ਇੇ ਥੁਆਂ ਤੇ ਸੁਣਾ ਜਾਨੇ ਆਪ ਬੁਰਵਾਚਾਰੀ
ਤਾ ਜਾ ਹਾ ਸਰਵਣ ਰੇ ਕਰਨ ਹੋਈ ਵਾ ਪਵੀਤਰ
ਜੈ ਮੀਨੀ ਬੋਈ ਲੇ ਰੁਸੀ ਗਣਕੁ ਅਨਾਈ
ਅਬਨ੍ਤੀ ਸੋਰਂਕੁ ਜਤੀ ਬਰਾ ਸਭੁ ਕਹੀ
ਸਭਾ ਮਧੁ ਜਾ ਹੁ ਅਨਤਰ ਧਾਨ ਹੋਈ ਗਲੇ
ਨਪਾਈ ਤਾ ਹਾਂਕੁ ਰਾਜਾ ਕਰਨ ਦਨ ਕਰੀ ਲੇ
ਪਾਤਰ ਮਂਤਰੀ ਅਮਾਨਾ ਤਿਆ ਬਹੁ ਤਾ ਪਰਕਾਰ ਪੁਝਾਈ ਲੇ
ਨੁਪਾ ਤੀਂਕੁ ਕਹੀ ਤੋ ਸਗੀਰਾ
ਤੱਥਾ ਪੀਰਾਜਾਂਕ ਮਨਾ ਪਰਬੋਧਨ ਹੀਲਾ
ਬੀਸਨੁਂ ਕਮੁਰਤੀ ਸਦਾ ਨਯਨਿ
ਨਾ ਛੀਲਾ
ਪੁਰੋ ਹੀਤਂ ਕੁ ਬੋਈ ਲੇ ਜੋਡੀ ਬੇ ਨੀ ਕਰਾ
ਕੀ ਪਰੀ ਦੇ ਖੀ ਬੀ ਨੇਤਰੇ ਜਗਤ ਠਾਕੂਰਾ
ਨੋ ਹੀਲੇ ਪਰਾਣੇ ਆਉਨਾ ਹੀ ਪਰਯੋਜਾਨਾ
ਤੁਂ ਭੇ ਪਰਭੁਂ ਕਾਰਾ
ਭੱਕਤਰ ਬਾਂਧਵ ਜੇਨੁ ਅਟਨ ਤੀ ਸਰੀ ਹਾਰੀ
ਭੱਕਤਰ ਡਾਕਰੇ ਨਾ ਰਹੀ ਬੇਸਤੀ ਰਧਾਰੀ
ਤੁਂ ਭਰ ਹੁਦਾਯਾਮੇ
ਮਨਾ ਜੇਨੁ ਸੁਪਵੀਤਰ ਅਡਾ ਪਦੀ ਨੇਲ ਭੀਵ ਜਗਤਰ ਨਾ ਥਾ
ਯੇ ਮਨਤੇ ਕਹੀ ਲੇ ਜਾਹੁ ਰਾਜਾ ਪੁਰੋ ਹੀਤਾ
ਸੁਣੀ ਰਾਜਾ ਨਾ ਬੋਈਲੇ ਹੋਈ ਕੁਤਿਆ ਕੁਤਿਆ
ਆਹੇ ਪੁਰੋ ਹੀਤਾ ਆਉ ਕਾਂ ਹੀਰੇ ਮੋਮਾਨਾ
ਲਾਗੁ ਨਾਹੀ ਸੁਣੀ ਜਤੀ ਬਰਂਕ ਬਚਾਨਾ
ਤੁਮਭੇ ਜੇਨੁ ਅਟਾ ਦੁਈਜਾ ਮਾਨਕ ਉਤਾਮਾ
ਤੁਮਭੇ ਅਧੀਨਾ ਰੇ ਅਚੀ ਧਰਮਾ ਅਰਥਾ ਕਾਮਾ
ਆਪਣਕ ਅਨੁਗਰਹੇ ਸਬੁ ਪਾਇਲੇ
ਛੀ ਤ੍ਰੀਬਰਗ ਸਾਧਾ ਨੇ ਸਦਾ ਮਨਾ ਬਲਾ ਇਛੀ
ਪੁਰੁ ਸਤਮ ਖੇਤਰਾ ਤੈ ਵੀਬੁਦਾਂ ਤੋ
ਸੁਣੀ ਲਾ ਬੇਲੁ ਮਾ ਮਨਾ ਹੁਏ ਆਲੋਡੀ ਤੋ
ਸੇ ਹੀ ਗਾਦਾ ਧਰਂ ਕਰਾ ਅਭਯਾ ਪਯਾ ਰਾ
ਦਰਾ ਸਨਾ ਲਾਗੀ ਮਨਾ ਹੇ ਉਛੀ ਅਸਤੀਰਾ
ਹੇ ਉਛੀ ਅਸਤੀਰਾ
ਤੇਨੁ ਆਹੇ ਦੁਈ ਜੋਤਾ ਮਾ ਕੂਲਾ ਪੂਰੋ ਹੀਤਾ
ਆਪਣ ਅਂਕਾ ਸਨੀ ਧੀਰੇ ਹੁਏ ਕੁਤਿਆ ਕੁਤਿਆ
ਕੀ ਪਰੀ ਮੋਹੋਰ ਜਾਤਰਾ ਸਫਾਲ ਹੋਈਬਾ
ਏ ਚਰਮਨਾ ਯਨਾ ਦੁਈ ਸਾਰਥਾ ਕੋਤਾ ਹੇਬਾ
ਏ ਤੀਕੀ ਉਪਾਯਾ ਤੁਂਭੇ ਕਰਾ ਪੁਰੋ ਹੀਤਾ
ਜੇ ਮਨਤਾ ਭਾਬੇ ਬਹਾਨਾ ਫਾਲਾ ਹੇਬਾ ਪਰਾਪਤਾ
ਇੰਦਰਾ ਦੀਮਨਕਰਾ ਵਾਗਿਆ ਸੁਣੀ ਦੁਈ ਜਬਰਾ
ਵੋਈ ਲੇ ਸੇ ਲਾਗੀ ਇੰਦਰੁਪਾ ਭਾਬਨਾ ਨਕਰਾ
ਜਦਿਆ ਪੀਵੇ ਦਗਿਆ ਵੀਪਰ ਹੋਈ ਥੀ ਬੀਮੂ ਹੀ
ਪ੍ਰਤੀਗਿਆ ਕਰੀ ਕਹੁ ਛੀ ਧਰਮਕੁ ਅਨਾਈ
ਨੀਸਚਾ ਏ ਤੁਂ ਭਾਕਾ ਮਨਾ ਪੂਰਣ ਹੋਈ ਬਾ
ਚਰਮ ਚਖੀਉ ਰੇ ਵੀਸਨੁਂ ਕੁ ਦਰਸਨ ਕਰੀ ਬਾ
ਆਬਰਾ ਸੇਠਾਰੇ ਸਰਬੇ ਕਰੀ ਬਾਨੀ ਬਾਸਾ
ਸੇਨੀ ਮਂਤੇ ਮੁਹੀ ਜਤਨਾ ਕਰਨਾ ਰੈਸਾ
ਮੁਹੋਰਾ ਕਨੀਸਠਾ ਭਰਾਤਾ ਨਾਮ ਵੀਦਿਆ ਪਤੀ
ਤੀਰਥਾ ਪਰ ਜਟਕ ਭਾਬੇ ਲਭੀ ਛੀ ਸੁਖ਼ਾਤੀ
ਲਭੀ ਛੀ ਸੁਖ਼ਾਤੀ
