पुण्डली क्योंको मत्ते वारिंदा श्रीत्नानदेव पारवा पंडरिनाथाराती जई अम्बामाताकी जई स्वामीनमानन्दमाराती जई
सुम्बनि सुम् दो गा जई त्यानी दोग जईत्याणी दोगजईत्याणी
दुमा कुल गातला देव लोकाथ
इंद्र देव हरला बगा युद्धात
इंद्र पद गेल जाला वय बीत जी
सुम्बनि ये जे दोन दैत्या
सुम्बनि निशुम्ब या दोन दैत्यानी अवडा धुमा कुल गातला महराज
इंद्र पद खिराउन गेतला देव लोक भैभीत जाले
अन देव लोक भैभीत जाले मुलो काई खल्ट मनाल
इंद्र देव पलून गेला
सुम्बनि ये दैत्याना काई केला
शुम्बमग दैत्य बधी गेला दैत्य श्वरदाला
इंद्र जागाधी वर बसला
हकलुन दीले सर्व देवास
हद बार केल बगा इंद्रास
हकलुन दीले चंद्र सुर्यास
चंद्र, सुर्य वरून या सर्वान ची पद़ा कालुन गेतली
आपन सोता जागए वर बसून अपना अधिकार चालु केला
अन तया मुला सर्व देवा जाले भयभीत
सर्व देवा जाले भयभीत
अन या सर्व देवाना आटवन जाली देवीची अधिशक्तीची तुर्गा मातेची
संकती रकषिन तुमा सर्वास
सर्व देवाना संकता तरकषिन असा मागः
मैशासुराचा वधान अंतर सर्व देवानी प्रार्टना केली तयावला देवीन अभिवचन दिलो उत
ये देवान चा लक्षा देताथ सर्व देव एकात्रित आले और पृत्वी तला वरी उन हिमाल लाएँ गेले ले आईत और जगदंबेची प्रार्टना करा लागली लेए
ओम भगवती वासु देवाय
और यह विलिया हिमकन्या पार्वति गंगेच्या स्णान आले और सर्व देवान पर अपर जद्शी जमले थे
पर्वति गंगेच्या स्णान आले और सर्व देवान पर अपर जद्शी जमले थे
पर्वति गंगेच्या स्णान आले और सर्व देवान पर अपर जद्शी जमले थे
पर्वति गंगेच्या स्णान आले और सर्व देवान पर अपर जद्शी जमले थे
कोन गउरी मनती देवी लां
कउसी का ही ठेवा ध्याना लां
काली का कॉसी का गउरी अशारी थीन या दिवींची नावत तयार जली
ये सर्व देव चल ले चन्न मुंड नावाचे शुम्बासुराचे दोन सेवक
ये चन्न मुंड फिराथ फिराथ या हिमालयात आले उदे
त्यानी या कॉसी का दिवी ला पाहिल अपरतिम लाविन्य जगाचा पाठी वर एवड़ा साउंधरिया कुनाचाच नावत
अनि या लावन्य वती श्ट्री ला पाहिला अंतर ये दोगाई तशेद परत्थिरले
अनि शुम्बाशुरा ला भेटले अनि मनाले। महराज हिमालया चा पाईतयला
हिमालय परवत अपनी जबा गेलो तीक श्ट्री ला पाहिला अत्यंत सुंदार अंती आपनाला पटर आनी शोवे
आन मणून आमी अपनाला सांघन्या करता। शुम्बाशुरा न आईकले आन्तर काई घळ्ड मी अपले समोर साधर करचिये।
दीवि कता अपनाईकताट आनि कता साझितली कुणाला मनाल तर सुरत नवाचे
राजाला मेगा मुनीन साझितली कता तोछ कता भाग मी अपले समोर साधर करता है।
पर दीवि भगतानों जो जगदंबेचा नामस्वरन करतो जच्या पाटीशी जगदंबा सदेव होभी है।
पुरानात मतलेला है देवा अबेख्षा दीवी लोकर प्रसन न होता है।
