ฟ
้าปรอยปราย สายน้ําสู่ดิน
ดินอุ่มน้ําแล้วเอื้อไม้ใบ
น้ําสะดิน
เป็นเส้นทานไหล
ลองผ่านไป
เรียกชีวิตทุกเผาพัน
นี่คือรักของธรรมชาติยิ่งใหญ่ สันสร้างไว้เป็นแบบอย่างความสัมพัน
คนเรียนรักคงเรียนรู้
ควรเรียนมัน
สันติธรรมนั้นจะแนะบสนิทนา
หากความรักออกโปรกทั้งโลกไว้ สวงสวรรค์ฉันไหนไม่เตรียบปาล
ไหลขาวเมือด ไหลคนเศร้า ไหลร้าราง
ไหลประหาร สิ้นไหลลาหมดขาฟัน
เด็กไม่น้อยจะเกิดโตด้วยปุตถอง
คนยังพร้อมส่งขาวมาและยิ้มให้กัน
หิวช่วยป่าออกเถืออาทองสารพัน
ลองปร่ําฝันใจล้านรวมไปหนึ่งเดียว
หากความรักออกโปรกทั้งโลกไว้ สวงสวรรค์ฉันไหน
ไม่เตรียบปาล ไหลขาวเมือด ไหลคนเศร้า ไหลร้าราง
ไหลประหาร สิ้นไหลลาหมดขาฟัน
เด็กไม่น้อยจะเกิดโตด้วยปุตถอง
คนยังพร้อมส่งขาวมาและยิ้มให้กัน
