One voice, one sign Det finns ein lengt som reiser sig når snuhen langsomt fall som mørkerr over stig og vygg i slik en kold og frosen vinterkveld som kvite arg ligger tyst og venter på ei han som skriver jorda med harmyst på vegen *** der sorg og driv i land kongen fann du kjeld av det du ville ha kongen skulle ek foretatt det som ek aldri, aldri, aldri sa Hør snuhen fell som han død rak og kviskrar så ek finn er linning mellom natt og dag der morgen loser en og trenger inn kongen fann du kjeld av det du ville ha kongen skulle ek foretatt det som ek aldri, aldri, aldri sa Hør snuhen fell som han død rak og kviskrar så ek finn kongen fann du kjeld av det du ville ha kongen skulle ek foretatt det som ek aldri, aldri, aldri sa det som ek aldri, aldri, aldri sa