मात्र दीवी ची उपासर करनारा भगता निशकाम भावनेन तीजे अबेख्षा कीली भाईजे।
तीजा नामाचा जब गेला भाईजे।
जगदंबे ची तो आराधना करतो उती तेछा साथी धावत एता सते।
जशी आई अपने लेकरा करता धाव गेते।
वड़लाला लोकर दहे नार नहीं।
पोन मुल किती जरी वाइट वागल तर आई मतले अपने मुलाला जवल गेता सते।
तशी जगन माता, सर्वजगाची माता, देवाराजी न अनेक वला वाथवल त्या जगदंबे ची तुम्हे आने में आराधना कराईचे।
मी पुड़े मनतो और आपन सर्वानी पाठी माग मना।
ओम भगवते वासु देवायँ
चन्ड मुण्ड दोगा दाई त्यानी
ही बात मी संगितली और संगताँ
देत्य स्वरा उनिव एक खास
अपने वैभवाथ भर गलाईचे तर हिमाल्याथ पहले लगे इस्तिरी रत्न अपने राजधानीत असावद।
धावत निगाले अंत कुछ आले मना।
धावत गेले अंतपुरात अंतपुरात
धावत गेले अंतपुरात अंतपुरात
दैत्य स्वरा करती कतन स्ट्री रत्न महान गंगा तीरी पहले हिमाल्याथ
यह स्ट्री रत्ना गंगा तीरा वर आमे पहले हमाल लयातल यह अपने घरी असावद, अपना जवल असावद।
यह संक्ता हाँच!!
यादैतेश्वर आनी सङित लेख यहोड़ा लावन्य तिजा जवल आए यहोड़ी सुनदर है तव त्याँनी क्याला
दीत येख मुणी हुआये राजा
चंड़मूड संक्तिदैधेश्वर असनी
चंड़मूड संक्तिदैधेश्वर असनी
गज स्रेश्ट अईरावत
काई कमिया है तुम्झे अगड
इंद्रा चा गज स्रेश्ट आईरावत तुम्झा धर्बारात है
गज स्रेश्ट आईरावत धुलत तुम्हा पासीजी
कल पर vakśa तुम्झा दोला है
प्रजापति कस्तूम मनी तुम्हा दोला है
विमान तुम्हा दोला है
महा पाश तुम्हा दोला है
खलिगा तुम्हा दोला है
जानकी तुम्हा दोला है
ये सर्व क्या है
पाण आरुण परजापती रात
दिव्यकेंड सर्व संगलै वस्तु आई
पर एक अच उ निव आई
आँ ती उ निवु मझे स्टिरी रत्नाची
चणण मुणड आईकुं भाश सुमधासुरान बग dry त्यान
और नदिसीन अोली एक समादान जा mesur Raat bhaasha
अधना केली जा कौन तयासिंग दिखनी है ही
त्री लोक्याची चा साउण्डर्याचा बोल बला है
तिला जाओं मजा निरोप सांग
असे मंताज कोन गेला या दीवीला भेटायला कोन गेला
तोछ भाग में अपना समोर सांगता है
सुम्बासरन पढ़ोलेला हाँ दोत दीवी चा जवळ आलेला है
ये दीवी तुझा साउण्डर्याची किरती अंतपुरा परें पोचलेली है
राजा अधी राज दैतेश्वर महाराज यानी मला धन्येल है
तुम्ही चलाव दैते राजाची पटरणी बनाव और मनुन अपने अगडा आलेला है
दीवी न आलेला दोत चा सर्व मनना एकून गेतला
स्मित हस्चे केला और मना आली तुझा स्वामी न जे संगीतला ते मला पटला
तुझा स्वामी चा इच्चे प्रमानी में करीं पण माजा एक पण है जो इद्धात माला कुणी जिंकेल तेलाज में वरीं तो माजा पती धरे
