புஞ்சிரிச்சு புஞ்சிரிச்சுமே
எங்கு போனு கண்ணே கண்மணியே
கொஞ்சு நில்லு கொஞ்சு நில்லடி
பேரிச் சொல்லு பெண்ணே பெண்மணியே
சந்தமுள்ள சென்னு மல்லி பூ வருத்து சூடினி
மந்தம் மந்தமென்னு ஓக்கி புஞ்சிரிச்சதென்னி நா
சுண்டினையில் முகப்பத்தின்னத்தே நொலிக்கும் கண்மணி
பண்டாரிக்கல் நீல ராவிலு கசலு முடிய பைங்கிளி
புஞ்சிரிச்சு புஞ்சிரிச்சுமே எங்கு போனு கண்ணே கண்மணியே
கொஞ்சம் நில்லு கொஞ்சம் நில்லு நீ பெயரி சொல்லு பெணே பெண்மணியே
மானத்தை மந்தரப் பூவோ
என்ன கல்பு கண்ட ஜீவனோ
பாதிரமன் இல்லா ராவோ
நெஞ்சில் குளிருபிய தாரகமோ
மானத்தை மந்தரப் பூவோ என்ன கல்பு கண்ட ஜீவனோ
பொஞ்சத்தி பெண்ணின் நெஞ்சில் தூடும்போன்னா
ஸ்மேஹம் எனக்கெல்ல தேன் பூவே
புஞ்சிரிச்சு புஞ்சிரிச்சு நீ
எங்க போடு கண்ணே கண்மணியே
கொஞ்சம் நில்லு கொஞ்சம் நில்லடி
பேரிச்சுல்லு பெண்ணே பெண்மணியே
பூனிலாவில்லத்த மானம் அது நீ இல்லாத கல்புபோல்
குஞ்கினாவில்லாத ராவு அது பூட்டிலாத பரவபோல்
பூனிலாவில்லத்த மானம் அது நீ இல்லாத சிந்திமக்கும்போல்
பூனிலாவில்லாத ராவு அது பூட்டிலாத பறவபோல்
தில் முத்தாயி தீருவான்
என்னு வருமென்னே ஒமல்கினாவே
தில் முத்தாயி தீருவான்
புஞ்சிரிச்சு புஞ்சிரிச்சு நீ
எங்க போனு கண்ணே கண்மாணியே
கொஞ்சம் நில்ல கொஞ்சம் நில்லடி
பெயரிச் சொல்லு பெண்ணே பெண்மாணியே