ਸਰਦਾਰ ਜੋ ਹੋਯੋ ਤੇਨੁ ਕੀਆ ਖਾਂ ਕਰ ਦੀਲ ਦੀਆ ਮਰ ਦੀਆ ਧੋਲ ਵਦਾ
ਤੇ ਭਾਮੇ ਕਖਾਂ ਵਾਂ ਘੁਂ ਗਲੀਆ ਵੇਚ ਸਾਨੁ ਪੈਰਾ ਹੇ਷ ਤੁ ਰੋਲ ਵਦਾ
ਤੇ ਸਾਨੁ ਵਾਤਵੀ ਖਾਣ ਤੇ ਖੀਰ ਲਗਿਨ ਭਾਨੇ ਬੋਲ ਤੁ ਠੀਕਡੇ ਬੋਲ ਵਦਾ
ਤੇਰੇ ਨਾਦੇ ਨਾਲ ਆਲੇ ਨਾ ਸਾਲੇ ਰੋਂ ਦੂਰ ਤੇ ਭਾਨੇ ਕੋਲ ਵਦਾ
ਰੁਛੇ ਵਦੇ ਓ ਕੋਂ ਸਰਿਕਾਰ ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਭੁਲ ਪੈ ਆਜੇ ਰਾਂ ਦੇਨ ਕੇਇ ਨਿਰਿਵਾਰ
ਆਜੇ ਰਾਂ ਦੇਨ ਕੇਇ ਨਿਰਿਵਾਰ
ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਭੁਲ ਪੈ ਆਜੇ ਤਿਂ ਚਾਣਿਆ ਨਾਲ
ਜੁਟਾਂਦਾ ਲਾਂ ਦੇਨ ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਭੁਲ ਪੈ ਆਜੇ ਰਾਂ ਦੇਨ ਕੇਇ ਨਿਰਿਵਾਰ
ਮੇਰੇ ਬਾਖਤ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੋਤਾ
ਬੇ ਉਦਾ ਤਾਈ ਤਾ ਮੇਰੀ ਕਾਂਗ ਮਗਰੂ ਰੇ ਆਰੇ ਸਜੋਨ ਖਾਲੋਤਾ
ਜੀਂਦਗੀ ਦੇ ਹੇਕ ਦੇ ਸਫਰ ਵੀ ਚਾਲੇ ਲਗਾ ਸੈ ਤੁਨੁ ਅਮਰੀ ਗੋਤਾ
ਤੇ ਉੋ ਸੇਹੇ ਰਹਿਆ ਥਾ ਆਪਣੇ ਘਾਰ ਨੂ ਸਾਨੁ ਲਬਦ ਨਾ ਉੋਤਾ
ਹੋ ਗਿਰਾ ਸੋਤਾ
ਗੀਟ ਨਾ ਪਾਦ ਨਾ ਤੁਨਾ ਮਲੇ ਚਾਂਬਦ ਨਾ ਵੇਕ ਕਰਲੇ ਗਲੇ
ਗੀਟ ਨਾ ਪਾਦ ਨਾ ਪੁਨਾ ਮਲੇ ਚਾਂਬਦ ਨਾ ਵੇਕ ਕਰਲੇ ਗਲੇ
ਲੈ ਦੀਲ ਲੈ ਥੋਡ ਵਮਾਲ ਕੇਡੀ ਸਾਤ ਭੁਲ ਪਈ
ਅਜੇਰਾਂ ਦੀਨ ਕੇ ਨਿਰਵਾਰ ਕੋਕੇਡੀ ਸਾਤ ਭੁਲ ਪਈ
ਕੇਡੇ ਦੋ ਸਿਨ ਸਜਨਾ ਦੁਸੁਨਾ ਤੇ
ਕੇਡੇ ਦੋ ਸਿਨ ਸਜਨਾ ਦੁਸੁਨਾ ਤੇ
ਸਜਨਾ ਦੁਸੁਨਾ ਤੇ ਆਜ ਦੇ ਦੈ ਕੋਣ ਵਾਮਾਰੇ
ਤੇ ਹਾਂ ਕਮਲਾ ਆਪ ਬਡਾਈ ਵਕਿ ਜੁਂ ਖੋਦ ਰੈਯਾ ਤੇ ਪੋਣ ਸਰਦਾਰੇ
ਦਾਂਦ ਪਟ ਨਾ ਕਾਲੇ ਨਾ ਗੀਕਾ ਸਿਨ ਹੋ ਵੈਂ ਦੀਨ ਤਾਵੇ ਦਾਰੇ
ਇੰਸਾਨ ਹੋ ਕੇ ਜੇਡਾ ਸਹੇਬ ਵਫਾ ਨੈ
ਇੰਸਾਨ ਹੋ ਕੇ ਜੇਡਾ ਸਹੇਬ ਵਫਾ ਨੈ
ਉਤੇ ਕੀ ਕਰਿਏ ਨਿਰਵਾਰੇ
ਮਨ ਮੇਰੀ ਨ ਪਰੇ ਸਦਬਾਤੁ
ਦੁਏ ਕਨ ਤੈ ਨ ਅਪਡਾਂ
ਮਨ ਮੇਲੀ ਨ ਪਰ ਸਦਵਾ ਤੁ ਦੁਏ ਕਂਤਿ ਨ ਅਪਡਾ ਤੁ
