ਆੋ ਸਜਨੋ ਮੈ ਤਾਨੋ ਅਪਨੇ ਪੀਆਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸਨਾਵਾ
ਮੈ ਜੇਡੀ ਬੇਵਫਾ ਲਾਲ ਪੀਆਰ ਕਰਦਾ ਸਾਂ
ਜੇਦੋ ਉੁਦੀ ਜਾਂਜ ਬਕੀਲ ਲੈਕੇ ਆਗੇਆ
ਮੈ ਨੂ ਉੁਦੀ ਜਾਂਜ ਨੂ ਏਕ ਗਾਸ਼ ਪੇਂ ਲਾਲ ਪੇ ਤੇ ਯੁਨੀਵਰੱਸ ਕੀ ਬੇਛੇ ਤੇ ਆਂ ਲਾਲ ਪੇ
ਤੇ ਮੈ ਨੂ ਮਜ਼ਬੂਰਣ ਰੋਂਦੀਆ ਹੋਯਾ ਏਕ ਕੇਨਾ ਪੇਆ
ਓ ਯੁਨੀਵਰੱਸ ਚੀ ਪਾਡ਼ਦੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਕੋ ਸਾਬ ਨਾਲ ਲਾਡ਼ਦੀ ਸੀ
ਰਾਬ ਜਾਨੇ ਕੀਦੇ ਆਕੇ ਲਗ਼ਗੇ ਮੁਖਡਾ ਮੋਡ ਗੈ
ਮੁਖੀਲ ਨਾਲੇ ਉਨੇ ਵੈਆ ਕਰਵਾਲਿਆ ਮੇਰੋ ਦੇਲ ਨੂ ਤੋਡ ਗੈ
ਮੋਡ ਦੇ ਪੀਛੇ ਰਾਬ ਦੀ ਕੱਸੁਮੇ ਕੀਦੇ ਕੀਨੇ ਖਰਚੇ ਨੇ
ਮੋਡ ਦੇ ਅਪਨੇ ਪੀਆਰ ਦੇ ਆਜਿ ਦੈ ਕੀਦੇ ਨੇ ਸੀ ਛਰਚੇ ਮੇ
ਵੋਦੇ ਪੀਛੇ ਰਬਦੀ ਕਸਮੇ ਕੀਤੇ ਕੀਨੇ ਖਰਚੇ ਮੇ
ਵੋਦੇ ਅਪਨੇ ਪੀਆਰ ਦੇ ਆਜ ਤੈ ਕੀਤੇ ਨੇ ਸੀ ਚਰਚੇ ਮੇ
ਦੁਖਾਂ ਵਾਲੇ ਸੋਵਚ ਮੇਰੀਆ ਸਦਰਾ ਰੋਡ ਗੈ
ਵੋਕੀਲ ਨਾਲੇ ਉਨ ਵ੍ਯਾਕ ਕਰਵਾਲੇ ਆ ਮੇਰੋ ਕਰਨੋ ਤੋਡ ਗੈ
ਪੀਆਰ ਦੇ ਪੈਂਡੇ ਪਾਕੇ ਸਾਨੂ ਜੋਰ ਗੈ ਦੂਰ ਦੁਰਾਟੇ
ਕੀਸਮਤ ਜਾਕੀ ਗੈਰਾਂ ਦੀ ਤੇ ਸੋਂਗੇ ਲੇਖਨੇ ਸਾਟੇ
ਪੀਆਰ ਦੇ ਪੈਂਡੇ ਪਾਕੇ ਸਾਨੂ ਠੋਰ ਗੈ ਦੂਰ ਦੁਰਾਟੇ
ਕੀਸਮਤ ਜਾਕੀ ਗੈਰਾਂ ਦੀ ਤੇ ਸੋਂਗੇ ਲੇਖ ਨੇ ਸਾਕੇ
ਸਾਨੂ ਆਗੇ ਪੀਆਰਾਂ ਦੀ ਆਜ ਤਾਕ ਛੋਡ ਗੈ
ਵੁਕੀਲ ਨਾਲੇ ਉਨ ਵ੍ਯਾਕਰ ਵਾਲੇਆ ਮੇਰੋ ਤੋਡ ਗੈ
ਜਾਵਾ ਜਾਵਾ ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਇਸੀ ਕਕਮਾਂ ਗੁਂ ਓ ਦੇ ਬੀਛੇ ਰੋਲ ਗੈ
ਓ ਨੇਗਾਰ ਦੀ ਸੇ ਜੀਸ ਜਾਲੇ ਇ ਅਸੀ ਮਰਣ ਦੇ ਤੋਲ ਗੈ
ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਇਸੀ ਕਕਮਾਂ ਗੁਂ ਓ ਦੇ ਬੀਛੇ ਰੋਲ ਗੈ
ਓ ਨੇਗਾਰ ਦੀ ਸੇ ਜੀਸ ਜਾਲੇ ਇ ਅਸੀ ਮਰਣ ਦੇ ਤੋਲ ਗੈ
ਸਾਡੀਆ ਯਾ ਸੇ ਉਮੀਦਾਂ ਦਾਇ ਓ ਮਾਟਾ ਫੋਡ ਗੈ
ਮੁਕੀਲ ਨਾਲੇ ਉਨ ਵੈਆਕਰ ਵਾਲੇ ਆ ਮੇਰ ਦੇ ਨੂ ਤੋਲ ਗੈ
ਇ ਨਾਂ ਬਾਜ ਵੇ ਵਾਲੇ ਇ ਜਾਂਸ ਨੂ ਰੁਟਿਆ ਇ ਓ ਨੇ ਰਜ਼ਕੇ
ਜੇ ਆ ਸਾਡੀ ਹੁਂਦੀ ਤੇ ਨਾਂ ਗੈ ਨਾਂ ਜਾਂਦੀ ਸਾਜ਼ਕੇ
ਇ ਨਾਂ ਬਾਜ ਵੇ ਵਾਲੇ ਇ ਜਾਂਸ ਨੂ ਰੁਟਿਆ ਇ ਓ ਨੇ ਰਜ਼ਕੇ
ਜੇ ਆ ਸਾਡੀ ਹੁਂਦੀ ਤੇ ਨਾਂ ਗੈ ਨਾਂ ਜਾਂਦੀ ਸਾਜ਼ਕੇ
ਸਾਡਾ ਨਾਂ ਤਾਂ ਜਾਂਦੀ ਦੁਖਾਂ ਨਾਂ ਲੇ ਓ ਜੋਡ ਗੈ
ਵੁਕੀਲ ਨਾਂ ਲੇ ਉਨ ਵੈਆ ਕਰਵਾਲੇ ਆ ਮੇਰ ਦੇਲ ਨੂ ਤੋਡ ਗੈ
ਮੇਰ ਦੇਲ ਗੈ