સંક્ષેતમાં શીવ વર્ગોડે ચડીને આવે જું
ગાઉરી તેરો પરંભાત
ગાઉરી તેરો પરંભાત
ગાઉરી તેરો પરંભાત
ભોલે નાત આએ
ભોલે નાત આએ
ભોલે નાત આએ
ભોલે નાત આએ
આજ તો
આર જાડી
જોલે નાત આએ
જોલે નાત આએ
જોલે નાત આએ
જોલે નાત આએ
જોલે નાત આએ
જોલે નાથ આએ ગહોરી તેરો ભરંજા ધવાની તેરો ભરંજા
શંગુવરે પાયે આજ તો હમારે જાયે
આજ તો હમારે જાયે
આજ તો હમારે જાયે
જોલે નાથ આએ
હોયીલા
આએ


આયે ભૂલે નાત આયે આજ તો આજ તો આજ તો
દ્વાર પર શીવ્જીનું સ્વાગત થયું આર્થિથે સુવરણ સીહાસનું પર બ્રામણોને અને દેવતાઓને બંદન
માં લાવું સુંદર ગીતો ગવાતાથું દીકરી અદભૂત સ્રિંગાર સજીને એની સખ્યો પાર્વતિને લગન મં�
મંડપમાં લાવે છે તુલસીજી તો લખે છે સુંદરતાની ખાન છે પાર્વતિએની સુંદરતાનું કોણ વરણ છે �
એક પછી એક ગીતો સુંદર ગવાયા છે આપણે ત્યાં તો હવે બધો ફેરફાર થઇ ગયો એક તર કન્યા જયારે મા�
બહારે આ એક મરિયાદા તમ બહાર આઓ યારે પલે દીકરી આમ જવાબ આપે કે હું કેમ આવું કેમ બહાર આવું
આનું નામ લે આમારે ફલાને બેન ભણવાને ગ્યાતા તે પછી વર્રાજન નામ લે ક્યાં ફલાના ભાય માસ્તર �
છુએ છે અને તેથી તુલ્સિદાત્જી શબ્દ વાપરે સુંદરતા બરજાદ ભવાને સુંદરતાની મરિયાદા સુંદ�
સુંદરતાનો સીમાળો આમારી પાર્વતિ ધિરે ધિરે લગ્ણમંંડ્તમાં પ્રદેશ કરે એક દમાગા છે મરિ�
મરિયાદાથી આસન લીધું શીવ અને પાર્વતિ વિરાજિત એક પછી એક લગ્ણ વિધી શરું થાય જે ગણપતિજી ન�
હાતમાં સમરપી તરેઓ જે શીવ જીએ પાની ગ્રાન કર્યો દેવતા હોય પુષ્પની વૃષ્ટી કરી માંગમાં સ�
અને લગ્ન વિદી પૂરો થાયા પછી મહારાજ હીમાંચલ કીવજીના ચરણમાં વંદન કરી અને પોતાના જમાઈને આ�
આમ બિનંતિ કરે ગ્રેહ કિંકરી કરે આમાં તમારા ઘરની કિંકરી બનાઓ જો મારી ઉમાને અમારો તો એ પ્�
કરી કઈ બોલાયું હોય કઈ ભૂલ થઇ હોય તો ક્ષમા આપ જો આમ ક્ષમાય આથના કરી જાનને વિદાય આપવાની ત�
આતા આ જગતમાં તે નારીનું સર્જન શુકામ કર્યું સ્ત્રી શુકામ બનાવી કારણ કે સ્ત્રીનું સમગ્�
ની માતા થાય તો બાલકો ને આધિલ બનાય છે તો આવી પરાધિંતામાં જેને જીવન ગુજારવું પડે એવી સ્ત�
તતવે દે નારી તુઝે જગમાર પરાધિં સપલે ઉખ્ણાવુ પરાધિં સપલે
કરવું સદા સંકર્ પદ પુજા
કરવું સદા સંકર્ પદ પુજા
કરવું સાદા
તાપઇ શાકર
નારી ધર્મ પતિ જોવની જા નારી ધર્મ પતિ જોવની જા
કતવિધી નારી શીધી જગણાઓ કરાધીન સપની જગણાઓ