Ашылмай тұрман қабарым, жабыр қауының мақ жаңарымҚалайсың сұлмай қабылдап, кел өзім емдей баланыңОлымнан ұстағайдайық, қаралап түннің қалманыңТұрағында жауын аспангыр күрредіМені жұп ататын, сенің күлкін өттіСенің мен жарық болған айнауын аптасы қарамдыҚұнғылге сауық мұңғай, жүрегің жалғыс мұңғайдыСен сенің амаған жүрегің әлітті сен сұрлайдыСұрлайды, түнім таппай ғылайдыАшылмай тұрман қабарым, жабыр қауының мақ жаңарынҚалайсың сұлмай қабылдап, кел өзім емдей баланыңҚолымнан ұста ғайдайық, қаралап түндің қаланыңҚаланыңАшылмай тұрман қабарым, жабыр қауының мақ жаңарынҚалайсың сұлмай қабылдап, кел өзім емдей баланыңҚолымнан ұста ғайдайық, қаралап түндің қаланыңҚаланыңСенің сүйген бұл жүрегті түнім таппай жылайдыМазағаш күндістіңнің қайта-қайта сұрайдыСұрайды, басайын алып құлайды, сағанғанна ұнайдыӨзіңгін өзің қаласың таппай түнім, қайтаруға жүрегінде батпай түнімЕсіңе аласың тағы сағынасы мені де білсенде менімен таңатпай түнімЖоқпың қасыңды өзіңді қорға, жабызып отырабелмей қалам тұрдаӨзіңді қорға, тәніңді сақта, қалғын келмесі жаман атаққа, болды тоқтатАшылмай тұрма қабан, жамыр қаулыма, жанарым қалайсың солай қабылдапКелі өзім емдей қаламын, қолымнан ұста ғайдайық қаралап түндің қаланын, қаланынАшылмай тұрма қабан, жамыр қаулыма, жанарым қалайсың солай қабылдапКелі өзім емдей қаламын, қолымнан ұста ғайдайық қаралап түндің қаланын, қаланын