ਅਤਿਂਤ ਨੀਰਮਲ ਅਟੇ ਸੋਭਾਬ ਤਾ ਹਾਰ ਵੀਸਨੁਂ ਕਨਾ ਮਕੁ ਕਰੀ ਅਛੀ ਗਲਾ ਹਾਰ
ਬ੍ਰਮੁਂ ਚਾਰੀ ਭਾਬੇ ਸੇ ਹੀ ਕਾਲ ਕਟਾ ਉਛੀ ਜੇ ਤੇ ਮਤੇ ਭੁਝਾਈ ਲੇ ਵੀਭਾ ਨ ਹੇ ਉਛੀ
ਅਨ੍ਯਾ ਚਰਮਾਨਂ ਕਰਦਾਈ ਤੋ ਦੇਇਨ ਪੋਠਾਈ ਬਾਕਾਲੀ ਪ੍ਰਾਤੁ ਤਾ ਹਾਕੁ ਬੋਨ ਸ੍ਰੀ ਨੀਲ ਗੀਰੀ ਰੇ ਸੇ ਹੁ ਪਰਵੇਸ ਹੋਈ ਬਾਸਾ ਉਪਜੋਗੀ ਸ੍ਥਾਨ
ਬਾਛੀ ਵੱ ਸੇ ਤਾ ਹੀ ਬਾਛੀ ਵੱ ਸੇ ਤਾ ਹੀ
ਅਲਾ ਪਦੀ ਨਾਰੇ ਸਬੁ ਠੀਖ ਠਾਕ ਕਰੀ ਖੇਰੀ ਆਸੀ ਲੇ ਸਕਲੇ ਜੀਬਾ ਨੀਲ ਗੀਰੀ
ਏ ਹਾ ਸੁਣੀ ਨਰ ਪਤੀ ਆਨਂਦ ਹੋਈ ਲੇ ਵੀਦਿਆ ਪਤੀਂ ਕੁਡਕਾ ਅਬੋਲੀ ਨ ਬੋਈ ਲੇ
ਰਾਜਾਂ ਕੋ ਆਦੇ ਸਮਤੇ ਕੁਡਾ ਪੁਰੋ ਹੀਤ ਤਾਂਕਾ ਕੋ ਨੀ਷ਠ ਭਰਾ ਤਾਂਕੋ ਰਾਈ ਲੇ ਤੁਰੀਤ
ਵੀਦਿਆ ਪਤੀਂ ਬੋਲੀ ਨ ਮਟਾ ਇਜਾ ਹਾਰ ਸਕਲ ਗੁਣ ਰੇ ਸੇ ਅਟਂਤੀ ਭਰਾ ਪੂਰ ਹੀਤ ਸਕਲ ਗੁਣ ਰੇ ਸੇ ਅਟਂਤੀ ਭਰਾ ਪੂਰ ਸਕਲ ਗੁਣ ਰੇ ਸੇ ਅਟਂਤੀ ਭਰਾ �
ਆਯਾ ਕਾਂਤੀ ਅਟਾ ਇਤਾਂਕਰੀ ਤਾਹਾਂ ਕੁ ਦੇਖੀਨ ਰਾਜਾ ਆਨਾਂਦ ਹੋਈ ਲੇ ਏਕਾਂਤੇ ਨੀਭੁਤ ਕੱਖਿਆ ਮਧ਼ਿਆ ਕੁ ਡਾਕੀ ਲੇ
ਬੋਈ ਲੇ ਹੇ ਬੀਦਿਆ ਪਤੀ ਸੁਣਾ ਮੋਰਾ ਗੀਰਾ ਤੁਂਭੇ ਕੇ ਬਾਲਾ ਏ ਬੇਲੇ ਭਰਾ ਸਾ ਮੋਰਾ
ਜਦਿਆ ਪੀ ਖੇਤਰਕੁ ਤੁਂਭੇ ਕਰੀ ਬਗਾ ਮਾਨਾ ਗੋਟੀ ਗੋਟੀ ਕਰੀ ਸੁਣਾ ਮੋਰਾ ਬਚਾਨਾ ਮੋਰਾ ਬਚਾਨਾ
ਪ੍ਰਭੁਂ ਕਾ ਦਰਸਨ ਕਰੀ ਸਥਾਨ ਸੇਠਾ ਬਰੇ ਨੀਰੂ ਪਣ ਕਰੀ ਤੁਂਭੇ ਆਸੀ ਬਜੇ ਖਰੇ
ਤੁਂਭੇ ਨ ਆਸੀ ਬਜਾਏ ਥੀਵੀ ਪਥਾ ਚਾਈ ਸਂਦੇ ਸਦੇ ਲੇ ਮਨਾ
ਰੇ ਸਂਤੋ ਸਹੇ ਬਾਈ ਸੁਣੀ ਵੀਦਿਆ ਪਤੀ ਤੈਂਕੁ ਬੋਲਨਤੀ ਬਚਾਨ ਏਹੀ ਮੁਹੁਰਤਾ ਰੇ ਮੁਹੀ ਕਾਰੀ ਵੀਗਾਮਾਨ ਏਹੀ ਮੁਹੁਰਤਾ ਰੇ ਮੁਹੀ ਕਾਰੀ �
ਸੁਣੀ ਨਰਾ ਪਤੀ ਮਨੇ ਹੋਈ ਲੇ ਤ੍ਰੁਪਤਾ ਹੋਈ ਲੇ ਤ੍ਰੁਪਤਾ
ਤਾਂਕਾ ਸਂਗਾ ਤਰੇ ਬਹੁ ਚਾਰਾ ਬਰਾ ਗੀਲੇ ਪੁਸਪਾ ਕਨਾ ਮਰੇ ਏਕਾ ਰੇ ਭੁ ਬਰਾ ਦੇ ਲੇ
ਆਬਰ ਸਂਗਾ ਤੇ ਬਹੁ ਦਰਾ ਬਦੇ ਇਨ ਵੀਦਾਯ ਦੇ ਲੇ ਆਨਂਦੇ ਇਂਦਰ ਦੀਮਨਾ ਰਾਣ ਵੀਸਿਸਿਸਟ ਵੀਸਿਸਿਸਟ ਸਾਧੁ ਬੈਸਨ ਵਂਕੁ ਨੇ ਰਥੇ ਵੈਸਿਨ ਗਮੀ ਲੇ
ਪ੍ਰੋਹੀ ਤਂਕਾ ਭਾਈ ਕੇ ਤੇ ਨਦੀ ਕੇ ਤੇ ਬਨ ਕੇ ਤੇ ਪਰਵਤ ਅਤੀਕਰਮ ਕਰੀ ਸਰਵੇ ਚਲੀ ਲੇ ਤੁਰੀ ਤਾ ਚਲੀ ਲੇ ਤੁਰੀ ਤਾ
ਅਨਤਰਾ ਮਧਿਯਰੇ ਵੀਸਨੁਂ ਕਰਨਾ ਮਗਾਈ ਚਲੀ ਲੇ ਖੋਲਾ ਕਰਤਾਲਾ ਆਨਂਦੇ ਬਜਾਈ
ਮਨਾ ਮਧਿਯਰੇ ਸਕਲੇ ਕਰਨਤੀ ਬੀਚਾਰਾ ਘਨਿਆ ਹੋਈ ਲਾਜੀ ਬਜਾਈ
ਬਨਾ ਆਂਭਾ ਮਾਨਕਰਾ ਏਹੀ ਪਰੀਨਾ ਨਾ ਰਾਜ਼ਾ ਅਤੀਕਰਾ ਮਕਰੀ
ਉਤਕਾਲਾ ਭੁਖਾਣਡੇ ਜਾਈ ਮੀਡੀ ਲੇ ਸਭੂਰੀ
ਜਗਨਾ ਥਾਂਕਰਾ ਵਾਸਾ ਭੁਮੀ ਬੋਲੀ ਸੇਹੀ ਪਰਣਾਮਾ ਕਰਿਨਾ ਰਾਜ਼ਾ ਬੋਲੀ ਹੇ ਲੇ ਤਾਹੀ
ਦੋਈ ਲੇ ਸ੍ਰੀ ਵੀਦਿਆ ਪਤੀ ਸੂਨ ਸਰਬ ਜਾਨਾ ਅਤਿਅਂਤ ਪਵੀਤਰ ਭੁਮੀ ਏ ਉਤਕਾਲ ਜਾਨਾ
ਸ੍ਰੀ ਨੀਲ ਮਾਧ਼ਬ ਜਾਹੀ ਵੀਜੇ ਕਰੀ ਛਾਨਾ
ਤਾਹਾਂ ਕੁਬਰ ਨੀਵਾ ਪਾਈਂ ਅਛੀ ਕਾਰ ਸਕਤੀ
ਪੁਣੀ ਪਰਾਕਰੁਤੀ ਕੋ ਸਮਪਦਰੇ ਭਰਾ ਪੂਰਾ ਕੋਣ ਸੀਦਰਵਿਆ ਭਾਬ ਨਾਹੀ ਏ ਰਾਜਿਆਰਾ
ਪੁਣੀ ਰਤਨਾ ਕਰਾ ਚਾਰੀ ਪਾਖੇ ਗੇਰੀ ਅਛੀ ਰਤਨਾ ਰ ਭੁਣਡਾ ਰ ਤਾਰ ਗਰਭਰੇ ਲੁਚੀ ਛੀ
ਗਰਭਰੇ ਲੁਚੀ ਛੀ
ਪੁਣੀ ਦੇਖਾ ਪਰਬਤਰੇ ਅਟੇ ਭਰਾ ਪੂਰਾ ਕੇਤੇ ਹੀਰਾ ਨੀਲਾ ਮਾਨਾ ਰਹੀ ਛੀ ਤਾਂ ਹੀਰਾ
ਮਹਾ ਨਦੀ ਨਾਮੇ ਜੇਉ ਨਦੀ ਗੋਟੀ ਆਛੀ
ਨਾਨਾ ਦੀ ਗੁਪਤ ਸਥਾਨ ਤਾਕੁਲੇ ਰਹੀ ਛੀ
ਪੁਣੀ ਅਸਟਾ ਚਂਡੀ ਛਂਤੀ ਏਹੀ ਉਤਕਲਾ ਰੇ
ਵੀਦਿਆਦਾ ਨਕਰਾਂ ਤੀ ਸੇ ਸਾਰਾ ਭੂ ਮਣਡਲੇ
ਮਂਗਲਾਂ ਕਰਾ ਮਹੀਮਾ ਅਟਾਈ ਅਪਾਰਾ
ਸੋਯਂ ਜੋਗਾ ਮਾਯਾ ਏਹੁ ਮਨਾਰੇ ਬੀਚਾਰਾ
ਮਨਾਰੇ ਬੀਚਾਰਾ
ਨੀਲਾ ਕਂਦਰਾ ਮਧਿਆਰੇ ਬੀਠਾ ਧੀ ਸੋਰੀ
ਭਾਬਰੇ ਮਾਤਾ ਕਮਲਾ ਛਂਤੀ ਜਗੀ ਕਰੀ
ਬਾਨਪੂਰੇ ਭਗਵਤੀ ਦੇਵੀ ਛਂਤੀ ਰਹੀ
ਸਮਬਲਪੂਰੇ ਅਛਂਤੀ ਮਾਤਾ ਸਮਲਾਈ
ਜਾਜਾਪੂਰਾ ਰੇ ਬੀਰਾ ਜਾਧੇ ਬੀਰਾ ਹੀ ਛਂਤੀ
ਕੋਣਾਰਕ ਮਨਡਾਲੇ ਰਾਮ ਛਂਡੀ ਜਗੀ ਛਂਤੀ
ਕਾਲੇ ਕੋਣ ਸੀਦਾ ਨਵ ਕਰੀਬੇ ਉਤਪਾਤ ਹੇਂਗੁਲਾ ਇਂਕੁ ਮੀ ਸਾਈ ਏ ਸਰਭੇ ਜਾਗਰਤ ਹੇ ਸਰਭੇ ਜਾਗਰਤ
ਭੱਸਟ ਮਹਾ ਮਾਯਾ ਏ ਹੀ ਪਰਕਾਰੇ ਛਂਤੀ
ਸਤਰੁ ਕੁ ਪਾਈ ਲੇ ਸੇ ਹੁਖਿਆਣੇ ਬੀਨਾ ਸਂਤੀ
ਏ ਮਨਤ ਮਹੀਮਾ ਅਟੇ ਉਤਕਾਲ ਮਾਟੀ ਰਾ
ਜਾਹਾਰ ਮਾ ਹਾਤਮਿਨ ਜਾਣਂ ਤੀ ਸੁਰਨਾ ਰਾ
ਏ ਹੀ ਪਰਕਾਰੇ ਸਰਬੇ ਖਖਾਵਾਰਤਾ ਹੋਈ
ਏ ਕਾਮਰਬਨ ਮਧਿਆਰੇ ਪਰਬੇ ਸੀਲੇ ਜਾਈ
ਤਾਰਾ ਅਨਿਨਾ ਮਟੇ ਜੇ ਭੁਬਨੇ ਸੋਰਾ
ਏ ਹਾਰਾ ਕਾਰਣ ਸੁਗਿਆ ਜਨੇ ਹੇ ਤੁ ਕਰਾ
ਜਨੇ ਹੇ ਤੁ ਕਰਾ
ਸੋਯਮ ਲੀਂਗ ਰਾਜਾ ਏ ਹੀ ਖੇਤਰ ਜਗੀ ਛਂਤੀ
ਤਾਹਾਂ ਕੁਦਰਸਨ ਕਰੀ ਜਨੇ ਹੁਨਤੀ ਮੁਕਤੀ
ਆਬਰਾ ਜੇਤੇ ਕੈ ਸੀਵ ਲੀਂਗ ਅਛੀ ਰਹੀ
ਕਲਨਾ ਕਰੀ ਬਾ ਪਾਈ ਕਾ ਸਕਤੀ ਨਾਹੀ
ਜੇਤੇ ਸੀਵ ਭੱਕਤ ਏ ਠੀਤੇ ਜੀ ਛਂਤੀ ਪਰਾਣ
ਸਕਲੇ ਸੀਵ ਰੂਪਰੇ ਛਂਤੀ ਏ ਠਾਬੇਨ
ਏਹੀ ਪਰਕਾਰੇ ਵੀਦਿਆ ਪਤੀ ਵੀਪਰਕਾਹੀ
ਸੀਵਾਂ ਕੁ ਪੁਝੀ ਲੇ ਵੀਸਨੁ ਪਰਕਤ ਹੇ ਬਾਪਾਈ
ਪਰਕਤ ਹੇ ਬਾਪਾਈ
ਸੇਠਾ ਬਰੁ ਆਨਂਦਰੇ ਸਰਬੇ ਚਲੀ ਗਲੇ
ਸਾਖੀ ਗੋਪਾਲ ਦਰਸਨ ਕਰੀ ਤੋ ਸਹੇ ਲੇ
ਸੇਠਾ ਬਰੇ ਕੁਸਨ ਚਂਦਰ ਸਾਖ੍ਯ ਦਾਨ ਪਾਈ
ਬੁਰੁਂਦਾ ਵੋਨਰੁ ਆਸੀਨ ਜਾਈ ਛਂਤੀ ਰੈ
ਤਾਹਾਂ ਕੋ ਚਰੀ ਤਾਟੇ ਅਲੋਕੀ ਕਤੀ
ਉਛਾਕਾ ਲੇ ਪੁਝਾਕਾਂ ਕੁ ਵੀਤਰ ਵੀਦਿਆ ਪਤੀ
ਤਾਹਾਂ ਕੁ ਭੁਝਾਈ ਗੋ ਪਾਲਂਕ ਸਮਾਚਾਰ ਕੋ ਹੀਲੇ ਪੁਝਾਕਾ ਮਾਨੇ ਬੀ਷ਤੁਤ ਭਾਬਰ ਬੀ਷ਤੁਤ ਭਾਬਰ
ਪੋਈ ਲੇ ਦੁਆ ਪਰ ਜੁਗ ਸੇਸ ਸਮਯਾ ਰੇ
ਦੁਈ ਜਾਣ ਵੀਪਰ ਜਾਈ ਥੀਲੇ ਦਰਸਨ ਰੇ
ਬੁਨਦਾ ਬਨਾ ਰੇ ਜਾਈ ਨ ਪਰਵੇ ਸਹੋਈ ਲੇ
ਸਕਲ ਦਰਸਨ ਵੱਸਤੁ ਬੁਲੀ ਨ ਦੇ ਖੀਲੇ
ਏਹਾ ਪਰੇ ਜਾਹਾ ਹੇਲਾ ਸੁਣ ਮਨਾ ਦੇ ਘਨਾ ਧੇ ਵੀਪਰਂ ਕੁਬਿਆ ਧੀਗਰਾ ਸਕਲਾ ਤਾਂ ਹੀ
ਆਮਾ ਸੈਆ ਬਾਗਰਾ ਹਾਣੀ ਰੋਗੇ ਪਡੀ ਸੇ ਹੁ ਅਪਾਰਾ ਕੱਸਣ ਲੋ ਭੀਲਾ ਕੱ ਤੀਰਥੇ ਤਾਂ ਹੁ ਸੇ ਤੀਰਥਰੇ ਤਾਂ ਹੁ
ਜੀਬਨਾ ਰੋ ਸਬੁ ਆਸਾ ਪਰੀ ਤ੍ਯਾਗ ਕਰੀ ਸੇਵਾ ਕਵੀ ਪਰਂਕੁ ਸੇ ਹੁ ਕਹੀ ਲੇ ਹਕਾਰੀ
ਦੇਖਾ ਏਹੀ ਕਾਲ ਵ੍ਯਾਧੀ ਗ੍ਰਾਸੀ ਲਾਣੀ ਮਤੇ ਜੀਬਨੇ ਬਂਚੀ ਬੀ ਕੀਨਾ ਨਾਹੀ ਮੋ ਪਰਤੇ
ਮੁਹੀ ਜੇਬੇ ਮੁਰੁ ਤਾਹੇ ਬੀਏ ਬੁਰੁਂਦਾ ਬਨਾਰੇ ਤੁਂਭੇ ਮਤੇ ਦਾਹਾ ਕਰੀ ਜੀਬਨੀ ਜਗਾਰੇ
ਸਕਲ ਗਟਨਾ ਮਾਨਾ ਤਾਹਾਂ ਕੁ ਕੈਬਾ ਜਖਾਵੀ ਧੀਵੀ ਧਾਨਾਰੇ ਤ੍ਰੀਆਰਂ ਭੀਬਾ ਤ੍ਰੀਆਰਂ ਭੀਬਾ
ਮੁਨੀ ਬਾ ਬਚਨੇ ਬੋਈ ਲੇਕਾ ਛੋਟਾ ਦ੍ਵੀਜਾ ਏ ਕਾਲਾ ਕਥਾ ਤੁਂਡਾਰੇ ਨਾ ਧਰਨਤੁ ਆਜਾ
ਨੀਸਚਾਈਆ ਏ ਵ੍ਯਾਧੀ ਤੁਂਭਾ ਜੀਵਾ ਭੋਲ ਹੋਈ ਏ ਹਾ ਕੋਈ ਬੋਹੁ ਸੇਬਾ ਕਲਾ ਮੋਨ ਦੇਈ
ਤਾਹਾਰ ਸੇਬਾ ਰੇ ਤੁਸਟਾ ਹੋਈ ਭੀ ਪਰਬਰ ਬੋਈ ਲੇ ਇਸਥਾਲੇ ਤੁਂਭੇ ਜਾ ਕਲਾ ਮੋਰ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਰੇ ਮੁਹੀ ਸੁਝੀ ਨ ਪਾਰੀ ਭੀ
ਕਾਲਾ ਕਾਲਾ ਕੁਝੇ ਰੁਣੀ ਹੋਈ ਨ ਰੈ ਭੀ ਹੋਈ ਨ ਰੈ ਭੀ
ਸ੍ਰੀ ਬੁਨਦਾ ਬਨਾ ਗੋਪਾਲ ਜੀਉਂਕ ਆਗਰੇ ਸਪਥਾ ਕਰੀ ਕਹੁਚੀ ਮੁਹੀ ਸੁਝੀ ਤਰੇ
ਮੋਹੋ ਰਜੇ ਬਨਾ ਕਨਿਆ ਰਤਨ ਛੀ ਰਹੀ ਤਾ ਹਾਤੁ ਤੁਂਭਾ ਚਰਣੇ ਅਰਪੀ ਭੀ ਜਾਈ
ਸਪਥਾ ਕਰੀ ਕਹੁਚੀ ਸਰੀ ਜੀਉਂ ਛਾ ਮੁਰੇ ਗਲੇ ਤੁਂਭਾਂ ਕੁਬਰੀ ਭੀ ਜਾਮਾ ਤਾ ਭਾਬਰੇ
ਤਾ ਪਰੇ ਕੇ ਤੇ ਕੋ ਦੀਨ ਮਧੇ ਸੁਸਤ ਹੋਈ ਆਸੀ ਲੇ ਰਾਜੇ ਬਾਹੁਡੀ ਸੇ ਹੀ ਵੀ ਪਰਦੂਈ
ਸੇ ਹੀ ਵੀ ਪਰਦੂਈ
ਕੀਛੀ ਦੀਨ ਗਤ ਹੋਈ ਜੀਬਾ ਪਰੇ ਦੀਨੇ
ਛੋਟਾ ਵੀਪਰ ਪਚਾਰੀ ਲਾ ਤਾਂਕ ਸੇਮ ਨੀਧਾਨੇ
ਵੀਬਾ ਹੋਤੀ ਥੀਤ ਆਸੀ ਹੋਈ ਲਾ ਗਤ ਪਹਨ ਆਮਾ
ਗੋਗੁ ਕਨਿਆ ਕਰਨ ਤੁ ਅਰਪੀ ਤਾ
ਏ ਬਚਨ ਸੁਣੀ ਬਡਾ ਭੀ ਪਰਤੋ ਸਹੋਈ
ਬੋਈ ਲੇ ਆਉ ਦੀ ਦੀ ਨ ਪਰੇ ਆਸਾ ਜਾਈ
ਪੁਤਰ ਭਾਰ ਜਾਦੀ ਸਂਗੇ ਪਰਾਮਰ ਸਕਰੀ
