เมฆกลอยกระจายอยู่ในฟ้าสูงและลิบหลิวลมหนาวเริ่มปิว ริวมาเมื่อฟ้าสิ้นฝนฝนสิ้นเหมือนพี่สิ้นใจ น้องจากพี่ไป ไปพร้อมอยากฝนคิดถึงหน้ามนต์ มนต์หมอ เห็นบัวดอกน้ํา แบ่งบานกลางบึงเมืองและสับรัง ฝนล่าฟ้าสั่ง สั่งฟ้าล่าดินสิ้นคลองฝนล่าล่าหนาว เข้าแตกรวม แต่รักล่าสวงสิ้นออมโธทุลวงธอง เมืองธุระธม เจ้าทิ้งให้พี่รักที่นอนหนาว หนาวจนใจเห็น เจ็บดังน้ํารักกําตั้งสวงเฮ้ยระบม เริ่มฝนเจ้าบอกว่ารังที่โฆขับตอนเริ่มหนาวโลม ให้ชนแล้วน้องขอชังเมฆลอยกระจาย ดังเมือนหัวใจ รอยละริวรมหนาวเริ่มปลิ๊ว ลิ้วมาเมื่อรังสิ้นบนคลัง ทิ้งทุ่งลืมไทย ลืมให้ทุ่งลืมเพื่อนเคยคุย ที่อยู่หลังสิ้นฝนรักจา เมื่อลมเรา ดั้งน้ํารักเผื่อร้อนเผื่อร้อนเจ้าทิ้งให้พี่นอนหนาว หนาวจนใจเง็บ เจ็บดั่งน้ําระกันตั้งส่วนให้ระบม เริ่มฝนเจ้าบอกว่ารับพี่โอ้ข้าคงตอนเริ่มหนาวลมไม่จมแล้วน้องขอช่างไม่กล้อยกระจายดังเหมือนหัวใจล้อยและลิ่วลมหนาวเริ่มปลิ้ว ปลิ้วมาเมื่อรังสิ้นมนต์คลังทิ้งทุ่งลืมไทยลืมให้ทุย ลืมเพื่อนเคยคุยที่อยู่หลังสิ้นปนรักจางเมื่อลมเหนือล้องทิ้งทุ่งลืมให้ทุย ลืมเพื่อนเคยคุยที่อยู่หลัง
