รักแล้วไม่ลืม ไม่ลืมหรอกนะแม่คุณผ่อนบุญ หนุนให้ได้ไกล หนว่าน้องห่างไปเพราะกําแพงปอง พิห่างไกลน้องหมดวังบุญสร้างไม่ถึงน้องรักสันไป คนไกลเข้าความมองภาพให้ทราบซึ้ง เจอกันที่พลันอําอึงอดีตยังตรึง ดับลงปลงอันนี้จังไปแล้ว พี่เป็นผู้แพ้ ได้แต่แล แลด้วยใจสิ้นหวังโสขที่เรา ให้เขาสุขที่จีรังกี่เดือนกี่ปี รักพี่ไม่รู้เหลือลา ลีกลบริมทางให้นางสวายสวรรค์รักแล้วมายังลืมไม่ลืมรอกหน้าคนดีร้อยปีชาติใหม่ไม่ลืมจอมควันจาก...รักไกลไม่ต้องไหววันถึงตัวไกลกันคงไม่มีวันให้ลืมถึง...รักล miesอย่างมึงก็โดดทนชอบไม่ๆไม่ยอมทุนไม่ยอมทรัพย์ร้อยปีชาติใหม่ไม่ลืมจอมควันจากไกลไม่ต้องไหววันถึงตัวกลายกันคงไม่มีวันหายลืมจากไกลไม่ต้องไหววัน