ਤੁਂ ਭਰ ਕਰੇ ਅਰਪੀ ਭੀ ਕਨਿਆ ਕੁਮੋਰੀ
ਕਨਿਆ ਕੁਮੋਰੀ
ਜੇ ਹਾ ਕੈ ਪੁਤਰ ਭਾਰ ਜਾਗਣ ਕੁਰਾਈ ਨ
ਕੈ ਲਾ ਬ੍ਰੁਂਦਾ ਬਨਾ ਰ ਸਭੁ ਭੀ ਬਰਾਣ
ਬੋਈ ਲਾ ਗੋਪਾਲਾ ਆਗੇ ਕਰੀ ਛੀ ਸਪਖਾ
ਬੀਬਾ ਹਾ ਦੇਵੀ ਕਨਿਆ ਕੁਤਾ ਕਰੇ ਨੀਸਚੀਤ
ਏ ਮਨਕਾ ਬਚਾਨਾ ਜਾਹੁ ਤਾਰਾ ਪਰੀਬਾਰਾ
ਕਰਨਾ ਰੇ ਸੁਣੀ ਲੇ ਕ੍ਰਧਾ ਹੋਈ ਲੇ ਅਪਾਰਾ
ਬੋਈ ਲੇ ਸੇ ਮਾਨੇ ਕਛਾਰਾ ਨੌਕਰਾ ਕੁ
ਬੀਬਾਹ ਕਰੀਬਾ ਪੁਣੀ ਆਂਭਰ ਕਣਿਆਕੁ
ਆਂਭਰ ਕਣਿਆਕੁ
ਘਰਾ ਘਾਟਾ ਨਾਹੀ ਜਾਰਾ ਬਾਡੀ ਗੁਤੀ ਨਾਹੀ
ਸੇ ਛਾਰਾ ਨੌਕਰਾ ਹੋਈ ਹੇਬਾ ਪੁਣੀ ਜਾਈ
ਏ ਪਰੀ ਕਹੀ ਲੇ ਜਾਹੁ ਪੁਤਰ ਪਤਨੀ ਗਾਣਾ
ਬਡਾ ਵੀਪਰਾ ਛੋਟਾ ਵੀਪਰੇ ਕਰੀਲਾ ਬਾਰਾਣਾ
ਬੋਈ ਲਾ ਤੁਹੀ ਮੋਹਰਾ ਅਟੁ ਨਾਉ ਕਰਾ
ਮੁਕੀ ਪਰੀ ਬੀਭਾਦੇ ਬੀ ਕਨਿਆਕੁ ਤੋ ਕਰਾ
ਛੋਟਾ ਮੁਖੇ ਬਡਾ ਕੋ ਥਾ ਕੋਂ ਛੁਕੀ ਪਰੀ
ਲਾਜਨਾ ਹੀ ਤੀਲੇ ਮਾਤਰ ਮੁਖਰੇ ਤਾ ਹਾਰੀ
ਮੁਖਰੇ ਤਾ ਹਾਰੀ
ਆਉ ਦੀਨੇ ਮਾਤਰ ਜੇਬੇ ਏ ਕੱਥਾ ਕਹੀਬੁ
ਉਤਮ ਮਧ਼ਿਮ ਪਾਈ ਬਾਹੁਡੀ ਨ ਜੀਬੁ
ਏ ਪਰੀ ਕਹੀਲਾ ਜਾਹੁ ਸੇ ਧਨਾਧਿਆ ਬੀਲਾ
ਵੀਪਰਾ ਛੋਟਾ ਵੀਪਰਾ ਮਨਾ ਮਧੇ ਲਭੀਲਾ ਕੋ ਦੁਖਾ
ਰਾਜਾਂ ਕੋ ਪਾਖਰੇ ਜਾਈ ਗੋਟੀ ਗੋਟੀ ਕਰੀ
ਸਕਾਡਾ ਘਟਾਣਾ ਮਾਨਾ ਕਹੀਲਾ ਸਭੂਰੀ
ਤਾ ਸੁਣੀ ਨੁਪਤੀ ਬਡਾ ਵੀਪਰਾ ਕੁਡਾ ਕੀਲੇ
ਸਤਾ ਕੀਏ ਕਥਾ ਮੀਛਾ ਤਾਂਕੁ ਪੁਛਾ ਕਲੇ
ਤਾਂਕੁ ਪੁਛਾ ਕਲੇ
ਬਡਾ ਵੀਪਰਾ ਬੋਲੇ ਜੇਬੇ ਏ ਹਾਸੇ ਕਹੁ ਚੀ
ਕਹੁ ਕੀਏ ਤਾਰਾ ਸੇਠਾ ਭਰੇ ਸਾਖ਼ਾ ਛੀ
ਜੇਬੇ ਸਾਖ਼ਾ ਦੇਵਾ ਕੇ ਹੁ ਏ ਹੀ ਕੱਥਾ ਪਾਈ
ਨੀਸਚਾ ਯਾ ਕਨਿਆ ਅਰਪੀ ਬੀਤਾ ਹਾ ਕਰੇ ਮੁਹੀ
ਏ ਪਰੀ ਕਹੀਲਾ ਜੋ ਹੁ ਸੇਧਾਨਾ ਡੀਜਾ
ਛੋਟਾ ਵੀਪਰਾ ਕੁ ਬੋਈਲੇ ਡਾਕੀ ਮਹਾਰਾਜਾ
ਜੇਤੇ ਬੇਲੇ ਬੁਰੁਂਦਾ ਵੋਨੇ ਹੇਲਾਏ ਹਾਸ਼ਤੀਰਾ
ਕੀਏ ਕੀਏ ਸਾਖ਼ਿਰਾ ਹੀ ਤੀਲੇ ਸੇਠਾਵਰਾ
ਤੀਲੇ ਸੇਠਾਵਰਾ
ਸੇਮਾਨਕੁ ਜਦੀ ਦੁਂਬੇ ਆਣੀ ਪਾਰਾ ਜਾਈ
ਤਾਹੇ ਲੇ ਸਤਕੀ ਮੀਛਾ ਫਰਖੀ ਬੀਮੁਹੀ
ਤਾਹਾ ਸੁਣੀ ਛੋਟਾ ਵੀਪਰਾ ਆਸ਼ਰਜਾ ਹੋਈਲਾ
ਸੀਗੋ ਪਾਲਾ ਕੁਸਨਾ ਏਕਾ ਥੀਲੇ ਸੇਬੋਈਲਾ
ਰਾਜਾ ਬੋਈਲੇ ਤਾ ਹਾਂਕੁ ਜੇਬੇ ਆਣੀ ਪਾਰਾ
ਤਾਹੇ ਲੇ ਹੋਈਬਾ ਕੈਨਿਆਰਤਾ ਨਤੁਂਬਾਰਾ
ਏਹਾ ਸੁਣੀ ਛਟਾ ਵੀਪਰਾ ਸਾਹਾ ਸਉਡੀਲਾ
ਤਥਾ ਭੀ ਮਨਾ ਰੇ ਦਮਭਾ ਧਰੀਨ ਕੈਲਾ
ਧਰੀਨ ਕੈਲਾ
ਦੁਈ ਗੋਟੀ ਮਾ ਸਮੋਤੇ ਦੀਅਨਤੁ ਸਮਾਯਾ
ਗੋਪਾਲ ਅਂਕੁ ਏਹਾ ਮੁਹੀ ਕੈਭੀ ਨੀਸਚਾਯਾ
ਜਦਿਆ ਪੀ ਦੈਆ ਬਹੀਏ ਗਰੀਬਰ ਪਰੇ
ਆਸੀਬੇ ਸਾਖਿਆ ਦੇਵਾਕੁ ਮੋਹੋ ਸਂਗਤਰੇ
ਤਾ ਹੇਲੇ ਛਾਮੁਰੇ ਆਣੀ ਕਰੀਬੀ ਹਾਜਰ ਏਹਾ ਕੈਵਾਰ ਹੋਈਲਾ ਬੀਪਰਬਰ
ਬੁਰੁਂਦਾ ਬਨੇ ਸਰੀ ਗੋਪਾਲਾ ਜੀਂਕ ਮਂਦੀਰੇ ਸਪਤਾ ਕਰੀਨ ਥੀਲਾ ਸੇ ਹੁ ਜੇ ਉਠਾਰੇ
ਸੇ ਹੁ ਜੇ ਉਠਾਰੇ
ਸੇ ਹੁ ਜੇ ਉਠਾਰੇ ਛੋਟਾ ਬੀਪਰ ਹੋਈ ਉਪਸਤੀਤ ਸਯਨ ਭੋਜਨ ਤ੍ਯਾਗ ਕਰੀਨ ਸਮਾਸਤ ਪਡੀ ਲਾਗੋ ਪਾਲਾ ਜੀਂਕ ਕਰਾ ਅਗਰਤਾਰੇ
ਤੀਨੀ ਦੀਨ ਤੀਨੀ ਰਾਤੀ ਵੀਤੀ ਲਾ ਸੇ ਠਾਰੇ
ਸੇ ਸਰਾਤਰ ਦੀਪਰ ਹਰੇ ਚਾਂ ਆਕਾਸਮਾਤ ਸਿਜੀਉ ਮਂਦੀਰ ਦ੍ਵਾਰ ਹੋਈ ਲਾਉਨ ਮੁਕਤ
ਵੀਪਰ ਸਨੀ ਧੀਰੇ ਪਰਭੁ ਪਸਤੀਤ ਹੋਈ ਉਛੀਲੇ ਕੋਮਾਲ ਬਾਕ਼ੇ ਜਗਤ ਗੋਸਾਈ ਜਗਤ ਗੋਸਾਈ
ਕਾਹ ਕਾਹ ਵੀਪਰ ਬਰ ਕਾਹੀ ਕੀਏ ਠਾਰੇ ਪਡੀ ਅਚਾਲੇ
ਨਾ ਜਲ ਨਾ ਦੇ ਇਤੁਂਦਰੇ ਕੇ ਬਨ ਕਾਰਜ਼ਰੇ ਤੁਂਭੇ ਪੁਣੀ ਆਸੀ ਆਛਾ
ਕਾਹੀ ਪਾਈ ਏਤੇ ਕੱਸਟ ਸਹੀਨ ਪਡੀ ਛਾ
ਯੇ ਮੰਤ ਮਧੁ ਰਾ ਬਾਕਿਆ ਸੁਣੀ ਵੀਪਰਬਰ ਨੇਤ੍ਰ ਮੇਲੀ ਦੇਖੀ ਲਾ ਕਾਪਰਭੁਂ ਕੁ ਆਗਰ ਕੋਟੀ ਜਨ ਮਰ ਪਾਪੁ ਮੁਕਤ ਹੋਈਲਾ
ਚਰਮਨਾ ਯਾਨੇ ਜਗਤ ਕਰਤਾਂ ਕੁ ਦੇਖੀ ਲਾ ਕਰਤਾਂ ਕੁ ਦੇਖੀ ਲਾ
ਦੋਈਲਾ ਹੇ ਜਗਨਾ ਥਾ ਜਗਤ ਜੀਬਨ ਏਹੀ ਦੀਨ ਹੀਨ ਦੁਖਾ ਕਰਨ ਤੁ ਮੋਚਾ ਨਾ
ਘਨੀ ਵੀਪਰ ਆਸੀ ਥੀਲਾ ਜੇ ਬੇਲੇ ਠਾਕੁ ਸਪਤਾ ਕਰੀ ਨਾ ਥੀਲਾ ਚਾਹੀ ਸਿਲੀ ਮੁਖਾ ਕੁ
ਅਨੇ ਕੋ ਸੇਬਾ ਤਾ ਹਾਰ ਕਰੀ ਥੀ ਲੀਮੂ ਹੀ ਕੋ ਹੀ ਥੀਲਾ ਤਾਰ ਕਨਿਆ ਔਰ ਭੀਬਾ ਪਾਈ ਕੀਂਤੁ ਨੀ ਜੋ ਘਰੇ ਸੇਉ ਪਰਬੇ ਸੋ ਹੋਈ ਕੋ ਹੀ ਥੀਬਾ ਕੋ
ਥਾ ਕੁ ਸੇ ਨੋ ਮਾਨੀ ਲਾ ਤਾ ਹੀ ਨੋ ਮਾਨੀ ਲਾ ਤਾ ਹੀ
ਉਤਕਲਾ ਕੇ ਸਰੀ ਆਗੇ ਕਹਨ ਤੇ ਗੀਰਾ ਸਾਖ਼ਾ ਚਾਹੀ ਛਂਤੀ ਸੇ ਹੁਹੇ ਜਗਤੇ ਸੋਰਾ
ਆਪਣਾਂ ਕਬੀਨੇ ਮੋਰਾ ਭਰਾ ਸਾਕੇ ਨਾਹੀ ਤੇਣੁ ਏਤੇ ਦੂਰਾ ਪਥਾ ਆਸੀ ਅਛੀ ਧਾਈ
ਦੈਆ ਕਰੀ ਪੁਰਾ ਆਯੇ ਦੀਨ ਭੀਡਾ ਸਾ ਸੁਣੀ ਆਨਂਦੀ ਤੋ ਹੈ ਸਿਰੀ ਮੱਤੀਂ ਕੈ ਸਾ
ਬੋਈ ਲੇ ਸਾਖਿਆ ਦੇਵਾ ਕੁਨੀ ਸਚੇ ਮੁਹੀ ਜੀ ਭੀ ਕੀਂਤੁ ਕੇ ਤੇ ਗੋਟੀ ਸਰਤ ਆਗਰੁ ਕੈ ਭੀ
ਆਗਰੁ ਕੈ ਭੀ
ਜੇ ਤੇ ਬੇਲੇ ਤੁਂ ਭੇ ਮੋਤੇ ਸਂਗਤਰੇ ਨੇਵਾ ਮੁਥੀ ਭੀ ਪਛਰੇ ਤੁਂ ਭੇ ਆਗੇ ਆਗੇ ਜੀਵਾ
ਸਾਬਧਾ ਨ ਕਰੀ ਦੇਉ ਅਛੀ ਮੁਤੁਂ ਭਾਂਕੁ ਗੋਲਾ ਬੇਲੇ ਨ ਚਾਹੀਬ ਕਦਾ ਪੀਪਾ ਛਾਕੁ
ਨੁਪੁਰ ਸਾਬਧਾ ਕਰੀ ਮੁਹੀ ਚਾਲੁ ਥੀਬੀ ਜੇ ਉਠੀ ਪਛੇ ਚਾਹੀਬ ਸੇ ਇਠੀ ਰਹੀਬੀ
ਏਕਥਾ ਸੁਣੀ ਨ ਵੀਪਰਸਨ ਮਤਕਲਾ ਪਥਕਡਾਈ ਨ ਗੋਪਾਲਂ ਕਾ ਆਗੇ ਗੋਲਾ ਆਗੇ ਆਗੇ ਗੋਲਾ
ਏਹੀ ਠਾਰੇ ਭਰਾ ਪੂਰਾ ਹੋਈ ਤੀਲਾ ਬਾਲੀ
