ਇਸ ਤੀਆਬ ਰੂ ਸਬ ਦੀ ਹਤੀ ਉਸ ਦੇ ਪਰਦਾ ਪੋਸ਼ੇ ਨਗੀ ਪਨਗਿਆਂ ਦਾ
ਮੈ ਰਬ ਕਰੀਮ ਨਵਾਜ ਡੀਠਾ ਤੋਰਾ ਟੋਰ ਦਾ ਏਲੁ ਲੇ ਲਙਗਿਆਂ ਦਾ
ਮੈ ਰਬ ਕਰੀਮ ਨਵਾਜ ਡੀਠਾ ਤੋਰਾ ਟੋਰ ਦਾ ਏਲੁ ਲੇ ਲਙਗਿਆਂ ਦਾ
ਓ ਵਾਰੇ ਸਮਨਦੀਆਂ ਦੀਕੇ ਮੈ ਗੁਝਰ ਹੁਂਦੀ ਜੇ ਕਰ ਰਬ ਹੁਂਦਾ ਸਿਰਫ ਚਂਗਿਆਂ ਦਾ
ਓ ਬੀ ਅਖੀਆਂ ਕਾਦੀਆਂ ਅਖੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਜੇਡੀਆਂ ਨਾਲ ਹੁਝੂਰ ਦੇ ਜੁਡੀਆਂ ਨੇ
ਜੁਡੀ ਜਾਵਨ ਜੇਡੀਆਂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲਖ ਮੋਡ ਕਦੇ ਫੇਰ ਮੁਰਦੀਆਂ ਨੇ
ਭਾਡ ਲੇਨ ਹੁਝੂਰ ਦਾ ਜੋਦਾ ਮੇ ਓ ਫੀ ਕੀ ਸੇ ਬੀ ਗਲ ਤੋ ਥੁਡੀਆਂ ਨੇ
ਅਬਰ ਜੀਨਾਂ ਦਾ ਨਭੀ ਮਲਾ ਹੋਵੇ ਓ ਤਾ ਬੇਡੀਆਂ ਕਦੇ ਬੀ ਰੁਡੀਆਂ ਨੇ
ਰੇ ਰੇਖਮਤ ਦਾ ਮੀ ਬਰਸਾ ਮੋਲਾ ਮੇਰੀ ਸੁਕੀ ਹੋਈ ਖੇਤੀ ਨੂ ਹਰੀ ਕਰਦੇ
ਖੇਤੀ ਸੁਕ ਗੈਆ ਸੇ ਅਮੀਦ ਵਾਲੀ ਪਾਣੀ ਰੇਖਮਤ ਦਾ ਪਾਕੇ ਤਰੀ ਕਰਦੇ
ਨੇ ਕੀ ਨਾ ਕੀ ਤੀ ਬੀ ਸ਼ਕ ਹੈ ਮੁਝਰਮ ਉਮਤ ਯਾਰ ਦੀ ਸਮਜਿ ਕੇ ਬਰੀ ਕਰਦੇ
ਓ ਰਬਾ ਤੇ ਨੂ ਮਾਹਮਨ ਦਾ ਵਾਸਤਾਈ ਮੇਰੀ ਖੋਟੀ ਤਕਦੀਰ ਨੂ ਖਰੀ ਕਰਦੇ
ਮੇ ਰਾਜ ਸੀ ਰਾਜ ਮਾਹਬਤਾਂ ਦਾ ਨੇ ਸੀ ਕੀ ਸੇ ਦੀ ਸਮਜਿ ਵੀਚੀ ਆਣ ਵਾਲਾ
ਸਦਿਆ ਤਾਲਬ ਨੂ ਗਿਆ ਮਤਲੂਬ ਯੋਤੇ ਜੀਬਰਾਈਲ ਸੀ ਸਦ ਲੇ ਜਾਣ ਵਾਲਾ
ਬਾਜੇ ਕੇਂਦੇ ਬੀਨਾ ਦਰਵਾਜਿਆਂ ਥੀ ਕੇ ਮੇ ਗੀਆ ਸੀ ਅਰੀਸ਼ ਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲਾ
ਅਬਰ ਯੋਤੇ ਫਿਰੀ ਅਕਲ ਨੂ ਦਖਲ ਕੀਏ ਜਾਣ ਜਾਣ ਵਾਲਾ
ਯੈ ਮੈ ਲਾ ਤੂ ਨਾ ਕਰੇ ਤੇ ਕਰੇ ਕੇਡਾ ਮੇਰੀਆ ਸਬਿ ਜਰੂਰ ਤਾਂ ਪੂਰੀਆ ਨੂ
ਲੋਕੀ ਤਕ ਦੇ ਮੇਰੇ ਗੁਣਾਵਲੇ ਮੈ ਤਾ ਵੇਖ ਨਾ ਰੈਮ ਤਾ ਤੇਰੀਆਨੂ
ਦੁਨੀਆ ਦਾਰੀ ਦੇ ਵੀਚ ਰਚ਼ਕੇ ਪੇਆ ਆਪਣੇ ਆਪਨ ਕੋਮੇ
ਆਪਣੇ ਹਕ ਦੀ ਹਬਰ ਨਾ ਤੇਨੂ ਪੇਆ ਦੂਸਰੇ ਦਾ ਹਕ ਤੂ ਖੋਮੇ
ਕੀਸੇ ਦਾ ਮਰੇ ਤੂ ਖੋਮੇ
ਖੇਡ ਖੇਡ ਹਸੇ ਤੇਰਾ ਆਪਣ ਮਰੇ ਤੇਰੋਂ ਵੇ
ਮਨਜੂਰ ਮੀਆ ਕਲ ਦਾ ਕਰੀਨਾ ਵਾਦਾ ਬਤਾ ਕਲ ਨੂ ਤੂ ਨਾ ਹੋਮੇ
ਕੀਸੇ ਦਾ ਮਰੇ ਤੂ ਖੋਮੇ