ஐயோ பே, தூபாக் கும்பம் குருகியப்போ, திலமுது கத்துவீனே, ஐயோ பே, குமியாதே, முதல் மட்டுவீனே.
குந்தங்கிழ பொழிது குரிச்சை, வடை இலகின பணியழக்கை, அவ்வாத்தில் தூபாவிலே, மதமிலகின புதுமன்னு, தூமாக்கை முருகன கண்டை, கையும் அயறியும்னே, அவ்வாத்தில் தூமாவிலே, புதுமன்னு உளக்கும்னே.
கடுகட்டி பெருங்கட்டா அடிதடி வழி பூராக்கி
எரிபொரியண நேரத்தா கதப் பறையண தாராண
கடுகட்டி பெருங்கட்டா அடிதடி வழி பூராக்கி
எரிபொரியண நேரத்தா கதப் பறையண தாராண
எரிபொரியண நேரத்து கதப் பறையண தாராண
உண்டங்கிழை கொழுந்து குறிச்சே படையில் இந்த பணியடகே
அவ்வாற்றிலை தும்பவினே மதமில் இந்த புதுமண்டே
ஆன் பெண் ஆணுகல் சந்தி மண்ணோடே மல்லடிக்கனு
கயும் நேயாக நரந்தே மண்ணே பொன் நாகுணே
பூண்டங்கில பொழுது குரிச்சே பதையில என்ன பணியரக்கே
அவ்வாற்றில தூம்பவில பதமில என்ன புதுமன்
தூம்பா வெள்க்கட்டத்தல மரியன மன்னோமன் அடி முங்கலில கெண்皆க் கோட்டாமித்தரி ζடிகட்டட்டா பொடிபூரம் மலிக்கட்ட 기다�ி
பிள்வாய்கடி பொளியடி புலுவடி பொட்டுவடி கல்லுமடி இரமதுணம் வடிபம்பரமாயால் பொங்காத்த தூம்பாகொன்றาร்
சரிகிடக் கலையோ
சொங்காத்தை கூபாகுன்னர்
சரிகிடக் கலையோ