sənir.
Yəni yenə məhriban olaq, Canım gözünə,
Biz axı-bir can kimi hiyat deyilik,
Nə səndə cüz qalıb, nə də məndə dözüm,
Bu ayrılığa heç birimiz had eyilik.
Kaş bu səkinliyi miyad nasalardır,
Gözdə yüran dərman xəstələr kimi,
Kaş bu saat sən yanımda olardır,
Aziz deyərdim səni körpələr kimi.
Burada bir insanlar xır sənin üçün,
Xəstələnib canı çıxır sənir.
Yazıq olub dibana qədərinə,
Yollara xəsmətlə baxır sənir.
Burada bir insanlar xır sənin üçün,
Xəstələnib canı çıxır sənir.
Yazıq olub dibana qədərinə,
Yollara xəsmətlə baxır sənir.