ਉਡਾ ਤੁ ਇਹਾ ਪਮਨ ਦੀਲਦਾ ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਭੁਲ ਤਂਗੀ
ਅਚੇ ਰਾਹਾ ਦੇਨ ਕੇਈ ਨਿਰਵਾਦ
ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਭੁਲ ਤਂਗੀ
ਮੁਲ ਤੈਦ
ਸਾਲਾ ਅਸਦ ਅਰੂਜ ਸਲਾਮ ਦੀਰਾਨੀ
ਕਦੀ ਦੁਖ ਸਰਦਾਰ ਨਾ ਵੇਖਿਂ
ਨੇਤਮਾਣੇ ਸੇਜ ਗੁਲਾਬਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਕੋਈ ਰਾਪੁਰ ਹਾਰ ਨਾ ਵੇਖਿਂ
ਮੇਰੀ ਨੀਬ ਸੀਪੈ ਤੁਂ ਫਿਕਰਾਂ ਦੀ ਕਦੀ ਕਾਜ ਸਿਰੁ ਤਾਰ ਨਾ ਵੇਖਿਂ
ਏਕ ਵੇਖਿਂ ਨੈ ਕੋਈ ਫੁਟਾਣ ਦਾ ਮੰਜਰ
ਕੋਈ ਦੁਹੀ ਪੇਰ ਦੀ ਹਾਰ ਨਾ ਵੇਖਿਂ
ਸਾਦੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਹੱਸਨੇ ਆਜ ਨਾ ਰੋਸ ਤੁਂ ਗਾਲ ਜੁਂ
ਰੈ ਸਨਾਈ ਸਾਦੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਹੱਸਨੇ ਆਜ ਨਾ ਰੋਸ ਤੁਂ ਗਾਲ ਜੁਂ
ਰੈ ਸਨਾਈ ਬੇ ਸੁਤ ਨਾ ਕਰ ਤਕਰਾ ਬੇ ਸੁਤ ਨਾ ਕਰ ਤਕਰਾ
ਬੇ ਸੁਤ ਨਾ ਕਰ ਤਕਰਾ ਕੇਡੀ ਸਾਤੁ ਭੋਲ ਕਲੇ
ਆਜ ਰਾਂ ਦੇਨ ਕੇ ਨਿਰਵਾ ਕੇਡੀ ਸਾਤੁ ਭੋਲ ਕਲੇ
ਕੀਟੀ ਕਾਸਨ ਰਲਤੀ ਕਾਈ ਨੈ ਤੇਰੇ ਹਾਕਿਤ ਵੁਨਿਯਤ ਵੱਟਾਈ ਨੈ
ਕੀਟੀ ਕਾਸਨ ਰਲਤੀ ਕਾਸਨ ਵੱਟਾਈ ਨੈ ਤੇਰੇ ਸਾਤੁ ਵੱਟਾਈ ਨੈ
ਗਲਤੀ ਕਾਈ ਨੈ ਤੇਰੇ ਹਾਕ ਤੁ ਭੀਅਤ ਵਕਾਈ ਨੈ
ਕੋਈ ਜੁਰਮ ਤਾਂ ਦਾਸ ਮਾਨ ਥਾ ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਫੁਲ ਫੈ
ਅਜੇ ਰਾਂ ਦੇਂ ਕੇਈ ਨੀਰਾਕ ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਫੁਲ ਫੈ
ਰੁਠੇ ਵਦੇ ਓ ਕੀਂ ਸਰਕਾਰ ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਫੁਲ ਫੈ
ਅਜੇ ਰਾਂ ਦੇਂ ਕੇਈ ਨੀਰਾਗ ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਫੈ
ਆਜੇ ਰਾਂ ਦੇਂ ਕੇਈ ਨੀਰਾਗ ਕੇਡੀ ਸਾਥ ਫੈ
ਕੇਡੀ ਸਾਤ ਬੁਲ ਪੈ ਕੇਡੀ ਸਾਤ ਬੁਲ ਪੈ