Jij zit naast me in de
laatste trein.
Is het toeval of moet het zo zijn?
Ik begin een praatje en het klikt tussen ons al meteen
en wij vergeten snel alles en iedereen.
Jaar maar waar,
jij maakt me blij dat ik steeds naar jou
heb gezocht en nu zit jij hier naast mij.
Eén hart, één ziel,
wij horen bij elkaar en al kunnen wij
het niet begrijpen maar toch is het waar.
Nog geen leven en dan stopt de trein.
Maar voor ons zal het geen
eindpunt zijn.
Wij gaan samen verder,
want *** is nog maar pas het begin.
Liefde op het eerste gezicht,
daar geloven wij in.
Jaaar maar waar,
jij maakt me blij dat ik steeds naar jou
heb gezocht en nu zit jij hier naast mij.
Eén hart, één ziel,
wij horen bij elkaar en al kunnen wij het niet
begrijpen maar toch is het waar.
Jaaar maar waar,
jij maakt me blij dat ik steeds naar jou
heb gezocht en nu zit jij hier naast mij.
Eén hart, één ziel,
wij horen bij elkaar en al kunnen wij
het niet begrijpen maar toch is het waar.
En al kunnen wij het niet begrijpen maar toch is het waar.