ਜੀ ਭਾਈਜਾਨ ਬੈ ਪੈਚਾਨ ਕਰੇਨਦੇ ਹਾਂ ਸ਼ਾਮ ਡੈਲੀਯਂ ਦੇਸ ਤੁ ਬਾਦ ਸੀਂਜਾਤਾਪੈਲੇ ਮੈਤੁ ਮੇਰੇ ਸੇਜ ਸੁਨੇ ਸੋ ਸੇਜ ਤੁ ਬਾਦ ਸੀਂਜਾਤਾਚਲੋ ਗੈਰਾਂ ਡੇਲ ਸਬੂਤਾਂ ਦੇ ਮੈਨ ਫੇਜ ਤੁ ਬਾਦ ਸੀਂਜਾਤਾਅਬ ਸੋ ਸੇਰਾਜ ਜੋ ਲਗਦੇ ਅਵੀਂ ਬਡੀ ਦੇਲ ਤੁ ਬਾਦ ਸੀਂਜਾਤਾਬਾਈ ਜਾਨ ਬਜਿਦਾ ਵਕ ਸੀਂਜਾਣੇਂ ਨੈ ਮੈਨ ਮੁ ਮਖਲੂਕ ਸੀਂਜਾਣ ਕੇ ਕੇ ਕਰਨੇਵਦਾ ਬਚਿਆ ਛਾਣ ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਕੈ ਛਾਣ ਨੁ ਛਾਣ ਕੇ ਕੇ ਕਰਨੇਬਖਤਾਂ ਦੇ ਬੇਲੀਆਂ ਉਜਿਡ ਗਿਆਂ ਦੋ ਖਤੈਬ ਤਾ ਜਾਣ ਕੇ ਕੇ ਕਰਨੇਆਈ ਆਜ ਮਾਸ ਤੁ ਵੇਲੀਆਂ ਹਡੀਆਂ ਤੇ ਕੈ ਸੁਲਫਾ ਤਾਣ ਕੇ ਕੇ ਕਰਨੇਦੋ ਲਗਦੇ ਆਂ ਦੇਨ ਹੇਕ ਲਗਦਾ ਪਰਦੇਸ ਹੀ ਹੋ ਵੈਂਦਾਤੇ ਬਂਦੇ ਤੇ ਦੇਲ ਬੋਚ ਵੈਂਦਾ ਕੇ ਯਾਰ ਉਣ ਸਾਂ ਡਾਖ ਦੀ ਟੈਮ ਆਗਿਆ ਜੈਫੀ ਏਚ ਆਗਿਆ ਵੈਂਦਾਓ ਲਗਦੇ ਨੂੰ ਬਡੇ ਖਾਤ ਲਿਖਿਏ ਕੇ ਯਾਰ ਆਜਾ ਆਜਾ ਮੇਲ ਵੈਂ ਮੇਲ ਵੈਂ ਮੇਲ ਵੈਂਓ ਬਨਦਾ ਕੋਈ ਨਾ ਨੋਸ ਖਾਤ ਤਾ ਕੋਈ ਵਲਦਾ ਗਲਿਆ ਤੇ ਨੋ ਆਪਾਵਾਡਿਆਹਟਨੂ ਰੈ ਨੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਆਜ ਭਾਮੇ ਤੁਆਨ ਸਾਡੀਆ ਕਦਾ ਨੈ ਨਾ ਲੇਕਿਨ ਕੀਸੀ ਵਕਤ ਆਈ ਤੁਸੀ ਆਕਸੋ ਵਾਕੇ ਯਾਰ ਨਾ ਬਨਦੇ ਸਾਡੇ ਚੈਂਗੇ ਆਨ ਤੇ ਮ�ਨਾ ਨਾਨ ਕਰੇਂਦਾ ਸੈਰਾ ਬਾਵੇ ਸਿਯਂ ਦੋਰ ਲਤਾਡੀਆ ਹਾਂ ਸਾਡੀ ਵਾਤ ਵੀ ਮੁਗਦਾ ਖੈਰਾਬੈ ਜਾਨ ਬੈ ਮੇਰੀ ਸਂਗਤ ਤੇ ਮੋਲ ਜੇ ਪਾਰ ਨਾ ਹੈ ਸਕਦੇ ਮੈਨ ਕਾਰ ਭੇ ਮੋਲ ਨਾ ਹੈ ਵੈਜਨਾਵੈ ਸੇ ਸੋਨੇ ਪੀਤਲ ਦੇ ਫਾਰਕ ਤੇ ਆਖਾਲੀ ਚਮਕ ਤੇ ਡੋਲ ਨਾ ਹੈ ਵੈਜਨਾਤਕਦੇ ਨਾ ਯੁਸੇ ਦਾਕਤ ਤੇ ਨਾ ਭੋਲ ਗੇ ਓਬਾਹੈ ਜਾਂਦ ਮੋਕ ਮੈਂ ਨੇ ਜੋਖੇ ਮੀ ਜਿਂਦਕੀ ਦਾ ਵਾਲ ਸੀਂ ਦੇ ਨੇਤ ਨੇ਼ ਰਾਨਾਦੂ ਘਾਬ ਦੀ ਦੂ ਦੇ ਖਾਲਿਕ ਤੇ ਮਨ ਖੀਂਦੇ ਆ ਨੇਤ ਨੇ ਰਾਣਾਆਨ ਫਰਦੇ ਆ ਤੇ ਵੀਸਰਦੇ ਆ ਤੂ ਜਿਣਕੀਂਦੇ ਆ ਨੇਤ ਨੇ ਰਾਣਾਮੈ ਤੇ ਮਰਨੇ ਜੀਮਨ ਜੋਗਿਆ ਵੀ ਇਤੇ ਜੀਂਦੇ ਆ ਨੇਤ ਨੇ ਰਾਣਾਉਸ ਆ ਈਤੇ ਵਜੁਵੇ ਦੋਲੇ ਤੇ ਬੱ ਤੁਾਡਾ ਵਤਨ ਛੁਡੇ ਨੇ ਆ ਰਾਣਾ ਦੇ ਪਾਲ ਸੁਝਵਾਂ ਇਚ ਧੇਤਾ ਕੇ ਧੇਤੁ ਸ਼ਟੀਕਾ ਨਾਲ ਸਨਾ ਤੁਾਡੇ ਤਾਂਗ ਸਾ ਇਚ ਧੇਤਾ ਕੇ ਰੇਤੁ ਤੁਾਡੇ ਬਾਗ ਦੇ ਫੋਲ ਕੁਰਮਾਣੇ ਹੋਈ ਖਾਨਿਗਾ ਇਚ ਧੇਤਾ ਕੇ ਧੇਮੇਰੇ ਮਰਨ ਤੁਬਾ ਦਰਮਾਣ ਤੁਬਾ ਨੇ ਅਰਵਾ ਇਚ ਧੇਤਾ ਕੇ ਧੇਤੇ ਮੈ ਤਾ ਕਾਈ ਨਾ ਸੋਚਿਆ ਕੇ ਬਣ ਸੀ ਤੇਨ ਜੀਂਦਕੀ ਹਾਦੇ ਛੋਡੀਤੇਰੀ ਆਖ ਦੇ ਸਿਰਫ ਇਸ਼ਾਰੇ ਤੇ ਤੇਨ ਹਾਰ ਸਿਆ ਨਾ ਦੇ ਛੋਡੀਤੇ ਰਤੀ ਜਿਤਨੈ ਜੋਰਮ ਗਰੀਬ ਇਚ ਕੋਈ ਨਾ ਤੋਈ ਬਸ਼ਾਦ ਸਜਾਦ ਦੇ ਛੋਡੀਜੀ ਕੇਡੀ ਮਾਂਗੀ ਆਨ ਮੋਲ ਦੀ ਜੀਨਕੀ ਤੋਈ ਸਤੇ ਬਾਦ ਦੇ ਛੋਡੀਜੀ ਭਾਈਜਾਂ ਦੋਡਾ ਕੇ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਦੇ ਦਾਜ ਨੁ ਸਮਜਿਆ ਕਾਰਲਵਜਾਂ ਇਚ ਪਾਯੋ ਇਹੋਂ ਦੇ ਇਰਫਾਂ ਨੇ ਰਾਬ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵਡੇ ਯਾਰ ਸਤਾਯੋ ਇਹੋਂ ਦੇਮੈ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਅਲਾ ਭਾਕ ਦੇ ਸ਼ੁਕਰੇ ਇਸ ਫੀਲਡ ਦੇ ਵੇਸ ਤਕਰੀਬਨ ਅਡਾਈ ਤੇਨ ਸਾਲ ਹੋਗਿਆਂ ਦੇ ਕੋ ਜਾਬ ਭੀ ਲੇਖ ਲੈਂ ਦੇ ਲੇਕਿਨ ਆਈ ਤੇਂ ਆਪਣੇ �ਛੇਰ ਲਵਾਈ ਇਸ ਨੇ ਇਸ ਤੇਨ ਲਵਾ ਸਕਦੇ ਆਸ ਇਸ ਯੋ ਛੀਜ ਵੀਨਾਂ ਜੇਡੇ ਸਾਡੇ ਸ਼ੋਰਾਂ ਕਰਾਮ ਹੋਗ ਗੁਰੁਸ ਕੇਨ ਤੇ ਬਾਕੀ ਦੋਡਾ ਇੰਨ ਸਾਰੇ ਲੋਗਾ�ਦੁਖੀ ਬਨਦੇਆ ਵਾਸਤੇ ਛੇਨੋਂ ਦੇਂ ਛਾਡੇ ਸੋਣਕੇ ਵਾਨਾ ਕਾ ਸ਼ੇਡੀ ਕਾ ਸਾਡੇ ਦੋਡੇ ਨੈਏ ਵੇਨਾਂ ਦੇਂਮੇਰੀ ਜਾਨ ਵੈ ਹੈਆਤੀ ਦੇ ਸੂਦੇਜ ਘਰੂਬ ਹੋਗਿਆ ਹੈ ਕਲਮ ਠਾਕ ਪਿਆ ਹੈ ਸਨਾਮ ਲੀਖ ਦੇ ਲੀਖ ਦੇਜੋ ਮੈਯਤ ਨੋ ਛਾਡਿਕੇ ਕਫਨ ਲੋਟਕੇ ਲੇ ਗਾਏ ਤੇ ਬੰਦੇ ਸੁਣੇਏਂ ਅਨ੍ਰੂ ਮੋਕ ਵੈਂਦੇ ਨੇ ਸੀ ਅਨ੍ਰੂ ਬਾਂ ਰੂ ਮੋਕ ਗਾਏਕੋਝ ਸਜਣ ਮੁਕਾ ਗੈ ਜੀਂਦੇ ਆਂ ਜੀ ਕੋਝ ਮੁਲਕ ਦੇ ਆਰੂ ਮੁਕ ਗੈਸਾਡੇ ਕਾਣ ਸ਼ਫਾ ਦੇ ਕੋਲ ਲੁਕ ਸੇ ਬੇਲ ਕੋਲ ਚੋਧਾਰੂ ਮੁਕ ਗੈਸਾਡੇ ਰੂ ਆਬਿਤ ਪਰਵਾਜ ਕੀਤਾ ਹੋਦੁ ਕਫਨ ਬਜਾਰੂ ਮੁਕ ਗੈਬੇਤੇਂ ਜੋ ਜਾਜ ਦੇ ਜਾਮ ਪੀਵਾਵਣਾ ਹੈ ਮਜ਼ਬੂਦ ਪੈਆ ਸੈ ਠੀਕਾਆ ਤੇਰੇ ਵਤਨ ਦੀਆਰ ਦੀ ਰੋਣਕ ਨਾ ਲੂਬੇ ਰੋਣਕ ਪੈ ਸੈ ਠੀਕਾਤੇ ਤੇਰੀ ਠੇਕ ਨਵੀ ਚਲੂਲਿਆ ਕੀਤੇ ਰਾਬਦਾ ਭਰਵਾ ਸੈ ਠੀਕਾਆ ਤੀਰੇ ਕੇ ਤਾਖ ਚੋ ਖਸਨਾ ਹਾਈਆ ਮੁਡੁ ਆਤੇਛ ਕਾ ਸੈ ਠੀਕਾਸਦਾ ਤੇਰੀ ਬੁਲੀਆਂ ਤੇ ਹਾਸਾ ਨੀ ਰਾਣਾਸਦਾ ਸਾਡੇ ਹਾਤੇ ਚੇ ਕਾ ਸਾਨੀ ਰਾਣਾਤਾਖ ਤਾਖ ਸਂਗਤ ਦੇ ਵੇਛ ਬਾਮੇ ਕੋਲ ਨਗੀ ਨੇਹੋਂਦੇ ਨੇ ਬਂਦਾ ਤਾਜ ਕਮੀਨੇ ਨੋ ਹੋਂਦਾ ਕੋਝ ਖੂਨ ਕਮੀਨੇ ਹੋਂਦੇਬਾਈ ਜਾਨ ਬੀਦੁਲੇ ਗੈ ਸੋਕ ਮੁਹਬਤਾਂ ਦੇ ਆਟ ਦੱਸਮਾਂ ਉਡਾਰੀਂ ਆਲੇਸਾਰੇ ਮਾਰ ਗੈ ਸੋਕ ਵਫਾਮਾਂ ਦੇ ਬੇਕਾਰ ਖੁਮਾਰੀਂ ਆਲੇਕੀਤੁ ਗੁਰੁਬਤ ਨਾਲ ਇਰੀਫਾਨ ਨੀ ਭੇਨਦੇ ਨੋ ਸਾਂਕਿਂ ਸਰਦਾਰੀਆਂ ਆਲੇਸਾਡੇ ਕੋਲ ਤੱ ਸੋਜਦਾ ਸੈਕਲੀ ਕੋਈ ਨਾਂ ਨਾਂ ਪੱਸਾਂਦਾਂ ਤੁ ਮਗਲੇ ਮਾਡੀਆਂ ਆਲੇਤੇ ਇਰੀਫਾਨ ਇਰੀਫਾਨ ਅਪਣੀ ਮੈ ਹਸਤੀ ਨੂ ਮੀਟਾ ਜਾਵਾ ਤੇ ਰੋਮੀ ਨਾਤੇਰੇ ਹੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਜਕਡਾ ਵੈ ਡੁਲਾ ਜਾਵਾ ਤੇ ਰੋਮੀ ਨਾਮਰੂਮ ਅਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਨੂ ਲੀਖਾ ਜਾਵਾ ਤੇ ਰੋਮੀ ਨਾਕਰੀ ਕੋਈ ਗਾਲ ਮੁਹਬਤ ਦੀ ਮੈ ਆਦਾਵਾ ਤੇ ਰੋਮੀ ਨਾਮੇਰੀ ਜਾਨਵੇ ਮੈਨ ਕਲੇਆ ਵੇਕ ਕੇ ਫਕਰ ਨਕਾ ਤੇ ਰੇ ਠੀਕ ਲਗਦੇ ਡੇਰੇਨਸਂਗੀ ਕੋਈ ਨਾ ਸੈ ਮੈ ਉਜਿਲੇ ਦਾ ਤੇ ਰੇ ਚਾਰ ਚੇ ਫੇਰ ਹਨੇਰੇਨਤਾਰ ਏਕ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਕਾਨ ਖੋਲ ਕੇ ਸੋਨ ਲੇ ਤੇਰੇ ਸੇਨ ਇਚ ਘਲਾਤ ਅਨੇਰੇਨਬਾਵੇ ਨੇਤ ਪੈ ਮਕਨ ਤੇ ਗੋਕ ਆਵੇਨ ਕੁਤੇ ਕਦਨ ਮਰੇਨ ਦੇ ਸੇਰੇਨਮੇਰਾ ਪੁਤਰ ਆਮਾਂ ਕੇ ਟਕਰਾਨੇ ਸੇ ਪਹਾਡੋ ਮੇ ਸੁਰਾਖ ਨੈ ਹੋਤੇਮਗਾਂ ਫੀਰ ਭੀ ਹਮੇ ਤੁਮਾਰਾ ਇਂਦਾਜ ਪੱਸਾਂਦ ਆਯਾਬਾਗੀ ਗਾਲ ਸੋਣ ਦੇ ਦੇਨਦੇ ਟੇਪਨ ਅਸੀਰ ਨਤੇਂ ਜਾਨੂ ਰਾਜ ਇਸਲੇ ਰੋਕ ਛੁਡੇਂ ਦੇਨਜਿਦਾ ਬੀਡਾ ਨਸੀਲ ਤੱਸਰਫੇ ਕੇਲਿਂਦ ਕੇਲਾਂ ਇਠੋਕ ਛੁਡੇਂ ਦੇਨਨਾ ਕਰਦੇਂ ਜੇਲੇ ਪੇਡ਼ ਦੇਵੇ ਇਸਾਂ ਆਪਨੇ ਹੋਕ ਛੁਡੇਂ ਦੇਨਦਮਾਸ ਸਿਂਆ ਕਰਦੇਂ ਗਾਦ ਬੈਕੇ ਗਾਡਾਂ ਕਵੀ ਭੋਕ ਛੁਡੇਂ ਦੇਂਨਾ ਬੈਕੇ ਦੇ ਸੋ ਕੀਸੇ ਨੁ ਦੋਕਾ ਮੈ ਇਤਨਾ ਕਾਰ ਕੇ ਖਰਾਬ ਲੇਨਅਸੀਰ ਗੈਰਾਂ ਦੀ ਸਫਾਨੇ ਵੇਜ ਖਲੋਕ ਤੁਸਾਂ ਪੇਵਾਦ ਕੀਤੇਮੁਨਾਫ਼ਕੋ ਹੋਣ ਤੱਕਡੇ ਹੋਜਾਂ ਮੈ ਖੀਤੇਆਂ ਦਾ ਹੀਸਾਬ ਲੇਨਬੈਜਾਂ ਬੱਗਾਲ ਫਖਰ ਦੀ ਨੈਅਲਾ ਪਾਕ ਦੀ ਸੋਂ ਵੈ ਸਾਡਾ ਅਪਨੈ ਬਾਕ ਸੁਆ ਨੈਤੇ ਤੇਰੇ ਮ੍ਯਾਜ ਤੁਵਾਦ ਕੇ ਜੇਨ ਜੀਵੀ ਕੀਰਦਾਦ ਵੀ ਧੇਸ ਸ਼ਾਂ ਨੈਤੇ ਸਦਾਰਾਂ ਲਾਜੀ ਨਗਰੀ ਦੇ ਸਾਨ ਮਨਦਾ ਆਪ ਸਮਾਨ ਨੈਓ ਸਾਨ ਲੋਡ ਸੁਬੇਹ ਨੀ ਤਾਰਾਫ ਦੀ ਸਾਡੇ ਨਾਂ ਦਾ ਮੁਲਕ ਦੀਵਾਨ ਨੈਮੇਰੀ ਜਾਨ ਵੈਆਜਾ ਤੇ ਹੋ ਪਾਵਨੀਆ ਹੇਨ ਤੁਆਡਾ ਸਾਡਾ ਮੀਲਨ ਮੁਹਾਲੇਕਾਰ ਯਾਤ ਪੁਰਾਣੇ ਆਖਾਦ ਮਨੂ ਅਨਜਾਣੂ ਆਵਾਂਗ ਨੇ ਟਾਲੇ ਤੇ ਦੇਂ ਯਾਤ ਤਕਾਰ ਵੱਚਪਨ ਦੇ ਜਨੋ ਨੀਕ ਨੀਕ ਹਾਸੇ ਬਾਲੇ ਤੇ ਨਾਪਨੇ ਗਾਰ ਦੇ ਆਤ ਦੇਗਾਰੁ ਸਾਦ ਕੇ ਨਾਲ ਖੀਡਾਮੁਂਆਈ ਮੇਰਾ ਦੋਡਾ ਸ਼ੁਪੈਸ਼ਲ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਵਾਸਤੀਬੈ ਮੈਨ ਅਲਲਾ ਦੀ ਸੋਂ ਵੈ ਤੀਰ ਜੀ ਆਕਾਈ ਨੀ ਹੀਂਜੇ ਰਾਂ ਦੈ ਸੇਨ ਵਨਜਾਤਾਤੇ ਤੇਤ ਫੋਟ ਕੇ ਕਦਾ ਕੈ ਕਾਟ ਸਕਨਾ ਪਰਚਾਨੀਆ ਦਾ ਜਗਰਾਤਾਸ਼ਾਲਾ ਦੂ ਜਾਸਾ ਆਜਾਤ ਨਾਵੇ ਤੇਰਾ ਸਾਂਗਨਾ ਜਦਾਣ ਸਿਂਜਾਤਾ ਆਕਮਲਿਆ ਤੁਤਾ ਪਿਆਰ ਆਦੇ ਮੈ ਤਾ ਕੇ ਮਨੇ ਨੂ ਤੇਰੀ ਜੁਤਿ ਜਾਕਾਦੀ ਨੀ ਜਾਤਾਜੀ ਸਾਡੇ ਸ਼ਜਾਦਾ ਭੀਰਾ ਮਲਕ ਕਲੀਆਂ ਪਾਣਡੀ ਸਾਭਦਿਨਾਵ ਵਾਸਤ ਦੋਡਾ ਭਾਈਜਾਂ ਬੈ ਮੈ ਆਇਬੀ ਸੈਓ ਲੋਗ ਵੀਖਾ ਜਿਡੇ ਆਜੇ ਬਜੀਬ ਜੈ ਬੋਵੇਨ ਜਿਡੇ ਗਲਤ ਗਲਤ ਸੈ ਸੈ ਆਕੇ ਨਾ ਪੇਡ ਮਹਲੂਕ ਚੁਖੇ ਬੋਵੇਨਮੈਨ ਪੱਥਰ ਮਾਰੋ ਸਂਸਾਰ ਕਰੋ ਮੇਰੇ ਆਇਬ ਅਗਰ ਲਾਰੇ ਆਇਬੋਵੇਨ ਗੋਲ ਛਿਰਤ ਨਾ ਚੀਜ ਨੂ ਓ ਮਾਰੋ ਜਿਡੇ ਆਪ ਇੰਸਾਨ ਬੇ ਆਇਬੋਵੇਨਜੀ ਬੱਟੀ ਸਾਬ ਉਨਵਾਕਣਾਂ ਬੈ ਜੇ ਲਡਨ ਨੈ ਆਇਆ ਬਤ ਲਡਨ ਤੁ ਪੇਲੇ ਕੋਜ ਕਮਲੇ ਆ ਲਡਨ ਦੀ ਜਾਵੇ ਦੋਦੋ ਖੀਕਰਨ ਤੁ ਪੇਲੇ ਮਾਤਨਾਂ ਦੇ ਤੇ ਤੇ ਕੇਡੇ ਹਾਂ ਵੀਸਾਵੇ ਦੋਤੇ ਤੁ ਮੋਤ ਦੇ ਹੁਕਮ ਚਦੇ ਮੇ ਹਾਂ ਸਾਡੇ ਹਾਸ ਕੇ ਲੇਨੇ ਫਾਵੇ ਦੋ ਉਸਮਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਠੀਕ ਹੋਂ ਦੇ ਤੇ ਦੇ ਜੁਰਤਾ ਖੈਰ ਦੇ ਰਾਵੇ ਦੋਜੀ ਮੋਤ ਲਮ ਮਲੇਕ ਇਲੇਆਂ ਪਾਣੀ ਸਾਭ ਮਲੇਕ ਇਮਰਾਂ ਪਾਣੀ ਸਾਭ ਭਾਈ ਜਾਂ ਬੇ ਤੁਆਨ ਪਤ ਨੈਮਾਣ ਕੀਨਾਂ ਦੇ ਹੋਸਿਨ ਮੇਰਾ ਮਾਣ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਓ ਤੇਰਾ ਨੋਕਰ ਹਾਂ ਗੁਮ ਨਾਮ ਜਿਆ ਪੈਚਾਣ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏਤੇ ਕੀਨਾਂ ਕੈਨਦੇ ਮੋਟੇਆ ਨਾਲ ਖਲੋਵਾ ਜਿਦਾ ਹਾਣ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਤੇਰੇ ਬੇ ਸ਼ਕ ਦਾਲ ਦੇ ਹੋਸਿਨ ਮੇਰਾ ਸਿਰਫ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏਜੀ ਚੋਰਦੀ ਮੁਦੱਸਿਰ ਮੇਕਣ ਸਾਭ ਚੋਰਦੀ ਮੂਸਾ ਮੇਕਣ ਸਾਭ ਜਨਾਬ ਵਾਸ਼ਤੇ ਦੋਡਾ ਬੈ ਤੁਆਂ ਦੁ ਪਤਨ ਨੈ ਮਾਣ ਕੀਨਾਂ ਦੇ ਹੋਸਿਨ ਮੇਰਾ ਮਾਣ ਜਾ�ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਚੋਰਦੀ ਤੇ ਦੇ ਨੋਕਰ ਹਾਂ ਗੁਮਨਾਮ ਜਿਆ ਪੈਚਾਣ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਤੇ ਕੀਮੇ ਕੈ ਨੇ ਮੋਟੇ ਨਾਲ ਖਲੋਵਾਂ ਜਾਂ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਤੇਵੇ ਵੇ ਕੀਮੇ ਜਾਂ ਜਾਂ ਜੀਚੇ ਛੇ ਜੇ ਪੋਰੋਟੇ ਕੀ ਸ੍ਛੇ ਵੇ ਚੀਆ ਜਾੂ ਜਾਂ ਜੀ ਦੇ totalement ਜੀ ਕੀ ਦੀ� Forcesਦ ਸ੍ਰੋ ਕੇ ਗੀਟਿ ਹੋਜਾਂ ਸੂਹਿਸੁ ਸੂਖਿ