Þetta er sagan um heimdílan Rúdolf sem er eldröð trínið.Hæ Rúdolf, með rauða trínið, hæ hó!Rúdolf með rauða trínið, rauna mættu hreitnum sá.Út hundan á stafhavnur, ekki taka dátan má.Hæ Rúdolf, Rúdolf með rauða trínið, rambar upp í hæðstu fjöld.Sér far til byggða brokka, með byrlu sleða dýrin öll.Hæ Rúdolf, þá rennur framtjá rámviltur, rafur jólasveitt.Þokarn er svo þétt í nótt, heldinn tríniskeln og rjótt.Hæ Rúdolf!Lýstum ég leið til bæja.Lilli Rúdolf gættist á, en reyndir einn aldrei aftur.Auðmingjannu mýttust á.Hæ Rúdolf, með rauða trínið, hæ hó!Rúdolf með rauða trínið, rauna mættu hreitnum sá.Húttundan ekki lengur, því að hlutaka þáttan hó.Aftrenu ungu áttan líst, einn tólkert í rauð.Síðan að ef flóðsir flýtt, blikkar ljósum trínið frítt.Hæ Rúdolf, með rauða trínið, hæ hó!Lýstum ég leið til bæja.Lýstum ég reyndir einn aldrei aftur, auðmingjannu mýttust á.Hæ Rúdolf, með rauða trínið, hæ hó!Það náska sér upp til hópa.Einnig trínið rauða þátt, þau aldrei trínið vilja þátt.Hæ Rúdolf, með rauða trínið, hæ hó!Rúdolf, með rauða trínið, hæ hó!Rúdolf.Það náska sér upp til hópa.