மகி ஶிவதனே
உறு஗ுதே உறு஗ுதே
ஏலை மனமே
அம்மாவின் கால்
தொட்டுப் பம்மாவின்
தீரத்தி பாவங்கள்
போக்கின்ற தீர்பயனமே
ஓம்காரம்
வழியாக
ஆங்காரம் வழியந்தோட
ஆனந்த நட்டனமிடும்
நெடிய பயனம்
ஸரணமே ஸரணமே
உரு஗ுதே உரு஗ுதே
லியமனமே
வேரிமு zுவுதும்
நிரைஂதிருக்கும்
அவதாரமே
உனது अरுள்
வேண்டும்
ஒரு பாவமே
இபி
ரவி஦னில்
தुடர्ந்த৐ம்
உனது ஓளி
தீந்டி
அரும்
நேரவே
ஆதி
ஆட்ராமைல்
மீதி
அறியாமைல்
ஸபரி
ஸாஸ்தா
எம் ஸாஸ்தா
இந்னிலை
மாட்ருவான்
நீதானே
கதி
என்று
மாரும்
விதி
தாயின்
ஏகம்
என் ஆட்டம்
எல்லாம்
தீருமா
ஸவாமியே
ஸவாமியே
ஸவாமியே
ஸவாமியே
ஐயப்ப
ஸவாமியே
ஸவாமியே
என்னப்ப
ஸவாமியே
ஆலாகி
ஆலாகி
உண்பாத
பூவாகி
மேலாகி
ஓர்
நெஂசு
கோகிள்ணதே
பாலாகி
பாலாகி
பல்லாண்டு
வீணாகி
கீழான
ஓர்
பில்லை
நேராகுதே
என்
மணி கண்டா
ஹரி
ஹரா
காப்பாட்டு
காப்பாட்டு
கை
ஏன்துதே
ஓர்
அரி
விலி
அவந்
இலி
உணராத
கண்ணீரை
உணர்஗ிள்ணதே
ஸவாமி
ஸவாமி