ਸੀ ਗੋਪਾਲਾ ਆਸੁ ਥੀਲੇ ਵੀਪਰਾ ਪਛੇ ਚਾਲੀ
ਬਾਲੀ ਰੇ ਨੁ ਪੂਰਾ ਸਬਤ ਜਾਹੁ ਨ ਸੁਭੀਲਾ
ਸੇ ਦੁ ਜਾਬਰਾ ਮਨਾ ਰੇ ਸਂਦੇ ਹੋਈ ਲਾ
ਭਾਬੀਲਾ ਨੀਸਚਾਯਾ ਪਰਭੂ ਠਾਕੀ ਦੇਲੇ ਮੋਰੇ
ਤੇਨੁ ਨੁ ਪੂਰਾ ਸਬਾਦਾ ਨ ਸੁਭੇ ਕਰਨਾ ਰੇ
ਏਹੀ ਪਰੀਮਨਾ ਮਧੇ ਪਾਂਚੀ ਵੀਪਰਾ ਰਾ
ਅਨਾਈ ਦੇਨ ਤੇ ਪਛਾਗੁ ਸ੍ਰੀ ਗੋਪਾਲ ਸ੍ਥੀਰਾ
ਸ੍ਰੀ ਗੋਪਾਲ ਸ੍ਥੀਰਾ
ਬਰਾਮਹਣਕੁ ਬੋਈ ਲੇਕਾ ਜਗਤਾ ਜੀਵਾਨਾ
ਨਰਖੀ ਪਾਰੀਲ ਤੁਂਭੇ ਕਹੀ ਬਾਬਚਾਨਾ
ਆਉਪਾਦੇ ਮਾਤਰ ਮੁਹੀ ਨਪਾਰੀ ਬੀਜਾਈ
ਦਾਕੀ ਆਣਨ ਰੁਪ ਤੀਂਕੁ ਏ ਠਾਕੁ ਡਖਾਈ
ਤੁਂਭਰਾ ਕਾਮਨਾ ਨੀ਷ਚੇ ਕਰੀ ਬੀਪੁਰਾਨਾ
ਬਡਾ ਵੀਪਰਾ ਨੀ਷ਚੇ ਕਨਿਆ ਕਰੀ ਬਾਰਪਾਨਾ
ਸ੍ਰੀ ਗੋਪਾਲਾ ਜੀਉ ਜਹੁ ਕਹੀ ਲੇਗੀਰਾ
ਬ੍ਰਾਮਨਾ ਜਡਿਲਾ ਨਰਾ ਪਤੀਂਕ ਪਾਸਾਰਾ
ਗੋਟੀ ਗੋਟੀ ਕਰੀ ਜਹੁ ਸਕਲ ਕਹੀ ਲ੾
ਸੁਣੀ ਨਰਾ ਪਤੀਂਕ ਪਾਸਾਰਾ
ਤੀ ਮੋਨੇ ਸਂਦੇਹ ਹੋਈਲਾ
ਸਤੇ ਕੀ ਬ੍ਰੁਂਦਾ ਬੋਨਾਰੁ ਆਸੀ ਛਮਤੀ ਹਰੀ
ਏਹਾ ਭਾਬੀ ਵਾਹਾਰ ਹੋਈਲੇ ਦਨਡਾ ਧਾਰੀ
ਦੇਖੀਲੇ ਬਾਲੁਕਾ ਰਾਸੀ ਮਧੇ ਸਰੀ ਗੋਪਾਲਾ
ਉਭਾ ਹੋਈ ਛਮਤੀ ਜੋਤੀ ਦੀ ਸਈ ਉਚਾਲਾ
ਦੇਖੀਲੇ ਰਾਜਨ ਅਤੀ ਆਨਂਦੀ ਤੋ ਹੋਈ
ਫੀ ਜੀਉਂਕ ਪਾਦ ਪਦਮੇ ਪਰਣ ਮੀਲਾ ਜਾਈ
ਪਰਣ ਮੀਲਾ ਜਾਈ
ਸਮਸਤ ਕਥਾ ਗੋਪਾਲਾ ਜੀਉਂਕ ਉਪੁਛੀਲਾ
ਛੋਟਾ ਵੀਪਰ ਕਥਾ ਪਰਤਖ਼ਾਰੇ ਸਤਿਆ ਹੇਲਾ
ਤਾ ਪਰੇ ਬਡਾ ਵੀਪਰ ਕੁ ਬਾਹਨ ਡਕਾਈ
ਵੀਬਾਹ ਕਰਾ ਕਨਿਆ ਕੁ ਆਦੇ ਸੀਲੇ ਸਾਈ
ਸਿਰੀ ਗੋਪਾਲਾ ਜੀਉਂਕ ਕਰਾ ਆਗਿਆ ਪਰਮਾਣੇ
ਵੀਬਾਹ ਸਮਪਰਨ ਹੇਲਾ ਤਾਂਕ ਸਨੀਧਾਨੇ
ਤਾ ਪਰੇ ਸਿਰੀ ਬਰੁਂਦਾ ਬਨੇ ਹੁਂ ਅਨਤੇ ਵਾਹਾਰਾ
ਪਡੀ ਲਾਨੁ ਪਤੀ ਪਾਦਾ ਤਲੇ ਪਰਭੁਂ ਕਰਾ
ਤਲੇ ਪਰਭੁਂ ਕਰਾ
ਹੇ ਪਰਭੁ ਜਦੀ ਏ ਦੀਨ ਰਾਜ਼ਿ ਆਸੀ ਛਮਤੀ
ਕੁਤਾਰ ਥਾ ਕਰਨ ਤੁ ਅਧਮਾ ਕੁਜਾ ਦੁਪਤੀ
ਏ ਮਨਤ ਰਾਜ਼ਨ ਜਾਹੁ ਕੁਤਿਆ ਕੁਤਿਆ ਹੇਲਾ
ਸੀ ਗੋਪਾਲਂਕ ਮਨਾ ਰੇ ਦੈਆ ਜਾਤ ਹੇਲਾ
ਬੋਈਲੇ ਜਦੀਆ ਪੀਮਤੇ ਚਾਹੁਨ ਰੁਪਾ ਬਰਾ
ਏ ਹੀ ਸਥਾਨਾ ਰੇ ਮਨਦੀਰਾ ਕਰਾ ਤੁਤੀਆ ਰਾ
ਬਰਮ ਬਰਮਾ ਪਦਮਨਾ ਭਾ ਪਰਾਕ ਪਰਾ ਸਾਈ
ਸੀ ਨੀਡਾ ਕਂਦਰਾ ਮਦੇ ਸਦਾ ਛਨਤੀ ਰੈ ਸਦਾ ਛਨਤੀ ਰੈ
ਮਹਾ ਨੀਤਿਆ ਬੈ ਕੁਣਖਾ ਜੇ ਤਾ ਹਾਤੁ ਕਹਨ੍ਤੀ
ਸੇਠਾ ਬਰੁ ਸਭੀਂ ਕਰਾ ਅਟੇ ਉਤੁ ਪਤੀ
ਜੇ ਉਂ ਭਕਤ ਗਣ ਜੀ ਬੇ ਸ਼ਿ ਨੀਲਾ ਛਡਾ ਕੁ
ਫੇਰੀ ਬਾ ਪਥਰੇ ਆਂਬੇ ਦੇਖੀ ਬੁ ਤਾ ਹਾਂਕੁ
ਉਰੁ ਸੋ ਤਮ ਖੇਤਰਰੁ ਫੇਰੀ ਬੇ ਜੇ ਜਾਨ ਤਾ ਹਾਂਕ ਦਰਸਨੇ ਆਂਬੇ ਬੁ ਲਾਈ ਬੁ ਧਾਂਯਾ
