તમુહમાં કિર્તન એટલા માટે જે કે આસ્થૂળમાંથી ધિમે ધિમે સુક્ષ્મ ત્રક્ત્વાં
કોર પહેલે પહેલે સબ પોયે જાગે પહેલે પોરમાં બદાજાગે ધ્યાં દેના
પ્રથમ પ્રહર સુરજ ડુબી જાયે અને પછી જે પ્રહર શોવી તાય પહેલો એમાં આખી દુન્યા જાગતી ઓય
પહેલા પોહર માં જે સોઈ શકે સમજવાનું યોગી આત્મા છે પહેલા પોહર માં બાલક સીવાય કોઈ સોઈ શક�
તાય પહેલે પોહર શકે અહ્યા માં રસોઈ કરતી હોય હજી આખા ઘરના વધા જમમાં ન હોય પહેલો પ્રહર હો�
બાલક જેવી જારે મસ્તી જીવનમાં આવી જાય તો જેવો ભક્ત પેલે પોહરે સોઈ શકે બાકી કભી પ્રયોગ
ચોર જાગે ભોગીઓ જાગે ત્રિજા પોહરે યોગી લોકો જાગે સાળાં ત્રાં બારભાગી અપજી થોડો કાળ જ�
જાય અને મહાત્માઓને આંખ ઉગળી જાય અને સ્વાસે સ્વાહવ્સે રાધા રાધા કેષ્ટન રાધા રાધા કેષ્�
રાધા કેષ્ટન રાધા કેષ્ટન રાધા રાધા કેષ્ટન રાધા
આરાદા પોષ્પિંડા ઓ રાયિતે રાદા ડારત બીનું રહે ને અં જાગે કો જિશ્કો દર્દ લગજ્યા હું
વોહી જાગ થા શામ વિનાં કોણ જાગ સે રાખતા જેને આવો ઘાલા તો શામ વિનાં વોહી જાગે થા
વરજ જાગા થા વરિંડાવન જાગા થા સરજુ જાગી થી યમ્ના જાગી થી મીરા જાગી થી જેકો દરદ લગતે અહીં
કોઈના વગર ક્યારે સૂનું લગી છે તો આનો અનુભવ થા કોઈ અતી પ્રી વ્યક્તી વિદાઈ લે પછી માનસ કહ�
કહેના અવધુ સૂનું લગી કોઈ મહાપુરુષ નું મૃત્યું થાય પછી લોકો એવે કહે આવે દામ સૂનું લગી એ�
ઓધાદીક હામ કો નભાવે રે ઓધવદીક હામ કો નભાવે રે શામ વિના વૃજસું લગી
ઉરંદાવનમાં એક પ્રમ ભક્ત રાજની મૃત્ય હોગે પણ કહે છીએ મર્યા ત્યારે એને આંખો ખૂલી હતે
એક સાધુ ની જાકર મહાત્માં કું પ્મશારે બાબા સાધુ મૃત્ય પામે આંખો બન કરી દે અભી ભી બહીર મ�
આંખને એક કૃષ્નની રાહ જોવાની તેવ થી એટલે મેર્યા પછી ઉગાળી રહી તે હજી આવશું છે
આદત લગી થી ઉસે ઇન્તજારે આવી જને લાગી ગયું શામ વિના વ્રજે સુંદાવે
ઓ ધાવજી હમ કો ન ભાવે રે શામ વિના વ્રજે સુંદાવે