ਕੇਮੇ ਕੁਪੈਲੀ ਆ ਜਾਟ ਅਪਣੀ ਨਾਵ ਦੀ ਨੂ ਅਪਣੇ ਦੇਲ ਦੇ ਜੀਜ਼ਬਾਦ ਦੇਸਦੇਰਾਬਲ ਤੇ ਰਾਉਣ ਦਾਂ ਵਾਰੇ ਗੀ ਹੋ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਯਾਰੀ ਰਕਾਣ ਨੇਨੀ ਤੁ ਰਖੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਪਠਾਣੀ ਪੋਂਚੇ ਨੀ ਗਬਰੂ ਬੀ ਪੋਂਦਾ ਯਾ ਪਠਾਣੀ ਕੋਡ਼ਤੇਜ਼ਤੇ ਖਾਡ ਜਾਂਦਾ ਕੁਡੇ ਤੇਰੇ ਆਡਾ ਨੀ ਤੇਰੇ ਸ਼ੈਰ ਦੇ ਲਗਾਡੇ ਉਤੋ ਹੁਂਦੇ ਤੋਰਦੀਚਾਟ ਵਾਲਾ ਮੋਤ ਨਾ ਕੋਈ ਖੈਕੇ ਲਙਗੇ ਨੀ ਹੋ ਆਪਣੇ ਆਸੂਲਾਂ ਤੇ ਜਿਆਂਦਾ ਗਬਰੂ ਭਰਕ ਨੀ ਪੈਂਦਾ ਕੀ ਕੋਈ ਖੈਕੇ ਲਙਗੇ ਨੀਆਤੇ ਉਨਾ ਨਾਲ ਪੋਗਦੇ ਆਪਾਈ ਚਾਰੇ ਨੀ ਚੋ ਪੋਂਦੇ ਆਲੀ ਕੁਡੇ ਖਾਕੀ ਬਾਰਦੀ ਹੋ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀਹੋ ਤੇਰੇ ਸ਼ਾਇਰ ਦੀ ਮਡੀਰ ਸਰ ਚਡੇ ਆਨੀ ਗਬਰੂ ਜਵਾਨੀ ਬਾਣਕੇ ਹੇ ਗਾਣਾ ਜਾਕਦਾ ਜੋ ਕਲਾ ਕਲਾ ਆਉਣਾ ਯਾਂ ਆਹੁ ਗਾਂ ਤੁਫਾਨੀ ਬਾਣਕੇ ਹੇ ਲੀਖੇਗਬਰੂ ਦੇ ਬੋਲ ਬੀਲੋ ਆਚ ਦੀ ਮਡੀਰ ਲੈਕ ਤਰਾਂ ਬੀਚ ਜਾਕੇ ਪਡਦੀਹੋ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਆਰੀ ਰਕਾਨੇ ਰਭਲ ਤੇ ਰੋਨ ਦਾਂ ਵਰਗੀ ਹੋ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਆਰੀ ਰਕਾਨੇਰਭਲ ਤੇ ਰੋਂ ਦਾਂ ਵਾਰੀ ਗੀ ਹੋ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਯਾਰੀ ਰਕਾਨੇਓ ਪਿਆਰ ਬਟੇ ਪਿਆਰ ਕੁਡੇ ਮੇਲਦਾ ਸਾਡੇ ਪੁਰੇ ਹਲਕੇ ਚੇਨੀਤਾ ਹੀਂਬ ਗੈਰਤ ਦਾ ਇਕ ਵੀ ਨਾ ਗਾਣ ਤੇਰੇ ਆਲਟੀ ਫਾਜਲ ਕੇ ਚੇਨੀਤੁ ਸਾਰੇ ਕੇਂਦੇ ਮੇਰੀ ਆਖ ਪੁਰੀ ਬੈਲੀਆ ਜੀ ਇਕ ਦੁਹੀਆ ਜੋ ਬੀਚੋ ਪਿਆਰ ਪਰਗੀ ਹੋ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਆਰੀ ਰਕਾਨੀ ਰਬਲ ਤੇਰਾਂ ਦਾਂ ਵਾਰਗੀ ਹੋ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਆਰੀ ਰਕਾਨੀ