ਸ੍ਰੀ ਗੋਪਾਲ ਜੀ ਉਂਕਰ ਪਾਇਨ ਆਦੇ ਸਾ ਮਂਦੀਰ ਨੀਰਮਾਣ ਕਲੇ ਉਤਕਲ ਰੈ ਸਾ
ਉਤਕਲ ਰੈ ਸਾ
ਬੀਧੀ ਬੀਧਾਨ ਰੇ ਸਬੁ ਖਨਜਾ ਕਰੀ ਦੇ ਲੇ
ਸੇ ਹੀ ਦੀਨ ਠਾਰੁ ਪਰਭੁ ਏ ਠਾਰੇ ਰੈ ਲੇ
ਸੋਯਂ ਬੁਰੁਂਦਾ ਵਨ ਚਂਦਰ ਅਟਂਤੀ ਜੇ ਹੀ
ਏ ਠਾਵਰੇ ਖੇਲਾ ਲੀਡਾ ਕਰੁ ਛਂਤੀ ਰੈ
ਏ ਮਨਤਾ ਪਰਕਾਰੇ ਸੁਣੀ ਗੋਪਾਲਂਕ ਕੀਰਤੀ
ਸੁਣੀ ਵਿਦਿਆਪਤੀ ਮਨੇ ਹੇਲੇ ਤੋ ਸਤੀ
ਵੀਧੀ ਵੀਧਾਨੇ ਗੋਪਾਲਂਕ ਰ ਪੁਝਾ ਸਾਰੀ
ਚਾਲੀ ਲੇ ਪੁਰੁ ਸੋਤਾ ਮਾ ਖੇਤਰਾ ਕੁ ਸਾਬੂਰੀ
ਖੇਤਰਾ ਕੁ ਸਾਬੂਰੀ
ਸਂਖਨਾ ਭੀ ਮਨਡਲਾ ਰੇ ਪਰਬੇਸਾ ਹੋਈ ਨਾ
ਨੀਲਾ ਕਂਦਰਾ ਰ ਸੋਭਾ ਕਲੇ ਨੀਰੀ ਖਿਆਣਾ
ਚਾਰੀ ਪਾਖਾਰੇ ਸਾਗਰਾ ਘੇਰੀ ਰਹੀ ਆਚੀ
ਮਧ਼ਾਰੇ ਪਰਵਤ ਸੋਭਾ ਭੀ ਕਾਸੀ ਉਟੁਛੀ
ਕਾਹੀ ਰੇ ਜੇ ਕਲਪਾ ਬਟਾ ਦੀ ਸਾਈ ਸੋਭਾ ਨਾ
ਆਬਰਾ ਚੋਦੀ ਗੇ ਘੇਰੀ ਰਹੀ ਆਚੀ ਬਾਨਾ
ਬ੍ਯਾਗਰਾ ਭਾਲੁ ਕਣਡਾ ਆਉ ਗੈਲਾ ਸੁਖਾਰਾ
ਜੇ ਤੇ ਪਰਕਾਰੇ ਹੀਸਰ ਜਂਤੁ ਭਰਾ ਪੂਰਾ
ਜਂਤੁ ਭਰਾ ਪੂਰਾ
ਕੇਹੀ ਕਾਹਾ ਪਰਤੀ ਤੀਲੇ ਹੀਸਾ ਨਕਰਂਤੀ
ਸਕਲੇ ਮੀਤਰਤਾ ਪਣ ਆਚਰੀ ਚਲਂਤੀ
ਦੇਖੀ ਨਾ ਏ ਮਨਤ ਦੁਸਿਆ ਬੀਦਿਆ ਪਤੀ ਨੇਤਰੇ
ਭਾਬੀ ਲੇ ਨੀਸਚਾਈ ਅਪਰਭੂਰ ਹੀ ਚਮਤੀ ਏ ਥੇ
ਘਾਟਾ ਪਾਰਾ ਹੋਈ ਸਰਬੇ ਕਰੀ ਲੇ ਗਾਮਾਨਾ
ਪਰਬੋ ਤੋ ਸੋਭਾ ਦੇਖੀ ਨ ਹੇਲੇ ਮੁਹਾ ਮਾਨਾ
ਜੇਉਂ ਆਡਾ ਕੁਓ ਨਾਈ ਦੇਖੀ ਲੇ ਨੇਤਰੇ
ਹੀਰਾ ਨੀਲਾ ਕੁਡੋ ਕੁਡੋ ਪਡੀ ਚੀ ਸੇਠਾਰੇ
ਪਡੀ ਚੀ ਸੇਠਾਰੇ
ਸੁਬਰਨਾ ਰੇ ਭੁਸੀਤ ਜੇ ਸਾਰਾ ਪਰਬੋ ਤੋ
ਅਦੀਨੇ ਮਂਦਾ ਮਲਾ ਯੋ ਹੁਏ ਪਰਬਾਹੀ ਤੋ
ਉਸਪਾ ਮਾਨਕ ਸੁਬਾ ਸੇ ਦੀਗਾ ਚਮਕਾ
ਆਈ ਦਰ੍ਸਨ ਮਾਤਰ ਕੇ ਰੋਗ ਸੋਕ ਦੂਰ ਹੋਈ
ਅਹਰਾ ਗੀਤਾ ਬਾਦਿਆ ਬਾਜਾਈ ਕਰਨਾ ਰੇ
ਨੁਪੂਰਾ ਸਬਾਦਾ ਸੁਬੇ ਕੁਣੀਤਾ ਮਧਿਆ ਰੇ
ਕੀਂਤੁ ਏ ਮਾਨੇ ਨੇਤਰ ਰੇ ਕੀਛੀ ਨ ਦੇਖੀ ਲੇ
ਕੋਨ ਸੀਠਾਰੇ ਮਧਿਆ ਪੱਥਾ ਨ ਪਾਈ ਲੇ
ਉਠਾਰੇ ਵੀਸਨੁਂ ਕੋ ਸਂਧਾਨ ਆਭਾ ਸਪਾਈ ਲੇ
ਸੇ ਹੂ ਪਰਤਿਕ ਕੋ ਕਥਾ ਰੇ ਹੇ ਲੇ ਹੇ ਕੀਛੀ ਨ ਦੇਖੀ ਲੇ
ਕੀ ਪਰੀਲ ਭੀ ਭੀ ਬੋਲੀ ਭੀ ਭੁਂਕ ਦਰਸਨ ਅਤਿਅਂ ਤਾ ਬ੍ਯਾਕੁਡ ਹੇ ਲੇ ਸੇ ਦੂ ਜਨ ਦਨ ਅਂਤਰ ਮਧੇ ਡਾਕੀ ਲੇ ਤੁ ਹਾਈ ਤੁ ਹਾਈ ਹੇ ਜਗਨ ਨ ਥੋਬਾ ਰ�
ਮਤਰ ਕਰਤ ਰਾਹੀ ਮਤਰ ਕਰਤ ਰਾਹੀ
ਜਦਿਆ ਪੀਦੇ ਖਾਨਾ ਦੇਵਾ ਏ ਅਧਮਾ ਜਨੇ ਨੀਸਚਾਈਂ ਪਰਾਣਾ ਹਾਰੀ ਬੀ ਪਰਭੁ ਏ ਹੀ ਸਤਾਨੇ
ਏ ਹੀ ਪਰੀ ਮਨਾ ਮਧੇ ਪਾਂਚੀ ਵੀਪਰਬਰ ਖੇਤਰ ਕਹੇ ਸੋਈ ਲੇ ਜੇ ਕੁਸਾ ਸਜਾਰ