சொல்விலா சமராத நான் மறை தூய ஜோதியின் ரோது மாகதி
நல்கி ஆளையின் உள் நடமாட வா வரிய
கல்வி கேள்வியின் ஆலவா வழி
காதி மேலடி பாடுமா தமிழ்
செல்வர் நாயகரே திருப்போரூரம் மானே
சரவளபாவேனும் திருமவேறம்
அதை நானும் சொல்வேன் முருகா
ஓம் சரவளபாவேனும் திருமவேறம்
அதை நானும் சொல்வேன் முருகா
சினந்திருக்கும் உன்னை மனம் நிறந்த வைக்கும்
கண்டா என் பாடல் உன் சொந்தந்ததை இணைக்கும்
சரவளபாவேனும் திருமவேறம்
அதை நானும் சொல்வேன் முருகா
தந்தையின் இடத்தினில் மனக்குறை உனக்கென்ன?
என்ன கோபம் புரியேன் ஆண்டியாய் ஆனதென்ன?
அம்பினில் தனிந்தவன் தனிமையில் நீர்ப்பதென்ன?
சொந்தங்கள் மகிழசேன் திடவாவா
சண்முக வேலனை சிலித்திரம் வாவா
சரவளபாவேனும் திருமவேறம்
அதை நானும் சொல்வேன் முருகா
ஆறு முகம் இன்று வேறு முகம் பொண்டு நிற்பது எந்த நிலை?
நான் தேடுமுகம் ஒன்று வாடுமுகம் என்று மாறியது எந்த நிலை?
உனைத் தேடி தேடி வருவேன்
என்னைப் பாடிப் பாடிக் கொளுவேன்
உனை தேடி தேடி வருவேன்
இன்னம் பாடிப் பாடிக் கொளுவேன்
தொட்டத்தை மதமினைக்கே
சுட்டத்தை முகம் சுளித்தே
பகையே வளர்ந்தின உறவே
கசந்திட மொத்தைக்கோ
வணம் கற்றிக் கொண்ட வண்ணை
விட்டுச் சென்றவன் மலையிருக்கு
தமிழ் மொதுமகன் அழுத்தனல் நின்றைக்கோ
இவன் குறைவேற தொடித்தன குண்டைக்கா
திருமருள் விகுந்திரு முருகா
சரவணப்பாவல் என்னும் திருமந்திரம்
அதை நாளும் சொல்வேன் முருகா