راه میرم تو خیاب اونا
نگام به حاسمون
فکر اینم که چی کم گذاشتم آخه
مگه واسه اون
رفت و به همه گفتش خیلی راحت
از رازمون
آخرش هم نفهمیدم چرا
یهو عوض شد فازمون
رفت و تنهام گذاشت
درد و دردام گذاشت
خوب میدونست نقطه زبب چی بود
دست رو نقطه زفام گذاشت
بهش گفتم نه رو بمون کنارم
بر همه دردام شو باز
ولی رفت و پشتشم نگاه نکد
خدا میدونه که الان کجا
رفت رفت رفت
من رو دوستم نداشت
رفت رفت رفت
تصب رو من نداشت
از دست رفت
با این که میرفت جونم براش
رفت رفت رفت رفت حتی یه یادگاریم تو خونم نزاشت
از چی بگم که ازت دل خورم این روزا پر از دل خورم
با این که بعد تو آدم های مختلفی از حرف می کردن ای پرم
ولی باز من مثل تو نمی شم توی این سینم
عرف با سه پره بیش اک موی سفید دو سرم پره ریشم
بلند توهد شده این مودلی شم
باشه منم دیگه مثل خودت می شم
منم مثل آدم های دورت می شم
منم دیگه قیدت تو زدم و واسه یه موندن تو دل می شم
ولی نه مثل تو نمی شم می رم و زندگیت مثل یه نقطه می شم
یادم نمی ره هل خرابی و کریه ها با بخزای دیروز و پری روز و کل دیشب
رفت رفت رفت من رو دوستم نداشت رفت رفت رفت
دست و برو من نداشت از دست رفت
با این که می رفت جونم براش رفت رفت رفت
حتی یه یادگاریم تو خونم نزد
برو بهتره که تمومش کنی
نمی خواهم وقتمو هرومش کنی
بدون دلی که باستت می تپید
دیگه مونش برید
برو که من دیگه طاقت ندارم
یه شب یه خواب راحت ندارم
راستشو بخوای تصمیم گرفتم دیگه از این به بد وقتم و باستت نذارم
برو ولی یادت باشه
حواصت به کارت باشه
برو ولی من بعید می دونم کسی مثل من نگران حالت باشه
استرسی هم تیکم هست
نمی خوام بزنی دیگم هر
فرکی پرسی دست و چه خبر سکوت
می کنم و می گم بفر
رفت رفت رفت
منو دوستم نداشت رفت رفت رفت
تصب رو من نداشت از دست رفت
با این که می رفت جونم براش رفت رفت رفت
حتی یه یادگاریم تو خونم نزاشت