असा माजा पण है त्या मुला मला अता येता येना है देवी भारत मोदा तुमाला गर्वध, गर्वध हनेला दीशतो त्री लोख्यात कुनी असा बीर नहीं किामचा दैतेश्वराःच्या समोर भार ओशकतो तो त्यांचासी विद्ध करुशकतो असा कुनी नहीं �
ना मणू नका ये तुम्छा गर्वारण विद्ध देवी न संगीतला माजा पण है
या पणा प्रमाने त्यानी ज़र माला जिंगला मी नकेश त्यांची पठाराणी मनें
ये शब्दा आइकताँ सुम्बासुराचा आलादा मुनवदा
हाट जो घुहुन आलेला निरोप तो सुम्बासुराचा दासुत पुना परत आलेला है
अनि त्यानी संगीतला ती मनता है माला युद्धात कौन जिंगली त्या चासीच मी लगना करीं
द्रुमोलोचना अध्नावागा जाली फ़ोजा घुहुन भली
देवि वर चालो निया आला समोर दिस्ताच भस्म जाला
द्रुमोलोचना अध्नावागा जाली फ़ोजा घुहुन भली
कवसिका दीवी ला पकुड़ुन देने साथी आलेला है
दैतेश्वर आनी त्याला सांगितला उता जा
त्याचे केस हता धार और तीला फरपड़त माझे चर्णा जवला
पण यची आवस्ता काई जाली
अपली भौस दीवी जा समोर घुहुन जाताथ
दीवी न नस्त दुष्टिय न पाहिला तो जलुन भस्म जाला
ये चंडमुंडा ला कल ला और ये कल ला अंतर पुना तुसरा दैते पाठवले ले
चंडमुंडा आलात वेशान मोट्या वेगान तसाच गर्वान
पक्डुन अंतो मने देविस लड़ता लड़ता तो पंड़ा धरनीस
या देविना चंडमुंडा चाही नैनाथ करुं ड़कला और चंडमुंडा चाही नैनाथ खेला अंतर
या दैतेश्वरानी पुना अंकिन काई राक्ष्यस पाठवले साथ हजार साइन्यों होते वरुबर
गोडे होते हत्ती होते पाईदल होते और देविन सर्वा पाहीओन अंतर या दीविच्या साईयाँला नवचंडिका अलेआ
या नवचंडिका एकत्रित जलेया यहांसा वर्णन के लेला है
ब्रम्म देवाची ब्रम्मयय नहीं हंसा वर बसूनाली
कमंडालू हताती जा असनारा खरगा महादेवाची सिवायनी
महादेवाची सिवायनी नंदिवार बसूनाली तृशूल हता मदे बाजु बंद चंद्रमस्तका वर शोभाय लागलेला है
कार्तिकाची कार्तिकी मोरा वर बसूनाली लेए विश्णूची शक्ती गरुडा वर बसूनाली लेए
शंक चक्र गदा ग्यूनाली लेए आरावताची शक्ती हती वर बसूनाली लेए हती वर आरून लेए इंद्राची शक्ती ही पनी या दिवी चा सय्याल आली लेए
अन या सर्व शक्ती एकटरि जले ले हैं
हे सर्व आइखता हैं, मानौल नाही दैत्याल। मानौल नाही दैत्याल आन पुना सुर्वाद जली युद्धाला
जली युद्धाला जिरहादी
रक्त बीज दैत्य धावला
रक्त बीज दैत्य धावला, दैत्य धावला मार्ण्या देवीला
रक्त बीज नावा चादाईत्य दिवील vaasn worry you Harman
रक्त बीज दैत्य धावला मार्ण्या देवीला मार्ण्या देवीला भिड्वातु
भिद्वाद कान्मिस पलिोंड कचाएं
या रक्त बीजात रक्त जमीनी वार पड़ून दिव नकोस
ये घटा घटा पिऊंड टाक
या चातुन होनारे दैत्य खौंड टाक
सर्व देवानी मिनंती करताथ
या दिवीन काई केला
या रक्त बीजात रक्त पियाला शुरुवा जली
रक्त बीजा बगा दाई त्याला जमीनी वार पढ़डा त्यालान
