Kanya-kanya tayong pinapasan, di narasal
Tada ng mapait ang daming nilagpasan
Pangarap makamit ang laging inaasam
Para makapanik ang daming kinalasan
Lalong nilakasan, dahan-dahang ginapang
Sa mga panahon din ang hinayang
Kala ko din na hindi ko na kaya
Buti na lang talaga ay nilaban ko
Ngayon ko na pagtanto
Buti di ko hininto
Mga hilig ko, buti na paibig mo
Ngayon makinang ginto
Turing sa akin na marami ay gabay
Na maaring kasabay
Sa tuwing nalulumbay sila't kailangan ng akbay
Sa tuwing nasisilat sila't kailangan ng kamay
Buong puso miyayakap sila ng aking taglay na
*a, di ko na kailangan pa
Ikumpara ang sarili ko sa kanila
Sapagkat alam ko kung ano ang halaga
Ng *a ko nadala
Di ko na kailangan pa mag-alala
Alam ko kung ano ang aking halaga
Ganun pa mang gusto ko lang sabihin
Kanya-kanya tayong pinapasan, di narasal
Tada ng mapait ang daming nilagpasan
Pangarap makamit ang laging inaasam
Para makapanik ang daming kinalasan
Lalang nilangkasan
Dahan-dahan ginapang
Sa mga panahon, di nang hinayang
Kala ko din na hindi ko na kaya
Buti na lang talaga ay nilaban ko
At nalaman ko
Na hindi ganun kadali ang buhay
Mahihiraban humanap ng tunay
Habang mata mapungay
Sa paningin makulay
Nadadala sa husay
Nandulad ko
Naninibago ako sa paligid
Nawawala na ang inyong pag-ibig
Kaya gusto ko na lang sa tahimik
Ginaluanin dito panaginip
At kung maiisip man
Manasukuan, alalahanin bakit mo sinimulan
Diretso walang likuhan
Huwag matawas simulan
Kanya-kanya tayong pinapasa
Di narasa
Tanda ng mapait ang daming nilagpasa
Para't makamit ang laging inapasa
Para makapanik ang daming kinalasan
Laging nilagpasa, dahan-dahan ginapang
Sa mga panahon di nang hinaya
Kala ko din noon di ko na kaya
Buti na lang talaga ay nilaban ko
Ay nilaban ko
Ay nilaban ko
Ay nilaban ko
Ay nilaban ko