ਸ੍�境ੱੁ ਤੇ ਲਾਵੇ ਇਸਾਮ ਸੁਗੋ ਸਾਮ ਭੈ ਦੋਲਾ ਹਲਾ ਵੱਦਾਂ ਇਹ ਦੀਆ ਛਲਾਵੱਦ ਲੂ�
ਸੁਸੋ ਸ੄� ਹੈ ਤੇਲਾ ਵੇ ਇਲਜਾਮ ਸੁੰ ਸ਼ਾਮ ਭੈ ਜੋਲਾ ਹਲਾਵਾਦ, ਏਧਿਆ ਛਲਾ ਬਧੇ
ਤੇਤੀਆ ਜਲਾ ਬਦੇ ਓ ਸਾਦੇ ਤੇ ਲਾਵੇ ਇਲਜਾਮ ਸੁਬੋ ਸਾਂ
ਬੈ ਛੋਲਾ ਹਲਾ ਬਦੇ ਤੇ ਤੀਆ ਜਲਾ ਬਦੇ
ਇਕ ਤਾ ਮਾਣ ਯੋ ਕੁਹੁਂ ਅਪਣੇ ਸੋਣਾਪੁਦਾ
ਇਸੇ ਗਲੁਂ ඌ ਤੇ ਸੀਰਾ ਤੂਟਪੁਦਾ
ਇਸੇ ਗਲੁਂ ਎ਂ ਤੇ ਸੀਰਾ ਤੂਟਪੁਦਾ
ਆਰ ਦੇ ਲੇ ਨਾ ਰਾਵੇ ਅਪਣਾ ਯੋ ਜਕੁਦਾ
ਰੋਦੀਆ ਧਾਰ ਵਦੇ ਕੀਪੀ ਖੁਮਾਰ ਵਦੇ
ਏਕ ਦੇ ਕੁਨੇ ਗੁਦੇ ਯੋ ਰੋਦੀ ਹਾਸਾਰ ਵਦੇ
ਗੀਨਾ ਤਾ ਗੀਨਾ ਦਾ ਸ਼ ਕੇਂਦਾ ਕੇਂਦਾ ਨਾਮ ਵੈ ਦੋਲਾ ਹਲਾ ਵਦੇ ਤੇ ਥੀਆ ਜਲਾ ਵਦੇ
ਸਾਂਤਾ ਪੁਰਾਣੀਆ ਜ ਹੈ ਗੁਝੇ ਸੀਦੇਸ ਨਾਂਯਾ ਬੇਖੀ ਦੇ ਪੈ ਦੀਲ ਕਪੀ ਦੇਸ
ਨਾਂਯਾ ਬੇਖੀ ਦੇ ਪੈ ਦੀਲ ਕਪੀ ਦੇਸ
ਵਾਲੋ ਵਲੇ ਵੇ ਯੁਕਾ ਸਾਂਬੇ ਨਾ ਥੀਂਦੇ ਹੀਸ ਲੋਕਾਕੁ ਮੁਦੀਆ ਚਲੇ ਨਾ ਲੇ ਰੁਮਾਲ ਦੇ ਵੇ ਸਾਕੁ ਓ ਪਾਕੇ ਸਿਰਦਾ ਹੀਕ ਨਾ ਵਾਲ ਦੇ ਵੇ
ਸਾਡਾ ਵੇ ਨਾ ਈ ਵਦੇ ਸੁਖ ਦੇ ਆਰਾਂ ਬੈ ਜੋਨਾ ਵਲਾ ਵਦੇ ਏਥੀਆ ਜਲਾ ਵਦੇ
ਤਾਕ ਨੈ ਬੋਂਦੀ ਮੁਦੀ ਸਾਡਾ ਤੇ ਲੋਗੋ
ਆਕੇ ਨੈ ਲਗ਼ਦਾ ਸਾਰੇ ਤੁਸ਼ਾਂ ਚਟੋਕ
ਆਕੇ ਨੈ ਲਗ਼ਦਾ ਸਾਰੇ ਤੁਸ਼ਾਂ ਚਟੋਕ
ਅਲਾ ਦਾ ਨਾ ਹੀਨੇ ਕੋਈ ਤਾਂ ਰੋਕੋ
ਮਨਾ ਤੁਂ ਭਾਰਾ ਜੋਲਾ ਬਣਾ ਹੋਣ ਮਾਸਾ ਬਦੇ
ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਹੋਸਾ ਲਾਲੇ ਬਣਿਆ ਤਮਾਸਾ ਬਦੇ
ਦੀਸਦਾ ਹੇ ਮੇ ਕੋਈ ਦਾ ਭੇਡਾ ਅਂਜਾਂ ਭੈ ਦੋਲਾ ਹਲਾ ਬਦੇ ਕੇ ਦੀਆ ਛਲਾ ਬਦੇ
ਕੱਚੇ ਘਾਰਾਂ ਦੇ ਵਾਸੀ ਆਸਾ ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਤੇ
ਕੱਚੇ ਘਾਰਾਂ ਦੇ ਵਾਸੀ ਆਸਾ ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਤੇ
ਤੋਕਾਂ ਮਾਰੇ ਸਾਦਿਆਹ ਪਾਟੀਆਂ ਲੀਰਾਂ ਤੇ
ਤੋਕਾਂ ਮਾਰੇ ਸਾਦੀਆਂ ਪਾਟੀਆਂ ਦੀਰਾਂ ਤੇ
ਬਂਗਲਾਂ ਦਾ ਮਾਂ ਯੋਕੂ ਨਾ ਲੇ ਜਾ ਦੀਰਾਂ ਤੇ
ਧਾਲ ਦੇ ਹੀਡ ਦਾਲੇ ਯੂਦੇ ਕੇਡੇ ਖਾਪਾਣੇ ਯੂਦੇ
ਸੁਰਮੇ ਤੇ ਕਗਿਆਂ ਦਾਲੇ ਸੌ ਸੋ ਪਾਣੇ ਯੂਦੇ
ਅਸਾਤਾ ਸੋਧੇ ਮੋਦੇ ਆਜ ਜਾ ਗੁਲਾਂ ਵੈ ਧੋਲਾ ਹਲਾਂ ਬਦੇ
ਤੇ ਤੀਆ ਛਲਾਂ ਬਦੇ
ਨੂਤੀਆ ਨੇ ਦਾਵਤੇ ਦੀਲ ਕੂ ਸਡੇਂਦਾ ਬਦੇ
ਕਰਦਾ ਬਦਾ ਹੇ ਬਦਨਾਮ ਸੁਕੋ ਸ਼ਾਂ
ਵੈ ਧੋਲਾ ਹਲਾਂ ਬਦੇ ਤੇ ਤੀਆ ਛਲਾਂ ਬਦੇ
ਸਾਦੇ ਤੇ ਲਾਵੇ ਇਲਜਾਮ ਸੁਕੋ ਸ਼ਾਂ
ਵੈ ਧੋਲਾ ਹਲਾਂ ਬਦੇ ਤੇ ਤੀਆ ਛਲਾਂ ਬਦੇ