ΑΝΕΛΗ
Ο τελευταίος της σκηνής, ο ματωμένος ποιητής, ο πιο βαρύς αυτό το ελαφρύ σανίδι
Δεν έχεις τίποτε σε κλίκες και σε φάλες, δεν με προωθούν πουτάλες κι ό,τι γράφω δεν αξίζει
Είμαι στο ίδιο μαγαζί κι ακόμα υπεράστηκοι με κοιτάνε με αμφιβολία
Ετυχαίνα με αυτός που πρέπει να τους πει πως έφτασε η στιγμή για να εκδικηθεί από τυχεία
Παρακαλώ ξεχάστε με, στο βάθος γυάζουμε πολύ γι' αυτό ξεχάστε με
Κυρίες και κύριοι το σακάκι μου είναι τίγκαν ασφάλειες κι εγώ δεν κρύβω τίποτα, δικάζουμε με
Ναι, σε ευχαριστώ λέω, γιατί σηκώνεις το κεφάλι μου στο κλείσιμο της μέρας
Γιατί αγάπησες το τέρας, γι' αυτό κι εγώ σε αγαπάω όσο κανένας
ΦΑΛΚΟ
Σε δημιούργηκα χθες, η μάταιμ είχε κάτι σκέψεις που πετάνε πληγές
Οι μαλακίες μου, οι φλήκες και οι τίψεις πολλές
Δεν κοιμήθηκα χθες, σε δημιούργηκα χθες
Σε δημιούργηκα χθες, η μάταιμ είχε κάτι σκέψεις που πετάνε πληγές
Οι μαλακίες μου, οι φλήκες και οι τίψεις πολλές
Δεν κοιμήθηκα χθες, σε δημιούργηκα χθες
Χάνω τα χρόνια, τους μήνες, τις μέρες
Μαγείζα, τυφλώθηκα απ' τις καραμέλες
Ήτανε ωραίες, ήταν μαγεμένες
Μα δεν θα τις ξανά τραγούνται με σφαίρες
Μια ευχή, σε μια γη ερημική
Διαδρομή που ακολουθώ, είναι ξεχωριστή
Όσο χάθηκα πάλι, σε όντωπια φανταστική
Και πάντοτε στο τέλος, καταλήγεις στην αρχή
Τα τέσσερις του μήνα, παγωνή Αθήνα
Χρόνος χαμένος πέρασε, χάθηκα στη ρουτίνα
Τέσσερις του μήνα, καλή χρονιά με κλίμα
Φέτος θα τον τετώσουμε, το πάμε βήμα-βήμα
Φαντασμά, και ζω σπαιδί ακόμα
Τα είπα με όλα σίγουρα, και όχι με το στόμα
Χωρίς να με δεις γιώμα, χωρίς μέρος και ώρα
Και τώρα τελευταία σε νιώθω χωρίς εικόνα
Από τη φλέβα μου στη φλέβα σου, η καρδιά μου το αίμα σου
Αυτό σημαίνει έρωτα, κατάλαβες
Στην μόνη πτώση που θα πέσουμε μαζί
Θα μας τεχάμω γελασί και στους νιώσεις ότι μ' αγάπησες
Δεν έχω όραμα, δεν έχω όνειρα
Δεν έχω φυσιολογική ζωή, ούτε ταυτότητα
Είμαι ένα αγρίμι που κυλιέται στα πατώματα
και από τον κόσμο σας και όλας σας τα πρότυπα
Σε δυμήθηκα χτες, η μάταιμoka
Είχαν δυσκευσης που πετάνε βληγές
Οι μαλακίες μου, οι φρίχες και οι διψεις πολλές
Δεν κοιμήθηκα χτοες, ΣΕ ΔΙΜΗΝΤΗΚΑ ΧΤΕΣ
ΣΕ ΔΙΜΗΝΤΗΚΑ ΧΤΕΣ
Οι ματαμες, η ματαιμόκα
Είχαν δυσκευτιες που πετάνε βληγές
οι μαλακίες μου, οι φρίχες και οι διψεις πολλές
Δεν κοιμήθηκα χτες, σε διμήθηκα χτες