μου στην σκοτ face
Να πας ταξίδι μέσα στην καρδιά μου
Κι εφισαίω ανέμο διαβούλ
Σε φυλακίζει μια φתωχή ματιά μου
Πριν γραβήσει ξανά στην ξένα κόσμη
να πας ταξίδι μέσα στην καρδιά μου
Κι εφισαίω ανέμο διαβούλ
Σε φυλακίζει μια φτωχή ματιά μου
ναι, ναι, ναι, ναι
Μέσα από τα μάτια βγαίνει πολύ σκοτ, Ω Θεός
Ήρθα από τον Όλυμπο στην πόλη φωτός
Έχω μάθει μόνος, μες στον πόλεμο ο νόσης
Κι όμως γίνομαι ολυμπός από λιμπό ζωμί
Πιπίνω τόσο απ' το ζωμό να γίνω
Το γεννώ σε ένα δρόμο μακρύ
Αν προκέτει για θανάτο μπάτσου
Τότε δεν θα με λεγες νομοταγή
Πιπίπι ραπνώ η απομαγεμένο βάλτο
Στην κέισα μου λέω αρρυγκάτο
Εξερεύνεις όλο το βυθό
Κι εσύ μιλάς πολύ, μα είσαι στάρι χάρτου
Στάρ δεν είμαι, μα παίρνω τις ράπερ
Σαν να με δεκάρει βραζιλιάνος μάγος
Στο μυαλό μου δεν θα μπει κανείς γιατί φυλά την πύλη
Σαρκοφάκος, δράκος, δάγκος σαν τον μήλο
Νιώθω σαν την Εύω
Έχω δυο μάτια που με σαγηνεύαν
Κι αμαρτίες απ' το παρελθόν μου
Με αυτήν μ' αγκαλιάζει σαν να ήταν μητέρα
Κάνω το σώμα χωμαχοί που κι όλοι ένα σπέρο
Μίσος μέσα μου φυτέψαν
Πρέπει τ' αγκαθιά να περπατήσεις ανεβάς την πλάτη
Μα μη μου πεις ψέματα, αίματο βαμμένο βλέμμα
Με κοιτάζει, από το λαιμό κρατώ την μέγερα
Πιέζω το μαχαίρι να φανεί απ' την πλάτη
Κι έχω αντίδοτο για ό,τι με γερνά
Σέρνονται, μα δεν είναι έπετα
Τρπεταί η βρώμα, αλλά δεν πέτα
Στυχώ με σένα, δεν ξανασχολούμαι ούτε είσαι δευτερή ούτε έχεις έπετα
Θερμένε ό,τι την ψυχή μου ψύχει
Σε έναν άξονα ψητώνω σχίζει
Ματάω τύχοι μέσα, να έχουν στίχοι
Να μην αντέχουν οι λιγόψυχοι
Πέτρωμα από την ψυχή μου ψύχει
Δαίμονα μου μη φυλάς τα χείλη
Ο πνευμονάς μου θα κραγεί απ' την ποιητή
Με θύμηση γιατί την δόξα ανοίζει
Θερμένε ό,τι την ψυχή μου ψύχει
Σε έναν άξονα ψητώνω σχίζει
Ματάω τύχοι μέσα, να έχουν στίχοι
Να μην αντέχουν οι λιγόψυχοι
Πέτρωμα από την ψυχή μου ψύχει
Δαίμονα μου μη φυλάς τα χείλη
Ο πνευμονάς μου θα κραγεί απ' την ποιητή
Με θύμηση γιατί την δόξα ανοίζει
Ελέγχω όλο το κέντρο με το φρένκετο
Κάτω στο άριστο το pace, έτσι όπως το τρέχω
Κόμπα δώδεκα φορές, στον πλάτ μου θέλω σκέτο
Χώσε βρε μου λέγανε, τώρα πάντα βρέχω
Μου ζήτησανε το link, όμως δεν το έχω
Στέλνουνε σου speedy tracks, όλα σε πακέτο
Άμα χάσω το κλειδί, σπάω το λουκέτο
Κλίνω μάτια κάθε ρήμα, μιλάεις με μπουκέτο
Άλλο πέρασε, ο χρόνος κι άλλο κύλησε
Πάλι πέρασε, με είδε και δεν μίλησε
Είχα ξεχάσει για καιρό, όσα μου θύμισε
Κίνες ελίθαρ κόλα, όσα μου ξύμισε
Είπα κόλα κόλα, αλλά μην κολλάς
Μόλις έφαγες, λέει γιατί πεινάς
Μόλις έγραψες τώρα, γιατί γερνάς
Μόλις έγραψες τώρα, γιατί γελάς
Δες πως χορεύουν τα άκρα, πάνω στο σύλλο μου θυμίζουν πουτάνους
Απ' τους νέους ακούω, παλιό το ρυθμό
Ψάχνουν bar, μα δεν βρίσκουνε μπάρες
Θα τους έλεγα ότι είναι καλή, μα δεν έχουμε Απρίλη να κάνουμε πλάκες
Κοντός, μα θα γίνω Λιβάν, τη δούνε για λίγο πως είναι τιτάνες
Ασία στο πίσμα, ρημά απ' τα Βαλκάνια
Αυτό βγαίνει στο πάτημα
Αν δεν τρέχαν πάλι, πως θα βγαίναν μικροί να φλεξάρουνε τώρα περπάτημα
Μέσα μου θεύω, και ενώ που κοντράριζε μέγεθος και το διάστημα
Κάτω που γράφει ο Κοντός, να θυμάσαι με το ψηλότερο ανάστημα
Θερμένε ό,τι την ψυχή μου ψύχει
Σ' έναν άξονα ψηθώνω σχήζη
Ματάω τύχη μέσα να έχουν στύχη
Να μην αντέχουν οι λιγόψυχοι
Παίτρω μάπου τη ψυχή μου ψύχει
Δαίμονα μου μη φυλάς τα χείλη
Ο πνευμονάς μου θα κραγεί από την πίεση
Με θρύμησή γιατί τη βασανίζει
Θερμένω ό,τι την ψυχή μου ψύχει
Σ' έναν άξονα ψηθώνω σχήζη
Ματάω τύχη μέσα να έχουν στύχη
Να μην αντέχουν οι λιγόψυχοι
Παίτρω μάπου τη ψυχή μου ψύχει
Δαίμονα μου μη φυλάς τα χείλη
Ο πνευμονάς μου θα κραγεί από την πίεση
Με θρύμησή γιατί τη βασανίζει