Τόσο πολύΣ' έχω ανάγκη σαν το παιδί το όνειρό τουΣτα παιδικά τα όνειρά του που είναι πάντοτε λευκάΣαν του αρρώστου το νυχτέρι που δεν υπάρχει ένα χέρι να το κρατήσεις τοργικάΤόσο πολύΣ' έχω ανάγκη που αν είχα φίλο το Θεό θα του ζητούς αυτή τη χάρη να λυτρωθείς να λυτρωθώΤόσο πολύΣ' έχω ανάγκη σαν του φτωχού την αδικία που δέχεται σαν αμαρτία όλου του κόσμου τα αστραβάΣαν το φωνιά που δεν μιλάει που ανακρίνεται και σπάει και ανακουφίζεταιΜετάΤόσο πολύΣ' έχω ανάγκη που αν είχα φίλο το Θεό θα του ζητούς αυτή τη χάρη να λυτρωθείς να λυτρωθώΤόσο πολύΣ' έχω ανάγκηΣ' έχω ανάγκη
