Viðstu með mér vakar blóminn sofa,Vína mín og ganga sura tjörð,Þar í lautu láa neifum kova,Lekum við þar okkur saman börð.Þar við gættum fjárum fölvar nætur,Fadlegt var þar út við hólinn minn,Kvart er sem mér sínist að þú grætur,Segð mér hví er dapur hugur þín.Hví ég græt á burt er æskan bjarta,Bensku minnar dáins ég er hver rós,Það er sátt í sínu unga hjarta,Að sjá hver slokna öllins gerstu ljós.Og hver fegin vild ég verða aftur,Varsins barn og hérna leika mér,Nú er lamaðræk mið þrótum kraftur,Þunga sorg á ferðu mér ég ber.Hvað þá gráta gamla æsku drauma,Gamla drauma bara órótál,Láttu þreki þrýfast íri stömma,Það er hægt að kljúfa lífsins ál.Kjemur ekki vor að liðnum vettri,Vakna í nýja rósir svumar kvört,Voru hínar fyrir færi betri,Feldei tár en glög og hugrek vörd.Láttu þreki þrýfast íri stömma,Láttu þrýfast íri stömma,Láttu þrýfast íri stömma,Þú átt gott, þú þekkir ekki sárin,Þekkir eigin ég skýlur hjartans mál,Þrek er gull en gull eru líka tárin,Gviðleg svölin hverrið rautri sál,Þrek er gull en gull eru líka tárin,Stundum þeim er þrekir brít og kraftur,Stundum þeim er þrekir brít og kraftur,Þögun höfug fjellu tárum kinn,En sama rósin sprettur aldrei aftur,En sama rósin sprettur aldrei aftur,Þó tennur færi skreit í veginn þinn.Þó tennur færi skreit í veginn þinn.Þó tennur færi skreit í veginn þinn.