घटा घटा पे ती रक्तालान
गिलून ताकल दाई त्याला
रक्त बीजा असा मारिला असा मारी
रक्त बीजा असा मारिला असा मारी
़र्क्त बीजा's अशारितिनव जलेला
दैतेश्वराना कल ला
दैतेश्वरा चा तलपय चा अग मस्तगात गिली
अन त्यानी अपले बन्दूला हुकुम केला
मझे निशुम्बा सुराला
जा धारति चा जिपरीला नानवडित मज़ा चर्णा जवा
तुम्हारी लोग्या देखी असा नाई कि मज़ा बरुबर इद्धाला भरव शक्तो
हिंद्रा ता हिंद्रे पाथ जिंकों मी त्या हिंद्रा चा असना वर वस्थ देला
दैत्यां ता दैतेश्वर
एक इंचित नारीन मज़ा शी दर्पुकारावन
अनि दाट मला जो जिंकिल तो मज़ा पती वने
धारतिशा जिपरिलान आनवडित मज़ा परे
निश्मासूर अला धाऊनी दात काऊनी होत दाऊनी
देवी वर हला त्यानी केला
देवी वर हला त्यानी केला
शस्त्र आस्त्राच मारा केला जी
यह निश्मासूर नावाच धैत्य धाऊनाला
अपलिया भावाची आद्न्या परुण आला वता थो
अपलिया थोडल्या भावाची पटराणी या दीवी ला कराईची वती
अन मनों तो हिमाल लाएत आलेला है
यह गंगे चे तिरा वर अस्त नारे जगदन बेना त्याला पाहिला
शंक वाजला
नगारे तुम दुम्बी लागले
दीवी चे दीवी गंग
सर्वशक्त्या एकतरित वत ला वत या नौ दुर्गा एकतरित वत या
अन या निसुंबा सुर्वाला भगताच
दीवी रनांगनाथ उतरलेले
भव्य तेश
सुर्याचाई तेश त्या ठिकानी फिकपडे
नेत्रा तुन जरू काई अगनी चाथ च्वलाश निकाए लागलेले
दीवी चा तेज़ेश्वितो वहान अस्तारा शिहा
त्याना अपनी दुर्गाडी टाखलेले
दीवी ने दुर्शोल उघारला
और आंगा वर धाऊन आलेले
त्याना निंशुम्बा सुरा वर दहून गेले
अन दहून जाऊन काई केल मनाल
दीवी ने दुर्शोल च्छतीत घुसलेला
निंशुम्बो पनला धरनेला
दीवी सी उज्धा करत अस्तारा
दीवी ने दुर्शोल च्छतीत घुसलेला
तो जमीनी वर कोसल ला गेला
जमीनी वर कोसल ता ला
निंशुम्बा च्छतीत घुसलेला
रक्ता चा चिल्खांड़े उड़ाले
काई धला एक महान आपको ज़िया
आद्बूत् शक्ती तेचा चहति तऌन निर्मंत धले
आन दीवी लाऽ क्हतो मनूं आ करून दीवी चाहंगा वर आले
दीवी मारीले तियां ला जिसि
निंशुम्बा और जिरज़ियंस करон बड़ा gasketth
जिरजियंद बिये
अनन्द जहला देवाला देवळोकालाजी
देवलोकालाजी
आनंद जहला देवळोकालाजी
देवीच करत्ति स्मर्ण
पुष्पओदली स्वर्गान ण
करत्ति स्त्वनण
सर्व देवानी स्वर्गान ण सर्वधेव दिवी में
पुष्पोदली स्वर्गान ण
आनन्हाने सर्वधेव दिवी में
एक दैते मारला गेला
दोगा भावतला एक भाव खलाथ जला
यच्छ नावा है निशुंबासोर
अनि सर्वधेवानी दिवीची प्रार्टना सुरुगली
ओम भगवते वासुदेवाई
पुष्पोदली स्वर्गान ण
आनन्हाने सर्वधेवानी दिवीची प्रार्टना सुरुगली
ओम भगवते वासुदेवाई
ओम भगवते वासुदेवाई
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật